Rebirth: Degenerate S*ave Abuses Tyrant

Rozdział 147 'Najbardziej niefortunna rzecz na świecie'

Cesarscy lekarze wysłani przez cesarza Xing Wu i poproszeni przez Luo Zhi Qiu nie byli w stanie zająć się Luo Weiem. Po przebudzeniu się z lekkiego snu, Luo Wei odmówił pozostania w Górach Zachodnich jeszcze przez chwilę. Pospieszył zobaczyć się z Luo Ze. Long Xuan wkrótce będzie mógł opuścić stolicę, a on również musiał zastanowić się, co robić dalej.

- Twoje plecy ucierpiały od uderzeń prętów. Niech cesarscy lekarze najpierw zbadają twoje plecy. - Powiedział Luo Zhi Qiu.

- To tylko kilka ciosów. Czy kiedykolwiek byłem tak delikatny, że nie mógłbym tego wytrzytmać?

- W takim razie musisz zobaczyć się z Jego Wysokością. On również troszczy się o ciebie. - Odpowiedział Luo Zhi Qiu.

- Pójdę do pałacu błagać Jego Wysokość o przebaczenie. - Powiedział Luo Wei. - Teraz, gdy to wszystko się wydarzyło, jak mogę udać się do Waszej Wysokości? Czy powinienem pójść i błagać go, by nie więził ponownie drugiego brata?

- Lepiej pozwolić Yun Qi wrócić. - Xie Yu pomyślał, że byłoby lepiej, gdyby Luo Wei odszedł teraz. - Jego Wysokość wciąż jest w przypływie gniewu. Jeśli znów zobaczy Yun Qi, może wyładować swój gniew na nim.

Cesarz Xing Wu był obecnie tak zmartwiony z powodu Luo Weia, że jak mógł wyładować na nim swój gniew? Luo Zhi Qiu trudno było to wypowiedzieć. Poza Wei Lanem, który nie rozmyślał zbyt wiele, Luo Wei i Xie Yu obaj mieli umysły skupione na szczegółach. Jeśli Luo Zhi Qiu powiedziałby choć jedno niepotrzebne zdanie, obawiał się, że ta dwójka zorientowałaby się, że coś jest nie tak.

Luo Wei zabrał Wei Lana i grupę ochroniarzy ministra.

- Pozwoliłeś mu wrócić do domu w tym śniegu? - Luo Zhi Qiu musiał stawić czoła gniewowi cesarza Xing Wu.

- Xiao Wei martwi się o swojego drugiego brata. - Powiedział Luo Zhi Qiu.

- Ich braterskie uczucia są tak silne! - Cesarz Xing Wu pomyślał o Luo Weiu blokującym ciosy rózg egzekucyjnych wymierzone w Luo Ze i poczuł dyskomfort w sercu. To był jego syn, wyraźnie różniący się pozycją od dworskich urzędników. Teraz mógł tylko patrzeć, jak jego syn wyczerpuje swoje myśli i wykazuje się pomysłowością w imieniu rodziny Luo.

Luo Zhi Qiu nie miał nic do powiedzenia. Niepowrót Luo Weia do rodziny cesarskiej był dobry dla wszystkich, z wyjątkiem tego, że krzywdziło to jego samego.

- Niech cesarski lekarz Wei uda się do rezydencji starszego urzędnika. - Cesarz Xing Wu skończył wyładowywać swój gniew i powiedział do Zhao Fu. - Jeśli coś jest nie tak ze zdrowiem Luo Weia, niech szybko mi o tym doniesie.

- Wasza Wysokość, a co z Luo Ze? - Zapytał Luo Zhi Qiu.

- Jego sprawy zostaną omówione po zakończeniu polowania. - Powiedział cesarz Xing Wu. - Zawinił, czy nie powinien zostać ukarany?

Luo Zhi Qiu nie miał innego wyboru, jak tylko ponownie uklęknąć i błagać w pokornych przeprosinach.

- Możesz wstać. Jak Wei Er wrócił? Siedząc w powozie czy na koniu? - Zapytał cesarz Xing Wu.

- Wrócił powozem.

Czterokołowy powóz mknął po publicznej drodze. Luo Wei częściowo leżał, popijając leczniczą zupę trzymaną w rękach Wei Lana. Powóz wciąż się trząsł, sprawiając, że żołądek Luo Weia stawał się coraz bardziej wrażliwy. W jednej chwili, gdy nie mógł się powstrzymać, wypluł całe lekarstwo, które już spożył.

Wei Lan zawołał, by kierowca się zatrzymał.

- Nie. - Powiedział Luo Wei, biorąc oddech. - Zatrzymanie się w połowie drogi byłoby jeszcze straszniejsze.