73. Uyku Çiçeği

587 32 23
                                    

Kadir geceniz mübarek olsun Rabbim bu gecenin hayrına hepimizi ulaştırsın ❤

Keyifli Okumalar :)

Yıldıza Basmayı Unutmayınız! 

Kendal dirseğinin kırarak yastığına dayamış başını ise eline yaslamıştı. Bir saat önce uyanmış duşunu almış hazırlanmış yatağa geri dönmüş güzeller güzeli karısını seyre dalmıştı. Yanağını okşarken gözünü açmasını sabırsızlıkla bekliyordu. Gece bitmesini istemeyecekleri kadar güzeldi. Sevişmedikleri her geceye değecek bir gece yaşamışlardı. Deryanın hala uyanamamış olması Kendal'ın dudaklarının kıvrılmasına sebep oluyordu.

Deryanın yüzünde tatlı bir tebessüm oluşurken kıpırdandı. Kendal Derya'nın uyanacağını anlayınca gözlerini görecek olmanın mutluluğu ile yüzünde eşsiz gülümsemesi oluştu.

En sonunda Deryanın gözleri yavaşça açılırken kirpikleri birkaç kere kırparak "Kendal," dedi. Kocasının yanağında olan elinin avcunun içini öptü.

"Günaydın,"

Yüzündeki tebessümle birlikte yanaklarında ki ısı da giderek gecenin anıları ile birlikte arttı.

Kendal gözünün önündeki görüntü ile mest olurken içini çekti.

"Günaydın delalim"

Deryanın belini kavrayarak kendisine doğru çekti. Dayanamayarak usulca masum bir öpücük kondurdu.

"Dudaklarının hatırı kalmasın delalim"

Derya alt dudağını dişleyerek gözlerini kapatıp açtı. Kendal Deryanın dişlemiş olduğu dudağını okşamaya başladı.

"Bir yaz günü bahar esintisi gibi içimi okşuyorsun"

"Kalbimin içinde her gün yeni bir aşkla doğuyorsun Kendal bunu başarıyorsun ve ben seni kaybetmekten deli gibi korkuyorum"

Sabaha kadar eşitlendikleri gece son bulmamıştı. Kendal elini Deryanın dudağından çektiğinde tekrardan Deryanın belini sıkı sıkı sarmıştı. Deryanın eli ise Kendal'ın şakağından çenesine doğru yüzünü okşuyordu.

Sabaha kadar sevişmiş olmalarına rağmen hiçbir yorgunluk hissetmiyorlardı. Günün yeni ışıkları tazelik canlılık katmıştı.

"Senin hiçbir şeyden korkmana gerek yok delalim unutma sadece bir nefes kadar uzağında olacağım"

Kendal'ın gözlerini Deryanın dudaklarına dikmiş olması Deryayı heyecanlandırıyor kalbinin ritmi artıyordu.

Maalesef sabah olmuştu ve Derya kahvaltıya geç kalmamak için gözlerini kaçırdı. Kendal çoktan hazırlanmıştı bugün Kurtuluş'un başında kalacağı için takım elbise yerine buz mavisi gömlek ile krem pantolon giymişti. Spor kıyafetler içerisinde ve fazlasıyla yakışıklı görünüyordu sıra ise Deryadaydı.

"Kendal," dedi. "Bende hazırlansam ya kahvaltıya geç kalacağız,"

Kendal'ın dudakları kıvrıldı. "Ah delalim" dedi tatlı bir isyanla. "Ayrı eve çıkmak için beni çok fazla teşvik ediyorsun,"

Deryanın gözleri sonuna kadar irileşirken "Olmaz öyle şey Kendal," dedi. Onlar kocaman bir aileydiler ve onları güzel yapan hep bir arada olmalarıydı. Üstelik İstanbul'da her zaman ki gibi geçici bir süre bulunuyorlardı. Kurtuluş hastaneden çıkınca Kadir Ağa ve Sultan Hanım olmasa da kendilerinin Urfa'ya geri döneceklerinden emindi.

"Vallahi delalim söz konusu sen olunca her şeyi yapabilirim neyse ki yakında Urfa'ya döneceğiz ve koca konakta baş başa olacağız o zaman kimseyi bahane etmene gerek kalmayacak utanman gereken kimse olmayacak"

Bulutlara Esir OldukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin