Kız adlı hikayeyi okumayı unutmayın lütfen 👻
Karaca Savaş'ı yürütmeye çalışıyordu bahçede . Azer'de banyodan çıkıp yanlarına gitmişti .
"Baba geliyo hadi ona gidelim annecim" Azer yere çökmüş kollarını açmıştı . Annesinin yardımıyla yürüyen Savas gülerek babasına doğru gidiyordu . Babasının kolları arasına vardığında Azer oğluna sarılıp başına öpücükler bıraktı . Savaş'ın elini tuttu ikiside ve yürütmeye başladılar . Savaş bir şeyler söylüyordu kendince . Sanki sitem ediyor gibiydi .
"Evet babacım çok haklısın hepsi annenin yüzünden "
"Neymiş benim yüzümden olan "
Savaş annesine dönmüş söylenmeye başlamıştı . Azer'de gülüyordu .
"Anneye şikayet edilmez ama sussana sende Azer ne gülüyosun "
Azer dudağına kilit işareti yaptı ama kahkaha atmamak için kendini zor tutuyordu . Savaş yürümekten yorulunca kendini yere bırakmıştı . Azer ve Karaca'da yanına uzanmışlardı . Bi annesine bi babasına bakıyordu Savaş . Babasını yüzüne elini uzatıp dokundu . Azer gözlerini kapattı uyuyormuş gibi . Savaş annesine baktı şaşkınca . Sonrada babasının yüzüne vurmaya başladı .
"Uyandım uyandım Savas bey " Savaş gülerken Azer tekrar kapattı gözlerini . Bu oyun Savaş'ın yorulup uykusunun gelmesiyle bitti . Annesine emekleyip kucağına gitti . Annesinin kolları arasında gözlerini yumdu .
**
Duygu odada elini karnına koymuş Yılmaz'ın telaşlı hallerini düşünüyordu . Bu onu güldüren nadir anlardan biriydi . Bu anıları unuturum diye çok korkuyordu .
"Eminim baban seni cok sevicekti kızım. Kıskançlık krizlerine de girse senin ağlamana dayanamayacaktı "
**
Azer Savaş'ın yanına uzanmış oğlunu izliyordu . Karaca'da Savaş'a alınan kıyafetleri dolabına yerleştiriyordu . Oğlunun başına öpücükler bırakıyordu Azer .
"Seni seviyorum oğlum çok seviyorum"
Karaca odanın kapısından onları izliyordu . Azer Karaca'yı fark ettiğinde yanına gitti . Elini yüzünde gezdirip sevdiğinin dudaklarına uzun bir öpücük bıraktı . Karaca Azer'e kollarını doladı .
Karacadan
Azer'in iyi olmadığını biliyordum . Belki biraz ben belki biraz Savaş ona iyi geliyordu . Ama yalnız kaldığı her an Yılmaz'ı düşünüyordu bundan emindim . Ona kardeşini unutturamazdım ki ben bile bu kadar onu özlüyorken onu unutmasını nasıl beklerdim .
**
Savaş aralarında yatıp uyuyordu . Azer'de uyumuştu . Karaca gözlerindeki yaşlarla iki sevdiğine bakıyordu . Kapı sesini duyunca gozlerini silip odadan çıktı .
"Duygu"
"Uyku tutmadı"
"Bende geliyim"
"Olur"
Karaca elindeki bardağın birini Duygu'ya uzattı . Yanına oturdu .
Duygu Yılmaz'ın gidisini düsünüyordu .
Serdardan👨⚕️
Doktorlar hayat kurtarmak için yaşarlar . Beyaz önlükleri yalnizca hastaların değil onlarında umududur ve o umut herkes için vardır . Suçlu suçsuz ayırmadan . Beyaz önlük herkes için eşitlik demektir . O gomleģi giyenler için hayat vermek yeri geldiğinde hayatından vazgeçmek demektir . Ve hepsi bir yemin ederler . Silinmez izleri silmek , görünmez acıları dindirmek için . Beyaz gomlegi çıkardiğında ise savunmasızsındır artik . Herkes gibi sadece insan ve o zaman hatırlarsin ki herkes bir gün ölücek . Nasıl, nerde, ne zaman olucak , en son kimin sesini duyarak , kimin kollarinda ölüceksin bu sadece Allah'ın taktiridir . Ama nasıl yaşayacagımız o bize kalmış .(burda Duygu'yu elinde ilaclarla hayal edin) Onurlu mu yoksak onursuz mu ? Yalanlari mi secerek yoksa gercekleri mi ? Gözünü kapattığında sana kalan işte bu seçim olucak . Karariniz ne olursa olsun sevdiginizden asla vazgecmeyin . Onu kaybetmemek için savasın . Onunla geçirdiginiz hergunun degerini bilin . Kalbine bir gün değil hergün iyi bakın .
Serdar gözlerini yummus Yılmaz'ın gidişini kafasinda canlandırıyordu .
"Hocam nabzi düsüyor hastayi kaybediyoruz" Sonra bi ses duyuldu o ses işte . Kalbin durdugunda cihazdan cıkan o ses . Serdar kalp masajına baslayıp Yılmaz'dan bi sonuc alamayınca şok cihazına geçmişti .
"Hadi Yılmaz sen gidemezsin "
Yılmaz ne kalp masajına ne de şok cihazina yanit veriyordu . Serdar çaresizce yere cöküp ahlamaya basladı . Ameliyathanedeki herkes onunla birlikte ağlıyordu cunkü hepsi sevdikleri birine bu hastanin ameliyathanelerinde kaybetmişlerdi . Duygu elini karnına koymuştu güç almak istercesine . Serdar'ın kızaran gözleriyle çıktiğını gorünce Duygu zar zor Serdar'ın karsısına geçti .
"Bana sakın gittigini söyleme " ellerini Serdar'ın gögsüne koyup konuştu .
"Gitmedi dimi söylesene Serdar bizi bırakmadı dimi " Serdar'ın ona cevap verememesiyle yere çoküp ağlamaya basladı ve hastane koridorunda bi bagırış duyuldu .
**
Duygu Karaca'nin cagırmasıyla Serdar'da telefonun çalmasıyla kendine geldi .
"Hadi Duygu çok gec oldu "
Duygu basıni sallayip merdivenlere yoneldi . Karaca arkasından bir sure hüzunle bakıp kalktı ve duvarda duran Yılmaz'ın fotoğrafına baktı bir süre .
"Keşke sende yanımızda olsaydın "
Arkadaslar bu olay önceden karar verdigim bir seydi . Belki fikrim degisir diye size de sormustum . Galiba içime gökhan horzum kaçmış. Lütfen kızmayın ❤
Oy kullanmayı ve yorum yapmayı unutmayın lütfen . İyi okumalar 🦋
