Rebirth: Degenerate S*ave Abuses Tyrant

Rozdział 153 'Wrogowie również witają się z radością'

Luo Wei nie został wypuszczony przez cesarza Xing Wu, dopóki nie zjadł kolacji w Sali Wiecznego Światła.

W tym czasie markiz Jingyuan, Li Yuan Cheng, przybył do cesarza Xing Wu i rozmawiał o wielu oficjalnych sprawach. Następnie zwrócił się pośrednio do Xing Wu z pytaniem o sprawę dziesiątego księcia, który wciąż nie otrzymał imienia.

- Jak na dziecko, które nie ma jeszcze miesiąca, po co ten pośpiech? - Cesarz Xing Wu powiedział z zimnym wyrazem twarzy. - Jako ojciec nie jestem jeszcze zdenerwowany. Jednak wy nie możecie czekać?

Markiz Li pospiesznie ukląkł i nawet nie śmiał się odezwać, ponownie pokornie przepraszając cesarza Xing Wu.

- Słyszałem, jak cesarzowa mówiła, że twoja żona wchodzi ostatnio codziennie do pałacu. - Kontynuował cesarz Xing Wu lodowatym tonem. - Czy tak utytułowana dama jak ona planuje wejść do pałacu i służyć jako opiekunka cesarskiej konkubiny Li? A może twój klan Li obawia się, że cesarzowa nie zaopiekuje się dobrze cesarską nałożnicą Li?

Li Hou uklęknął na ziemi i oświadczył, że popełnił śmiertelne przestępstwo. Już przyznał się do winy, ale cesarz Xing Wu nie pozwolił mu odejść.

- Jeśli znasz swoje błędy, to zmień się, nie zmuszaj mnie do powtarzania się! Nie myśl, że nie jestem świadomy twoich machinacji i myśli!

Luo Wei nie wiedział, że od ostatniego razu, gdy był w Sali Wdzięcznego Feniksa i został zbesztany przez cesarską konkubinę Li, cesarz Xing Wu nie poszedł ponownie się z nią zobaczyć. Nie nadał nawet dziesiątemu księciu imienia. Początkowo, gdy cesarz Xing Wu zobaczył, że urodził się dziesiąty książę, był bardzo szczęśliwy. Wszyscy, którzy zakładali, że dziesiąty książę otrzyma cesarską łaskę, choć obecnie byli pogrążeni w smutku, współczuli dziesiątemu księciu. Chociaż czwarty książę Long Yue urodził się tylko z pałacowej służącej, otrzymał imię od cesarza Xing Wu zaledwie dzień po urodzeniu. Teraz ten dziesiąty książę nie był w lepszej sytuacji niż czwarty, a twarz cesarskiej konkubiny Li można było uznać za całkowicie straconą.

Markiz Li został zbesztany przez cesarza Xing Wu i oblał się zimnym potem. Chociaż powiedzenie głosiło, że zarówno uderzenia pioruna, jak i rosa po deszczu są życzliwością monarchy, nadal nie mógł znieść zmiany jego temperamentu.

- Nadal nie chcesz się wycofać? - Krzyknął cesarz Xing Wu.

Markiz Li pospiesznie poprosił o opuszczenie sali. Zanim wyszedł, spojrzał na Luo Weia siedzącego na uboczu. Czy to możliwe, że z powodu tego, że cesarska konkubina Li obraziła trzeciego młodego mistrza Luo, ona i dziesiąty książę stracili przychylność?

Zupełnie nie rozumiejąc sytuacji, Luo Wei skinął głową markizowi Li w ramach pocieszenia.

- Wei Er idź na posiłek. - Powiedział cesarz Xing Wu. - Nie pytaj o sprawy, które nie mają z tobą nic wspólnego.

Markiz Li stanął przed Salą Wiecznego Światła i odetchnął. Jak powinien postąpić? Markiz Li nie wiedział jak ma zacząć.

Luo Wei przyjmował dietę leczniczą. Zapach sprawiał, że chciał wymiotować, ale zmusił się do zjedzenia miski.

Cesarz Xing Wu ponownie nakazał, aby Luo Wei przyjął suplementy z pałacu, a następnie pozwolił Zhao Fu wyprowadzić go z pałacu.

Wei Lan czekał przed pałacem. Kiedy Luo Wei wyszedł z pałacu w miękkim sedanie, podszedł, by go powitać.

- Nie spiesz się w czasie drogi, młody panie, ten pokorny niewolnik nie będzie cię dalej eskortował. - Zhao Fu ukłonił się przed Luo Weiem.

Dłoń Luo Wei zderzyła się z dłonią Zhao Fu i srebrny banknot znalazł się w jego ręku.

Po tym, jak Wei Lan pomógł mu wejść do powozu, próbował jeszcze podać mu tabletki lecznicze.

- Właśnie zjadłem leczniczy posiłek. - Luo Wei raz po raz machał na niego ręką. - Nie mogę teraz zjeść nic więcej.

- Bardzo niekomfortowo?

- Po jakimś czasie będzie dobrze. - Luo Wei położył się w połowie drogi. - Lan, prześpię się chwilę.

Wei Lan przykrył Luo Weia kołdrą.

- Odpocznij młody mistrzu, Wei Lan będzie tu nad tobą czuwać.

- Dobrze. - Luo Wei zamknął oczy. Miał mdłości po misce leczniczego jedzenia, które zjadł. Nie mógł zasnąć, więc zamknął oczy i rozmyślał. Co powinien zrobić po przybyciu Long Xuana do prowincji Yue? Kogo Long Xuan spotka po przybyciu do prowincji Yue? Na razie nie myślał o urzędnikach dworskich. Musiał jednak wziąć pod uwagę przywódców wojskowych z żołnierzami pod ich dowództwem.

- Młody mistrzu. - Zawołał Qi Zi z zewnątrz powozu, który przejechał mniej więcej połowę trasy.

- O co chodzi? - Luo Wei zapytał z zamkniętymi oczami. Qi Zi stanął za oknem powozu.

- Urzędnik Qiu i generał Chen są przed nami.

Co za zbieg okoliczności. Luo Wei usiadł i powiedział:

- Powitajcie ich. Jestem od nich młodszy i w każdym razie muszę ich powitać.

Qiu Che i Chen Tu Ye właśnie zakończyli swobodne i nieskrępowane dyskusje w domu uciech i byli gotowi do powrotu do swojej rezydencji. Nie spodziewali się spotkać Luo Weia na swojej drodze.

- Yun Qi jest zbyt uprzejmy. - Qiu Che zsiadł z konia jeszcze szybciej niż Chen Tu Ye i podszedł do Luo Weia w kilku krokach, śmiejąc się. - Yun Qi wraca z pałacu do swojej rezydencji?

- Yun Qi i jego starszy brat popełnili tym razem duży błąd. Właśnie wracam po błaganiu o przebaczenie w pałacu.

- Nie martw się, Jego Wysokość już wymierzył karę. Jeśli nie ma dalszej winy, to wszystko jest w porządku. Jak twoje zdrowie? Czy rana Yu Xuana jest poważna? Właśnie wróciłem z Gór Zachodnich i jeszcze nie odwiedziłem rezydencji twojej rodziny. - Szepnął Qiu Che.

- Uraz nogi mojego drugiego brata jest poważny, ale nie uszkodził kości.

- To wielkie szczęście! - Qiu Che odpowiedział pośpiesznie.

- Yun Qi ma się jeszcze lepiej. - Powiedział Luo Wei z uśmiechem. - Sprawiłem wujkowi Qiu kłopot i zmartwiłem go. Yun Qi bardzo przeprasza.(T/N: przetłumaczone 伯父, wymawiane jako bó fù, czyli jako "wujek". Dosłowne tłumaczenie to "starszy brat ojca", ale ogólnie jest to wyrażenie wyrażające szacunek dla starszego mężczyzny)

- Ten dzieciak, nazywasz mnie wujkiem, a mimo to zachowujesz się tak grzecznie? - Qiu Che poklepał Luo Weia po ramieniu. - To twoje ciało przyprawia innych o ból głowy, musisz się dobrze zregenerować!

- Dobrze. - Zgodził się Luo Wei. Spojrzał na Chen Tu Ye, który stał z boku bez żadnej chęci dołączenia do rozmowy. - Yun Qi również zadziałał dziś z własnej inicjatywy i znalazł zadanie dla generała Chena. Yun Qi naprawdę obawia się, że generał Chen będzie go winił.

Gdy tylko Chen Tu Ye usłyszał, jak Luo Wei wypowiada te słowa, jego wyraz twarzy pociemniał.

- Jakie zadanie trzeci młody mistrz znalazł dla tego skromnego człowieka? - W tym czasie Luo Wei ponownie przybrał nieodgadniony wyraz twarzy.

- Jego Druga Wysokość udaje się do prowincji Yue, aby zmyć z siebie nieszczęścia. Yun Qi obawiał się, że coś mu się stanie w drodze, więc zaproponował Jego Wysokości, aby generał Chen eskortował Drugiego Księcia do prowincji Yue.

Wyraz twarzy Chen Tu Ye pociemniał jeszcze bardziej. Dostojny generał, który reprezentował swój kraj, musiał działać jako cesarski ochroniarz?

- Ja co...

- To dobre zadanie. - Qiu Che pospiesznie przerwał Chen Tu Ye i powiedział do Luo Weia. - Rekomendacja Yun Qi, Tu Ye musi docenić tę uprzejmość.

Luo Wei uśmiechnął się i ponownie złożył dłonie w pozdrowieniu.

- Jest zimno i Yun Qi nie będzie przeszkadzał tym dwóm dżentelmenom na ulicy. Yun Qi odejdzie.

- Nadal muszę być wdzięczny za jego uprzejmość? - Chen Tu Ye powiedział do Qiu Che po tym, jak powóz Luo Weia odjechał. - Szwagrze, nie jesteś pijany? (T/N: określenie szwagier odnosi się do męża starszej siostry).

Na twarzy Qiu Che nie było już śladu uśmiechu. Luo Wei wręczył mu nóż.

- Powrócimy do posiadłości. Mam ci coś do wyjaśnienia.

- Naprawdę muszę pełnić rolę ochroniarza Drugiego Księcia? - Zapytał Chen Tu Ye.

- Myślisz, że każdy ma możliwość przyjmowania zleceń od cesarza? - Qiu Che zapytał swojego szwagra (T/N: szwagier odnosi się do młodszego brata żony). Chen Tu Ye spojrzał na poważny wyraz twarzy Qiu Che i sam stał się poważny.

- Chodźmy, chcę cię przeszkolić, jak wykonać to zadanie. - Uśmiechnął się ponownie Qiu Che.

W powozie Wei Lan podał Luo Weiowi kubek ciepłej wody i zapytał:

- Czy ten urzędnik Qiu nie jest przeciwnikiem starszego urzędnika? - Luo Wei pozwolił, by woda dotarła do jego ust, ale jej nie wypił.

- Kto ci to powiedział?

Wei Lan spojrzał na wyraz twarzy Luo Weia. Chciał powtórzyć Luo Ze, ale gdyby to zrobił, byłoby to równoznaczne z donosicielstwem.

- Nie, nikt mi nie powiedział.

- To znowu mój drugi brat?

Wei Lan potrząsnął głową.

- Nie ma nikogo poza nim. - Luo Wei bez zastanowienia wiedział, że chodzi o Luo Ze. Wei Lan wskazał na jego kubek. Luo Wei wziął łyk wody.

- Więc dlaczego młody mistrz nazwał go wujkiem? - Wei Lan zapytał Luo Weia po tym, jak zobaczył jak pije wodę.

- To tylko gra aktorska. - Luo Wei odłożył kubek i powiedział do Wei Lana. - Lan, nie myśl, że wrogowie będą się spotykać z iskrami w oczami. Czasami im bardziej dwoje ludzi zachowuje się przyjaźnie, gdy się spotykają, tym bardziej prawdopodobne jest, że są wrogami.