တစ်နာရီတစ်သိန်း အစားထိုးချစ်သူ

အခန်း၃၈

ကျီဖန်ယင်းသည် ခေါင်းမော့ကာကြည့်လိုက်သည့်အခါ အနီးနားရှိ ​ရှေ့ပင်း​မောလ်တစ်ခုတွင် 'ဖုန်းကွယ်ထားသောဝါးအနုပညာစတူဒီယို'ဟု အမည်ပေးထားသည့် အနုပညာစတူဒီယိုတစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ၏အမည်သည် အရိပ်အမြွက်အတွက် လုံလောက်သည်ထက်ပင် ပိုပါသည်။

သူမသည် ရှော့ပင်းမောလ်ဆီသို့ ဖြည်းညှင်းစွာလျှောက်ကာ အနုပညာစတူဒီယိုဆီသို့ ဦးတည်သွားခဲ့သည်။ အဝင်ဝမှာ ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်သည် စောင့်နေပြီး "မစ္စကျီလားဗျ။ ကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်​တော်နဲ့လိုက်ခဲ့ပေးပါ။"

ဘိုင်ကျိုးက အခန်းတစ်ခန်းထဲမှာ စောင့်နေသည်။ လောလောဆယ်တွင် သူ့ရဲ့အနုပညာပစ္စည်းတွေကို ရွှေ့ပြောင်းနေရင်း လမ်းတစ်ဝက်တွင် ရုတ်တရက် ရပ်ကာ သန်းလိုက်သည်။

ကျီဖန်ယင်းသည် သူလုံးလုံးမောပန်းနေသော်လည်း သူ့ကိုယ်သူ နိုးနေအောင် ဖိအားပေးနေသည်က ရယ်စရာကောင်းသည်ဟု တွေးမိသည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ဘိုင်ကျိုးသည် ကြမ်းတမ်းသော စရိုက်ရှိသော်လည်း လေးနှစ်သားကတည်းက ပုံဆွဲသင်ထားသည်ကို အမှတ်တမဲ့ သတိရမိလာသည်။ သူသည် ပုံဆွဲခြင်းနှင့် ဆီဆေးဆွဲခြင်းတို့ကို ကျွမ်းကျင်သည်။

သူ၏​နေရာရွေးချယ်မှုသည် အံ့သြစရာကောင်းလောက်အောင် အပြစ်ကင်းပါသည်။

"ကျေးဇူးပြု၍ ဝင်ခဲ့ပါဗျ။" ဝန်ထမ်းက စတူဒီယိုအဝင်ဝမှာ ရပ်လိုက်ပြီး ကျီဖန်ယင်း ဝင်လာဖို့ လက်ပြလိုက်ပါတယ်။ "ဒီနေ့အခန်းကို တခြားဘယ်သူမှ လာမှာမဟုတ်လို့ စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ မစ္စ အကူအညီလိုရင် အခန်းထဲတွင် ခေါင်းလောင်းကိုတီးလိုက်ပါ၊ ကျွန်တော်တို့ ရောက်လာပါမယ်။"

ကျီဖန်ယင်း အခန်းထဲမဝင်ခင် ဝန်ထမ်းကို ကျေးဇူးတင်စကား ပြောလိုက်သည်။

ဘိုင်ကျိုးသည် ခေါင်းမော့မလာဘဲ သူ့ရှေ့က ထိုင်ခုံကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီး "ထိုင်" လို့ပြောလိုက်တယ်။

နံရံပေါ်မှာ ချိတ်ဆွဲထားတဲ့ ပန်းချီကားဟောင်းတချို့ ရှိတာကြောင့် ဒီပန်းချီခန်းဟာ ဘိုင်ကျိုး၏ သီးသန့်​​နေရာမဟုတ်ကြောင်း ထင်ရှားပါတယ်။ ကျီဖန်ယင်းသည် ဘိုင်ကျိုးကိုဖြတ်လျှောက်သွားရင်း ပန်းချီကားများအား စိုက်ကြည့်လိုက်ချိန် ကိုယ်လုံးတီးပုံကြမ်းများဖြစ်ကြောင်း သူမသတိပြုမိခဲ့သည်။