Rozdział 21

165 27 0
                                    

Luo Wei wcale nie ma nic przeciwko temu, by być kamieniem ratunkowym dla Xie Yu. To nie tak, że nie potrafił dostrzec jego intencji w ich wzajemnych interakcjach, jednak wiedział, że pewnego dnia Xie Yu stanie się jednym z najpotężniejszych umysłów podczas starcia między wiernymi księciu koronnemu, a Long Xuanem, drugim księciem.

Każdy z nich odłożył sekretne zamiary głęboko w swoich sercach. Luo Wei i Xie Yu wiedzieli, że mogą być przyjaciółmi, ponieważ jest to relacja korzystna dla obu stron, a poza tym najważniejszą kwestią było to, że potrafią również świetnie ze sobą rozmawiać. Tak więc pomiędzy tymi dwoma osobami o przebiegłych umysłach, na tle komfortowej i jowialnej atmosfery biesiady, nie zabrakło im śmiechu i wciągających dialogów.

Luo Wei stał się uczniem cesarza, towarzysząc mu wszędzie. Xie Yu stał się uczniem Starszego Kanclerza, podążając blisko i zawsze u jego boku. W ciągu jednego dnia cesarskie studium straciło dwie osoby. Dlatego następnego dnia, gdy Młodszy Kanclerz Liu Shuang Shi przyszedł zobaczyć się z Long Xuanem, od razu zauważył roztrzaskany zestaw do herbaty na podłodze w gabinecie księcia.

- Wasza Cesarska Wysokość. - Pierwszą rzeczą, jaką Liu Shuang Shi musiał zrobić, było uspokojenie jego emocji. - Fakt, że Xie Yu został przyjęty przez Starszego Kanclerza jako pierwszy uczeń, nie był czymś, czego ktokolwiek mógłby się spodziewać.

- To wszystko przez Luo Weia. - Powiedział Long Xuan. - To on wczoraj przyprowadził Xie Yu do posiadłości.

- To prawda, że Xie Yu ma wielkie predyspozycje literackie. - Stwierdził Liu Shuang Shi. - Ale nie zaszkodzi Waszej Cesarskiej Wysokości stracić kogoś takiego jak on. - Liu Shuang Shi wiedział, że wściekłość Long Xuana wynikała z faktu, że Xie Yu został uczniem Liu Zhi Qiu.

Long Xuan ponownie zacisnął dłoń na biurku. Xie Yu był kimś, kogo sam chciał wykorzystać. Przez ostatnie półtora miesiąca Xie Yu udawał przed nim jak wąż, a jego sztuczki były trudne do uchwycenia. Wszystko to sprawiło, że Long Xuan coraz bardziej interesował się Xie Yu. Jak mógł pozwolić odejść komuś, kto miał umiejętność biegania w kółko wokół kogoś takiego jak on? Kto wiedział, że Luo Wei wyjdzie przed szereg? Wszystko co zrobił, to otworzył dłoń, a Xie Yu po prostu ją chwycił, przyjmując Luo Zhi Qiu jako swojego mistrza bez chwili zastanowienia. Dlaczego to zrobił? Long Xuan znał jednak powód. Był tylko drugim księciem, w dodatku urodzonym z konsortu (1). W oczach Xie Yu był kimś mniej znaczącym niż Long Yu, właściwy syn z królewskiego rodu, prawdziwy koronowany książę Wielkiego Imperium Zhou.

- Wasza Cesarska Wysokość. - Liu Shuang Shi nalał kolejną filiżankę herbaty dla Long Xuana. - Xie Yu nie jest wart twojego gniewu.

- Zabawne. - Long Xuan nagle zaczął się śmiać, przepełniony radością śmiech.

- Wasza Cesarska Wysokość? - Liu Shuang Shi nie rozumiał, dlaczego Long Xuan się śmiał.

- Ten Xie Yu..- Powiedział Long Xuan. - Nigdy nawet nie spotkał Long Yu, ale nagle rzucił się do kręgu księcia koronnego, czyż to nie zabawne?

- A to tylko pokazuje, że Xie Yu jest kimś, kto trzyma się tradycji i przestarzałych idei. - Liu Shuang Shi zrozumiał, co rozwścieczyło Long Xuana. Nawet jeśli obaj byli książętami, jeden z nich mógł zdobyć lojalność utalentowanych ludzi i był przeznaczony do zasiadania na tronie bez dodatkowego wysiłku, a drugi? Ten drugi był dobrze wykształcony zarówno w sprawach literatury i państwa, jak i w sztuce walki, nie ośmielając się nawet na chwilę zwłoki. Ten drugi był również ambitny, miał możliwość zostania cesarzem, ale wciąż żył w cieniu tego, który urodził się przed nim i musiał znosić obelgi i arogancję ze strony innych. To nie jest sprawiedliwe, ale z drugiej strony, co w tym świecie było kiedykolwiek sprawiedliwe?

- Dlaczego mój cesarski ojciec nagle faworyzuje Luo Weia? - Po uspokojeniu swoich emocji, Long Xuan zapytał. - Czy Luo Zhi Qiu coś zrobił?

- Czy twoja matka nic ci nie powiedziała? - Liu Shuang Shi czuł, że konsort Liu będzie miała więcej do powiedzenia niż on.

- Co mogłaby wiedzieć moja matka? - Zapytał Long Xuan.

- To dlatego, że Luo Wei wygląda bardzo podobnie do swojej ciotki. - Odpowiedział Liu Shuang Shi.

- Jak cesarzowa? - Long Xuan nie sądził, że Luo Wei wygląda podobnie do cesarzowej.

- Nie, do trzeciej córki rodziny Luo, Luo Zhi Jin.- Wyjaśnił Liu Shuang Shi. - Cesarz był kiedyś bardzo zakochany w tej trzeciej córce, ale niestety piękno jest ulotne, odeszła przed czasem.

- Luo Zhi Jin? - To nie było coś, o czym Long Xuan wiedział ze szczegółami, ale pamiętał jedną rzecz. - Czy nie była zaręczona z najmłodszym synem markiza Zhen Guo?

- Wasza Cesarska Wysokość, różne sprawy z przeszłości są jasne tylko dla tych, którzy byli w nie zaangażowani.

- Więc?

- Być może cesarz jest nostalgiczny.

- Nostalgiczny? - Long Xuan zwrócił się do Liu Shuang Shi. - Czy ty żartujesz, wuju? Czy uważasz, że mój ojciec jest nostalgiczną osobą?

----------

(1) 1. Matka Konsort - W Pałacu Tylnym istnieje rozróżnienie matek. Cesarzowa jest (Cesarzowa Wdowa była) matką narodu, a tym samym Cesarską Matką wszystkich osób. W oryginalnym tekście istnieje rozróżnienie między określeniami dotyczącymi zwracania się do cesarzowej i do matki Long Xuana, która jest tylko konsortem. Jest to kolejny sposób na przypomnienie konsorcjantce, matce Long Xuana, o jej pozycji jako kogoś niższego od cesarzowej, nie jest oficjalną żoną cesarza. Ponieważ cesarz wspomina o tym w następnym rozdziale, mimo to rozróżnienie zostało wprowadzone w tłumaczeniu.

Rebirth: Degenerate S*ave Abuses TyrantOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz