Rebirth: Degenerate S*ave Abuses Tyrant

Rozdział 19

Po cesarskich studiach Xie Yu chciał tylko wrócić do domu. Bardzo dobrze rozumie swoją pozycję. W porównaniu do tych synów królewskich i utytułowanych szlachciców, on naprawdę nawet nie wchodzi w ich cień.

- Młody Mistrzu Xie. - Luo Wei czekał na ścieżce, którą trzeba było podążać, gdy wychodziło się z cesarskiego gabinetu, aby opuścić pałac. Gdy zobaczył zbliżającego się Xie Yu, szybko się uśmiechnął i podszedł do niego.

- Młody Mistrzu Luo? - Xie Yu był zaskoczony, zatrzymał się, obserwując Luo Weia zbliżającego się do niego spokojnymi krokami. - Co tu robisz?

- Och. - Luo Wei uśmiechnął się. - Jego Cesarska Mość dał mi wcześniejszą przepustkę, aby wrócić do domu i przygotować się, abym mógł mu jutro towarzyszyć. Czekałem tu na ciebie, Młody Mistrzu Xie.

Xie Yu był teraz jeszcze bardziej zaciekawiony. Czekał na mnie? Już dziś odkrył, że Luo Wei był faworyzowany przez cesarza, więc dlaczego taka osoba czekała specjalnie na niego?

- Rzeki i góry ciągną się przez dziesiątki tysięcy lig, tylko dla jednej piosenki z tobą. - Recytował Luo Wei. - Błyszczące fiolety i czerwone kwiaty, z minionych dni, czy piękno jest tylko na chwilę?

Pełna szacunku ostrożność, z jaką wcześniej mówił Xie Yu, zniknęła w jednej chwili. Cała jego osoba stała się podekscytowana.

- Skąd młody mistrz wie o mojej starej pracy?

Luo Wei uśmiechnął się. W jego poprzednim życiu, wczesne dzieło starszego kanclerza Xie Yu, "Werset Gór i Rzek", było przez pewien czas bardzo popularne. Jedyną rzeczą było to, że teraz nikt jeszcze o nim nie słyszał. Luo Wei pamiętał, że w poprzednim życiu jego ojciec recytował ten werset w domu. Mogło to być wtedy, gdy ojciec Xie Yu próbował rozwiązać pewien problem dla Xie Yu i pokazał ten wers Luo Zhi Qiu, który od razu wyraził podziw dla literackich jego umiejętności. Szkoda, że w ostatnim życiu, z powodu całego zła, które popełnił Luo Wei, ci dwaj ludzie, którzy mieli dla siebie głęboki szacunek, stali się wrogami.

- Xie Xiong, mój ojciec często recytuje "Werset gór i rzek" w domu. - Luo Wei odezwał się do Xie Yu z uśmiechem.

- Naprawdę? - Zgodnie z oczekiwaniami, Xie Yu stał się jeszcze bardziej podekscytowany.

- "Dobre wino nie potrzebuje krzaków". - Odpowiedział Luo Wei. - Czy naprawdę myślisz, że nikt nie zna tego twojego arcydzieła? - Xie Yu uśmiechnął się. Gdy ten przystojny młodzieniec odrzucił narzuconą przez siebie nieśmiałość i ostrożność, jego naturalna elegancja była zdumiewająca. - Zastanawiam się, czy skomponowałeś piosenkę do tego wersu? - Zapytał Luo Wei.

- Próbowałem, ale nigdy nie byłem z niej zadowolony. - Xie Yu potrząsnął głową.

- Nie jestem zbyt dobry, ale skomponowałem trochę muzyki. Zastanawiam się, czy byłbyś zainteresowany przyjść i posłuchać jej? - W poprzednim życiu, Xie Yu sam skomponował muzykę do tego wersu. Przekazywana z ust do ust, była popularna w całym kraju. Luo Wei wiedział, że taka kradzież była bezwstydna, ale tym razem chciał zaprzyjaźnić się z Xie Yu bez względu na cenę.

Xie Yu był naturalnie zainteresowany. Reputacja Luo Weia była bardzo zła, ale Luo Wei, którego widział na własne oczy i ten, o którym słyszał w plotkach, różnili się jak niebo i ziemia. Xie Yu był kimś, kto wierzył tylko własnym oczom, więc podążył za nim do posiadłości Luo.

Obaj razem wracali i świetnie się bawili po drodze. Po tym jak obaj poszli do gabinetu Luo Weia, Luo Wei zagrał długi i wspaniały utwór skomponowany dla "Wersetu Gór i Rzek", bez żadnej przerwy. Xie Yu zamilkł na dłuższą chwilę, ale gdy się pozbierał, natychmiast zaczął bić brawo. Ta piosenka była w jakiś sposób tą, którą wyobrażał sobie przez cały ten czas, ale nigdy nie był w stanie zapisać jej w nutach.

- Xie Xiong, czy masz jakieś uwagi lub krytykę? - Luo Wei celowo zmienił przed chwilą kilka jego nut.

Xie Yu rozpoczął z nim dyskusję na poważnie. Dwójka z nich zdawała się zapomnieć o wszystkim innym na świecie, gdy grali muzykę i dostosowywali utwór. Luo Wei starał się jak mógł, aby zaprzyjaźnić się z Xie Yu, ale Xie Yu już postrzegał Luo Weia jako przyjaciela, który naprawdę go rozumie. Nawet jeśli jego rodzina również oficjalnie należała do dworu, to nie było porównania z rodziną Luo Weia. Nie mógł sobie nawet wyobrazić, że będzie on traktował go z szacunkiem i uważał za starszego brata. Ważniejsze było to, że Luo Wei skomponował muzykę do wiersza specjalnie dla niego i była ona prawie taka sama jak ta, którą sobie wyobrażał. Widział, że był to miły gest od kogoś, od razu zdobył jego przychylność.

- Xie Xiong, musisz trzymać cały świat w swoich myślach. - Powiedział Luo Wei do Xie Yu, grając muzykę, która została właśnie dopasowana przez nich dwóch. - Widzę to tylko przez ten wers. Osiągnięcie dobrobytu i pokoju dla zwykłych ludzi, to jest również moje życzenie.

Ludzie zawsze mówili, że trudno jest znaleźć przyjaciela, który naprawdę cię rozumie. W tym momencie jedynym żalem Xie Yu było to, że poznał Luo Weia zbyt późno. Xie Yu miał tylko szesnaście lat, a Luo Wei trzynaście, ale udało im się rozpocząć dyskusję na temat tego, jak osiągnąć pokój i dobrobyt dla narodu. Im więcej dyskutowali, tym bardziej interesował ich ten temat.