Doktor Karaca'ya tam olarak mudahale edemesede ufak ufak onu iyileştirecek bir yandan da bebege zarar vermeyecek ilaçlar enjekte ediyordu . Karaca hastaneden eve çok yorgun geliyordu . Yine baska bir günde daha hastaneye gidilmişti . İlaçlar verilmiş muayeneler yapılmış eve yollanılmıştı . Karaca çok yorgun olduğundan uyuya kalmıştı . Azer kucagına alıp kapıyı ayağıyla tıklattı . Duygu kapıyı açmış geçmeleri için çekilmişti . Fadik ve Yılmaz onlara baktı uzunca . Azer gözyaşlarıyla odaya çıkmış Karaca'yı yatırmıştı . Karşı odanın balkonuna çıkmış derin derin nefes alıp verip sakinleşmeye çalışıyordu ama olmadı yere çöküp hıçkıra hıçkıra aģlamaya başladı . Duygu lavabodan çıkmış ağlama sesini duymuştu . Azer'i fark ettiğinde biraz bekledi . Azer biraz olsun sakinleştiğinde yanına gitti .
"Azer abi "
Azer gözyaslarinı silip Duygu'ya döndü . Kalkmak için hareket ettiğinde Duygu eliyle omzuna bastırdı . Yanına oturdu .
"Karaca güçlü biri eminim bu savaşı kazanıcaktır bebeğinizle "
"Kazanır dimi "
Duygu gülümsemiş başını sallamıştı .
"İyi bir baba olucaksın bence "
"İkisini de kaybedicek gibi hissediyorum "
"Karaca pes etmeyecektir sende onlara yanında olduğunu hissettir "
Yılmaz odanın kapısından onları dinliyordu . Sevdiğinin abisine destek olması onu mutlu etmişti . Farkedilmemek için odasına girdi . Azer Duygu'ya teşekkür edip Karaca'nın yanına gitti . Kollarını sevdiğine sarıp kokusunu çekti . Karaca Azer'e dönmüş başını Azer'in göğsüne yaslamıştı .
Duygu'da Yılmaz'ı asagı da bulamadiğından odasina çıktı . Kapıyı tıklatıp bekledi içerden ses gelmesini . Yılmaz hızla kapıyı açmıştı . Duygu anlamsizca Yılmaz'a bakarken Yılmaz Duygu'ya sarmıstı kollarını .
"Bende gidiyorum demek için gelmiştim "
"Nereye " dedi Yılmaz geri çekilip kaşlarini çattı .
"Eve "
"Burası da ev işte burda kal " diyip kolundan tutup odaya çekti Duygu'yu .
"Ya saçmalama Yılmaz biri görücek şimdi "
"Bi sey olmaz gel hadi seninle uyumak istiyorum "
"Oldu pasam evli miyiz biz sürekli böyle sarmaş dolaş bırak beni "
İstediği cümleyi duymuş gibi gülümsedi Yılmaz .
"Evlenelim "
Duygu yutkunmuş gözlerini kocaman açmıştı . Yılmaz ona doğru adımladığında geri geri gitmeye başladı . Duvara çarptığında Yılmaz'ın kollarıyla çevrildi kaçıcak bir yeri kalmamıştı .
"Napıyosun "
"Hiç bakıyorum "
"Neye "
"Benimle evlenmek isteyip istemediğine "
İkisinin de bakışları derinleşmişti . Yılmaz gülümseyip yataga yöneldi .
"Gidiyorum ben "
"Kimse bırakmaz seni hem annem sana kal demedi mi "
"Dedi dedi de Yılmaz'la aynı odada demedi "
Yılmaz gülerek Duygu'ya döndü .
"Nerden bilecek . Kapıyı kitler yatarız birlikte "
Duygu yastığı alıp Yılmaz'ın kafasına geçirdi . İkna olmuş yatağın köşesine yatmıştı . Yılmaz sokulmaya çalıştığında çemkirmekten de vazgecmiyordu .
