တစ်နာရီတစ်သိန်း အစားထိုးချစ်သူ

အခန်း၁၅၅

စားသောက်ဆိုင်ကို နှစ်ထပ်လုံး ရှာဖွေရသည့် ဘိုင်ကျိုးက သူ့ဒေါသကို ငြိမ်း​အေးစေရန် အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်ပြီး "ချိန်းတွေ့တယ်ပေါ့။ ဒါဆို...'

သူ့စကားတစ်ဝက်တစ်ပျက်တွင် ခဏရပ်လိုက်ပြီးမှ "ဒါဆို ငါတို့အတူတူကုန်ဆုံးခဲ့တဲ့အချိန်တွေကရော"

စုန့်ရှီးယွီသည် ဘိုင်ကျိုး၏ ပုခုံးများကို စိတ်မကျေမနပ်ဖြစ်စွာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ "ဒီအချိန်​ပြောချင်တာလား။ ဒီမှာ လူတွေဒီလောက်များနေတာကို မတွေ့ဘူးလား။"

ဘိုင်ကျိုးသည် စုန့်ရှီးယွီ၏လက်များကို ဖယ်ပစ်ကာ ဒေါသတကြီးဖြင့် "စုန့်ရှီးယွီ မင်းကအရူးလား။ သူဗိုက်နာနေတယ်ဆိုတာ မသိဘူးလား"

စုန့်ရှီးယွီသည် မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ကျီဖန်ယင်းကို အမြန်လှည့်ကြည့်သည် "နေမကောင်းဘူးလား။"

ကျီဖန်ယင်းသည် ရှုပ်ထွေးစွာ မျက်တောင်ခတ်လိုက်ပြီး အပြစ်ကင်းစွာ ခေါင်းခါလိုက်သည်။  "ဟင့်အင်း၊ ဘာမှမဖြစ်နေပါဘူး။"

ဘိုင်ကျိုးက သူမရဲ့တုံ့ပြန်မှုကို ကြားတော့ ဒေါသထွက်သွားသည်။

ဘာလို့ဒီလောက်ထိ​တောင် လုပ်နေတာလဲ!  ပိုက်ဆံလား၊ ဒါမှမဟုတ် စုန့်ရှီးယွီကြောင့်လား။

သူမပုခုံးကိုဆွဲကိုင်ကာ ဒေါသတကြီး​အော်မေးချင်ပေမယ့် ထိုစကားများက သူ့လည်ချောင်းထဲတွင် တစ်​နေသည်။ ဘယ်​လောက်ဘဲကြိုးစားပါစေ ထုတ်မပြောနိုင်ခဲ့အေ။

ဒီအခိုက်အတန့်တွင် သူဘာကြောင့် ဒီထိတ်လန့်မှု၊ ဒေါသနှင့် နာကျင်မှုများကို ခံစား​နေရသည်ကို နောက်ဆုံးတွင် နားလည်သွားခဲ့သည်။

ကျီဖန်ယင်းက ဒီတိုင်း သူ့ကို အရမ်းကောင်းကောင်းဆက်ဆံလို့ပါ။

ဒါတွေအားလုံးက သရုပ်ဆောင်တာဆိုရင်တောင်မှ သူမပေးခဲ့သော ဂရုစိုက်မှုများနှင့်စိုးရိမ်ပူပန်များသည် အပြစ်ရှာ၍မရလောက်အောင်ပင် ကောင်းမွန်နေလွန်းခဲ့သည်။

သူ၏စိတ်ထဲတွင် ကျီရှင်းရှင်းအပေါ် သူကြွေကျခဲ့ရသည့်အကြောင်းရင်းမှာ သူမ ဖော်ပြခဲ့သော စိတ်ရှည်မှု၊ နွေးထွေးမှုနှင့် ဂရုစိုက်မှုတို့ကြောင့်ဖြစ်ကြောင်းကို သူသိပါသည်။ ကျီဖန်ယင်း ရောက်မလာခင်အထိ သူ့ကို ဒီလိုပုံစံနဲ့ ဘယ်သူမှ မဆက်ဆံခဲ့ဖူးပေ။