İlk adım umarım başarılı olurum ve hikayem sizde bir yer edinir :)
Hastaneye az kalmıştı. Yağmurdan dolayı yavaş ilerliyordu. Köşe başında, bugün tarlada gördüğü genç kız omuzları sarsılarak ağlıyordu. O an Kendal'ın yapamadığı tek şey geçip gidememekti. Arabayı köşeye çekerek durduğunda ıslanmayı umursamadan inerek genç kızın yanına bir iki adımda ulaşmıştı.
Genç kız kendini o kadar çok kaptırmıştı ki genç adamın omzuna dokunmasıyla yerinden sıçramıştı. Karşısında en son görmeyi düşünebileceği kişi bile yoktu.
"İyi misin?"
Herkesin dilinde türkü gibi dolaştırdığı Kendal Bey gözlerinin içine bakıyordu. Anlıkta olsa bu yüreğini ısındırdı. Sonrasında hemen kendini toparlamıştı.
"E...vet," kekeleyerek de olsa tek kelimeyi ağzından çıkarabilmişti. Genç adamın yüzüne bakamıyor utanıyordu. Gözyaşları biran durmuşta olsa her an tekrardan akmak için hazırdılar.
Genç kzın bir haftadır ateş gibi kızgın olan toprağın üstünde çalışmaktan ayakları bez ayakkabının içerisinde yara olmuştu. Her adımda canı yanıyordu ve yeğen yağmur en çok onu mutlu etmişti. Toprak artık ateş püskürmeyecekti. Bu mutlulukla babasının yanına zorda olsa yürüyerek giderken, aldığı haberle tüm mutluluğu buhar gibi uçup gitmiş, ıslanmamak için sıkı sıkıya tuttuğu şemsiye ellerinden kayıvermişti.
Genç kızın perişan hali Kendal'ın çekip gitmesini engelliyordu.
"Neden ağlıyorsun," sesini yumuşak tutmaya çalışsa da pek başarılı olamamıştı. Genç bir kızın yağmurun altında ki bu görüntüsü genç adamı sinirlendirmişti. Üstelik Hakkı amcaya bir şey mi olmuştu? Genç kızın perişan halinin sebebi bu olabilir miydi?
"Ablam... Bebeğini düşürmüş," genç kızın dudaklarından kaçan hıçkırıkla gözyaşları tekrardan akmaya başlamıştı. Derya bunu neden adama söylediğini bilmese de o an acısını biriyle paylaşmazsa nefessiz kalacakmış gibi hissetmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bulutlara Esir Olduk
Romance-Bu bir Güneydoğu Anadolu hikayesidir. Bir rüzgar eser kıyıdan, sönmez ateşin Bir ağıt kopar yüreklerden, kimse duymaz. Bir gözyaşı akar derinden, kimse silmez Bir çilen vardır çekilecek, kimse ortak olmaz Bir yalnızlık vardır, hiç gitmeyen Birde...
