Dügün günü gelmişti artık . Karaca Savaş'ı giydirirken Azer'de aynanın karşısında takım elbisesini düzeltiyordu . Seher ve Akın çok heyecanlıydı. Seher'in ısrarı üzerine Akın dügünlerini Adana'da yaptırmaya karar aldı . İki ailenin ortak düşmanı bu akşam olay çıkartacaktı ama bunu kimse bilmiyordu . Savaş annesinin elbisesini çekiştirip yatakta ayaga kalkti . Sonra basini kaldirip babasina bakip güldü .
"Yakisikli ogluma bak be "
"Sana çekmiş" dedi Karaca elini Azer'in yanağına koyup okşarken .
"Benim güzel karım da daha da güzelleşmiş bugün " diyip Karaca'nın dudaklarına uzun bir öpücük bıraktı . Savaş'ı da alıp odadan çıktılar .
Yılmaz Duygu'nun hormonları yüzünden bozulan duygu yogunluguyla ugrasiyordu . Serdar'in gelip olaya el atmasiyla sorun cözülmüs gibiydi .
"Ben bu adamla nasil evlendim ya beni hic anlamiyo Serdar hic hemde "
"Aptal iste ya bosver sen onu hadi gidelim "
Yılmaz ben miyim aptal dercesine kendini gösterip söylene söylene dısarı cıktı . Kocovalilarda hazırlanmıştı . Gelen misafirleri karsılıyordu büyükler . Aksam memur gelmiş nikah baslamisti .
"Siz sayın Akın Kocovalı Seher Kurtuluşu esiniz olarak kabul ediyor musunuz "
"Evet "
"Peki siz sayın Seher Kurtulus Akın Kocovalıyı esiniz olarak kabul ediyor musunuz "
"Evet "
Alkıslar kopmuş herkes mutluydu . Dans etmek icin ayaga kalkip süslenmis bahcenin orta alanina gecmislerdi . Açılan müzikle dans ederlerken bi silah sesi duyuldu . Gelinlik bastan asagi kan olmustu .
"Seher" diyebildi Akın sadece . Yere düsen sevdiginin yanina çöküp yarasina elini koyup konustu .
"Bi sey yok bi sey yok sıyrık sadece bana bak iyi olucaksın " Herkes donup kalmisti . Azer tekrar kardesinin gitmesinin korkusunu yasiyordu . Adamlar etrafa bakmislardi ama kimseyi bulamamislardi . Seher'i vuran kisi coktan gitmisti .
Hastaneye gelmislerdi . Herkes bi köşede ağlıyordu . Akın elindeki kana bakıp ağlıyordu . Karaca yanına gidip elini basina koyup kendine cekti .
"Aglama abi iyi olacak "
"Kaybedersem napıcam Karaca Seher giderse napıcam "
Uzun süren ameliyatın ardından artık herkesin sabrı tükenmişti .
Azer ve Akın bagiriyordu . Ameliyathaneden doktorun cıkmasıyla herkesin icinde burukluk oluştu .
Bu olayın üstünden tam 6 ay gecmisti . Herkes güclü durmaya calisiyordu . En cok da Akın . Savaş artık kocaman olmuştu . Dayısının yanına gitmiş kucagina oturmustu . Yüzünü inceleyip akan yasini sildi . Akın yegenine sarılıp gözyaslarini daha da akıttı . Azer onun bu halini görünce daha da üzüldü . Yanına gitmekle gitmemek arasında kalsada gidemedi .
Duygu'nun karnı burnundaydı . Yılmaz Duygu'dan daha da telaş yapıyordu . Azer'in düsenceli bi halde camın önünde oturdugunu gören Karaca yanına gitti .
"Azer" basını ellerinin üstünden kaldırıp baktı Azer sevdigine .
"Söyle güzelim"
"Her şey yoluna girecek birtanem yapma böyle "
"Düsünmeden edemiyorum Karaca elimden bir sey gelmiyor "
"Kendini suclama hayatim nolur "
Savas kucaginda gelen Yılmaz'la ikiside kapıya döndü hemen .
"Bu cocuk bana düsman oldu ya "
Savas amcasinin yüzüne vurup kucagindan inmek istiyordu . Karaca gülüp oglunu kucagina aldı .
"Artık yürüyebiliyor Yılmaz kucagina alma sevmiyor " diyip oglunu kucagindan indirdi . Savas babasinin yanina yürümüş kucagina çıkmıstı . Vazgecemedigi sey babasinin gögsünde yatmaktı .
Duygu'nun bi anda bagirmasiyla Yilmaz herkesten önce odaya kostu .
"Noldu noldu bu kez geliyo dimi "
"Yılmaz bi sakin ol daha da heyecan yaptiriyorsun bana " diyip nefes alıp veriyordu hızlıca .
"Aaaaaa" diye bagirmasiyla Yılmaz Duygu'yu kaldırıp odadan cıkarttı .
"Geliyo bu kez geliyo kızım "
Herkes hastaneye gitmek icin yola cikmisti . Yılmaz'da Duygu'yla beraber hizli hizli nefes alip veriyordu .
"Ya sen mi cocuk cikartiyorsun sinirimi bozma benim ya "
"Tamam sakin ol heyecanliyim bende"
Hastaneye varmislardi . Duygu dogumhaneye alinmisti . Icerde aciyla bagiriyordu . Yılmaz bi o tarafa bi bu tarafa yürüyordu . Duygu'nun son bagirisiyla bebek aglamasi duyuldu . Yilmaz'in gözünden düsen yasla hemsire kucaginda bebekle cikti . Pembelere sarilmis bir bebek ona dogru geliyordu . Dokunmaya korkacagi kadar kücük gözüktü Yılmaz'a .
Hayatinin ikinci aski da gözlerinin önünde duruyordu . Kucagina aldı ve Duygu'nun yanina gitti hemen . Kucagina bebegini koyup karisinin alnina uzun bir öpücük bıraktı .
"Yılmaz cok güzel degil mi "
"Öyle bitanem çok güzel tıpkı sana benziyo "
"Hosgeldim bitanem hosgeldin Yağmur'um "
Oy kullanmayı ve yorum yapmayı unutmayın nolur . İyi okumalar 🦋
