Oy kullanmayı ve yorum yapmayı unutmayın nolur😊İyi okumalar🦋
Yılmaz Azer'i dışarı çıkmaya ikna etmişti . Koçovalılarla görüşeceklerdi .
"Lan oğlum madem Koçovalılara gidiyoruz Karaca'yı niye almadık"
"Ya abi benim bebegim daha kücücük Karaca gelirse Duygu da gelmek isteyecek hem biz erkeklerle oturup konusacak iste ne uzattın sende ya " diye gecistirmeye calıstı Yılmaz .
Evde ise hazırlık vardı . Karaca çok heyecanlıydı akşam için . Savaş da annesinin bu heyecanından dolayı ne yapacagını bilemeyen haline bakıp gülüyordu . Yağmur ise sanki hissetmiş gibi uslu duruyordu . Hiç ağlamamıştı . Babaannesi onunla ilgilenirken kızlar hazırlık yapıyordu . Savaş Yağmur'un yanına gidip baktı . Babaannesinin başını okşamasıyla ona döndü . Gülerek annesine seslendi sonra .
"An..ne " diyip Yağmur'u gösterdi . Karaca gülerek yanına gitmiş gamzesinden öpmüştü .
"Kardeş bitanem "
Oğlunun şaşkın bakışlarından sonra gülmeye başlaması herkesi sevindiriyordu . Hazırlıklar hala devam ediyordu . Karaca süsleri asmak için sandalyeye çıkmıştı .
"Kızım dikkat et Allah korusun düşmeyesin "
"Yok anne merak etme düşmem " Savaş elinde tuttuğu süslerle ugraşıyordu . Kendine dolayınca sinirlenmiş kaşlarını çatmıştı . Duygu gülerek yanına gitmis Savaş'ı kurtarmıştı .
"Karaca çok degişik ya "
"Neymiş o değisik olan "
"Biz şu an bi mafyaya doğum için hazırlık yapıyoruz "
"İyikim Azer benim güzel olan her şeyi hakediyo ve biliyo musun bu ilk doğum günü kutlaması olacak bence çok sevinecek "
"Kesin sevinecek sen oğlunuz bi de karnındaki minik ona en güzel hediyesiniz zaten " iki kardeş sarıldılar . Savaş yanlarına gidip bacaklarına sarıldı . İkiside gülerek Savaş'ı öptüler .
Azer ve Yılmaz koçovalı evinde oyalanırken hazırlıklar devam ediyordu . Azer çok sevinecek o olacak olan şeyle sevinci ikiye katlanacaktı .
Hazırlıklar bitmişti . Sıra Azer'in gelmesini beklemekti . Ondan önce Yılmas yine abisini oyalayacak Koçovalılar Kurtuluşlara gelecekti .
"Yılmaz bugün çok kaşınıyosun he karından mı bıktın oğlum eve gitmek istemiyosun "
"Ne alakası var abi ya asıl sen evden çıkmıyorsun "
Koçovalılar gelmiş herkes bi köşede oturuyordu . Savaş tüm aileyi alkışla karşılamıştı belkide kutlamanin başladığını sanmıştı .
Karaca Yılmaz'a mesaj atmıştı . Işıklar sönmüş Azer'in gelmesini bekliyordu herkes . Söylenerek eve girmişti Azer . Bıkmıştı tüm gün Yılmaz'dan .
Savaş orta yere oturmuş alkışlamaya başlamıştı .
"Sürprizzzzzz"
Azer ne oldugunu anlayamamış ışıklar yanınca gülmeye başlamıştı . Ona doğru gelen oğlunu kucagına alıp karısının yanına gitti ve alnına öpücük kondurdu .
"İyi ki doğdun birtanem "
"Sizi çok seviyorum çok hemde " Karaca Azer'in akan yaşını silip dudaklarına uzun bir öpücük bıraktı . Herkes Azer'i tebrik etmiş onları izleyen Yamaç'ı kimse görmemişti . Dışarda öylece onlara bakıyordu . Çok hata yapmıştı ve şuan bu ailenin parçası olamayarak acısını çekiyordu . Yanında duran Sena ne olduğunu anlayamamıştı .
Yemekler yenmiş herkes mutluydu .
"Bak yine az yedin Karaca "
"Ya Azer doydum ben "
"Olmaz öyle şey yiyeceksin "
Savaş babasının kucagında herkesi izlerken elini annesini uzatmıştı . Karaca oğlunun elini tutup öptü . Azer ise bu mutlu tabloyu izliyordu .
İlerleyen saatlerde Savaş oturduğu yerde evdekilere göz gezdirdi . Babasında takılı kalmıştı gözleri ve bir anda konuştu .
"Ba.ba " Azer ve Karaca bir anda şok olmuşlardı . Azer'in gözleri dolmaya başlamıştı . Ona doğru elini uzatan oğlunun yanına gitti ve kucağına aldı .
"Baba "
"Oğlum " Karaca yaşını silip yanlarına gitti . Azer kendini çoktan bırakmıştı . İşte simdi gercekten bir baba olarak hissediyordu .
Bundan sonra Karaca dışarı çıktığında görmüştü amcasının orda olduğunu . Uzun uzun baktı ama bi şey yapamadı .
Herkes dagılmış Azer ise ogluyla oynuyordu .
"Herkes yattı Azer hadi "
"Biz uyumicaz dimi oğlum "
"Tabi baba dedi ya sen uyuyamazsın bugün mutluluktan sürpriz unutuldu hemen " dedi Karaca trip atarcasına . Azer Karaca'nın yanına gidip kendine çekti . Dudaklarına uzun bir öpücük bıraktı .
"Ben seni nasıl unuturum güzelim olur mu öyle şey hiç "
"Seni oğlumuzu kızımızı ve daha doğacak olan çocuklarımızı çok seviyorum "
"İki çocuk neyinize yetmiyor Azer bey acaba "
"Biliyosun ben 11 cocuk istiyordum hala da öyle bir düsüncem varda seni ikna etmem lazım işte "
"Azer başlama yine 11 cocuk ne Allah aşkına "
"O zaman 5 e bir şey demiyeceksin "
"Allah Allah "
"Öyle karıcım "
İkiside gülerek Savaş'ı da alıp odaya çıktılar . Savaş hala uyumamış bacaklarını havaya kaldırmış ayaklarını tutuyordu . Gülerek tekrar konuşmaya başladı .
"Baba baba "
"Yakışıklı oğlum benim oh mis " diyip koklayarak öptü oğlunu . Gözlerini ovuşturan oğlunu kucagına aldı . Babasının gögsünde uyuyan Savaş kendi yataginda buldu kendini . Azer banyodan çıkan karısını kendine çekmiş öpmeye başlamıştı . Karaca elini Azer'in ensesine bastırmış kendine çekiyordu .
"Seni seviyorum "
"Seni seviyorum "
Sevdigiyle yataga uzanan Azer Karaca'nın yüzündeki her noktaya öpücük kondurdu . Karaca gözlerini kapatmış Azer'i hissediyordu sadece .
Dudakları tekrar buluştu . Azer ellerini Karaca'nın saçlarında gezdirip dudaklarından boynuna yöneldi . Karaca Azer'in tişörtünü çıkartmış ellerini Azer'in sırtında gezdiriyordu .
"Azer"
"Söyle güzelim " Karaca'nın ağladığını gören Azer yaşlarını sildi .
"Noldu Karaca yanlış bir şey mi yaptım "
"Biz mutlu olucaz dimi "
"Olucaz bitanem size bir sey olmasına asla izin vermicem tamam mı "
"Kendini de korumalısın Azer sensiz yapamayız "
Azer Karaca'nın alnına öpücük kondurup kollarını sevdigine sardı .
"Korkma birtanem ben sizi hiç yalnız bırakmıcam "
Gözlerinden akan yaşları bıraktı ikiside . Bu mutlu tablonun bozulmasından korkuyorlardı ama Azer buna izin vermeyecekti .
