Yılmaz Karaca'yı merak ettiğinden yanına gitti.Kapıyı tıklattığında Karaca yataktan eli karnında kalkıp açtı.
"Noldu Yılmaz "
"Karaca bir sey de demedin merak ettik hepimiz ne dedi doktor " Seher'de Yılmaz'ın arkasından Karaca'ya dikmişti gözlerini.Karaca ağlayarak konuşmuştu.
"Gidiyodu kaybediyodum onu Yılmaz" Yılmaz sarılmış o da üzülmüştü.Seher'de abisi çekildikten sonra sarıldı Karaca'ya.Azer Karaca'nın dediklerini duymuş evden sinirle çıkmıştı.Efsun'un yanına gitmişti hemen.
"Hoşgeldin Azer" diyip sarılmak istedi.Azer izin vermedi.
"O an telefonumun açık olduğuna adım gibi eminim sen kapattın dimi "
"Evet ben kapattım nolmuş"
"Sen kimsin de benim telefonumu kurcaliyosun he "
"Ee ısrarla aradı Karaca mıdır nedir bende açtım "
"Karaca senin yüzünden mi fenalaştı yani "
Azer daha da sinirlenmiş kadının kolunu daha da sıkmıştı.
"Bırak beni"
"Bunun hesabını vereceksin Efsun.Sen kendini ne zannediyosun he.Sen benim karımla aramı ne hakla bozmaya çalışıp bebegime zarar veriyosun"
"Şimdilik karın.Hasta olduğunu biliyorum.Geberip gittiginde de böyle olucak mısın he.Koşa koşa bana geliceksin bebeginle."
Azer öfkesini tutamayıp elini kaldırmıştı vurmak için son anda kendini tutup vurmaktan vazgecti.
"Seni öldürürüm.Benim karım ölmeyecek.Biz bebeklerimizle mutlu bi hayat yasıcaz.Boş hayallere kapılmasan iyi edersin.Çünkü bunlara kapılan ve sevdiğime zarar verenleri tek tek gebertmek için elimden geleni yaptigim gibi senide gebertirim ANLADIN MI "
Azer cümlesini tamamladıktan sonra evden çıkmış hızla kendi evine sürmüştü.Gözyaşlarıyla uyuya kalmıştı Karaca .Azer odanın kapısını yavasça açıp Karaca'nın yanına uzandı.Gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu.Ellerini Karaca'nın saçlarında gezdirip kokusunu içine çekti.
**
"Duygu"
"Efendim"
"Anlatmıcak mısın artık ne olduğunu "
Bıkkınla nefes alıp konuştu Duygu.
"Biri vardı"
Adam şaşırmıştı.
"Ne oldu"
"Babam gibi,Ferhat gibi onu da kaybetmekten korktum" adam Duygu'nun elini tutup komuştu.
"Duygu bu korkuyla hayatını geçiremezsin.Amcam senin yüzünden ölmedi.Ferhat'ta.Yengemin sana öyle konustuğuna bakma o da yaralı.Ne dedigini bilmiyor"
Adam aklına gelen şeyle tekrar konustu.
"Yüzündeki izlerin sebebi oydu dimi "
Duygu gözlerini kapatıp nefesini tuttu.Adam sinirle soluyup ayağa kalktı.
"Sen kal burda ben hemen geliyorum"
"Serdar nereye "
"Kal burda"
"Serdar gitme "
Adam arabayı hızla bi eve sürmüştü.Kadın kapıyı açtıgında kolundan tutup içeriye soktu.
"Sen Duygu'yu nasıl döversin yenge"
"Kızım degil mi ister döverim ister severim"
"Bunu seninle son kez konusuyorum"
"Senin kocan kendi aptallıgı yüzünden öldü anladin mı.Duygu onu kurtarmak için gitti oraya.Babasının önüne atladı zamanında kurşun yedi.Senin kocanın kafasına Duygu sıkmadı.Sen Duygu'yu suçlayıp sevdiği adamı aldın elinden.Bak uyarıyorum seni Duygu'ya da onun sevdiklerine de yaklasırsan sana dünyayı dar ederim yengem demem anladın mı "
Kadın ağlamış duydukları ağır gelmişti.Tekrar o anlar canlandı gözünde.Bagırmaya başlamış Serdar'ı evden kovmuştu.
Eve gelmiş Duygu'yla konuşmuştu ama ikna edebilmiş miydi bilmiyordu.
**
Sabah olmuştu.Karaca elini karnına attığında başka bir el hissetti.Gözlerini açıp baktığında bu Azer'in eliydi.Elini itip yatakta doğrulmaya çalıştı.Azer elinin düşmesini hissetmiş gözlerini açmıştı.
"Karaca"
Karaca sanki Azer yanında yokmuş gibi davranıyordu.Ayağa kalkıp banyoya girdi.Odadan çıkacagı sırada Azer kolundan tutup durdurdu.
"Bırak"
"Konusalim lütfen"
"Neyi konusucaz her seyi mahvettigini mi.Bebegimiz gidiyodu bunu mu. Ya da seni aradigimda telefonu bi kadinin acmasini mi.Yoksa tam da bugun bebegimizin cinsiyetini ögrenmeye mutlu bi sekilde gidemedigimimizi mi hangisini konusucaz"
Azer gözyaslarıyla zar zor konuştu.
"Özür dilerim"
"Dileme kalbimi kırmamdan bıktım artık.Git gece yarısi kimin yanındaysan ona git.Benden ve bebeğimden uzak dur."
Karaca Azer'in konuşmasina fırsat vermeden çıkmışti odadan.Bagırışlari duyan ev halkı da odalarinın kapılarında onları dinliyordu.Karaca bir süre onlara bakmış merdivenlere yönelmişti.Yılmaz hemen yanına gidip merdivenlerden inmesine yardım etti.Geride kalan Azer'le de Seher ilgilendi.
Sofrada soğuk rüzgarlar esiyordu.Karaca bu sessizliği bozdu.
"Fadik teyze ben bugün annemlere gidicem orda kalıcam bir süre"
Herkes şok olmuşcasına Karaca'ya bakıyordu.Azer konustu.
"Gidemezsin"
"Sana soran olmadı.Hatta kimseye sormadım.Sadece haber verdim.Bu evdeki insanlar sen gibi degil beni merak ediyorlar."
"Benim seni merak etmedigimi nerden cikardin"
"Ha öyle olsaydı arıcam dedigin galde aramamazlık yapmadın.İşini en kısa süerede bitirip hasta karının ve bebeğinin yanına gelmek için can atardın.Ne işin varsa artık gelemedin"
"Karaca seni aldatmısim gibi imalarda bulunma"
"Aldatmak baskasinin yatagina girmekten ibaret olmuyo Azer.Ben eminim ki sen gece gelmeyecegini soyledigin her gün o kadin kimse onun yanina gittin bana yalan söylerek beni aldattin kandirdin."
Karaca ayağa kalkmış merdivenlere yonelmişti.Odaya sinirle çıkıp kapıyı sertçe vurdu.Bavulunu cıkartıp içine esyalarinı doldurmaya basladı.Azer gelmiş elindeki valizi alıp yere attı.
"Gidemezsin Karaca"
"Çekil önümden"
"Özür dilerim çok özür dilerim.O kadın çalıştıgım biri sadece.Seni seviyorum Karaca sadece seni seviyorum.Affet beni.Söz bi daha görüşmicem seni yalnız bırakmıcam"
Karaca Azer'i itekledi ama kollarından kurtulamadı.Azer Karaca'ya sarılmış aglayarak konuşuyordu .
"Bırakma beni.Bebegimiz ve sen benimle kal nolur gitme "Efsun'un dediklerini düsümdükce delirecek gibi oluyordu Azer.Karaca giderse diye çok korkuyordu.Karaca da Azer'in omzunda ağlıyordu.Azer'in aksine ona sarılmamıştı.Her seferinde yaralanmaktan gücsüz düsmüştü.Gözleri kapanmaya baslamış Azer'in kollarında bayılmıştı.
Oy kullanmayı ve yorum yapmayi unutmayın lütfen.İyi okumalar🦋
