The Book That Will Changed My Destiny

Chapter 3

It's Friday evening, tunog ng nakakabinging musika, hiyawan ng mga taong nagsasaya at kinakalimutan ang mapapait na pangyayari, amoy ng iba't ibang mababagsik na alak, kahit bawal sa loob ay amoy ang sigarilyó.

"Tâng.inâ bes, ang galing mo gumiling!" hiyaw ng kaibigan ko habang pinapanood akong gumigiling sa pole. Hawak nito ang baso ko.

"Ey! Ey! Ey!" Naghe-headbang na ako habang sumasabay sa malakas na musika.

Nang mag-iba ang tugtog ay huminto na'ko sa pagsasayaw at pagewang-gewang na nilakad ang table namin. I sat on the couch like a wasted freâkhole.

I closed my eyes at pagak na natawa.

"Men and their excuses!" Malakas kong sigaw.

Naramdaman kong umupo si Gwen sa tabi ko kaya sinilip ko siya.

I took the glass of alcohol from her and drank it straight.

I burp. "K-Kaya ikaw Gwen, kung sasagutin mo man 'yang si Raze, make sure hindi ka iiwan niyan ah. Grabe ka pa naman umiyak, inaabot ng isang buwan." Natatawa kong usal.

Nakisabay din ito sa'kin at tumungga ng alak.

"Ano ka ba, bes! Hindi ako ma-a-attach ng bonggang bongga 'no." Napangisi ako. Kinuha ko ang cellphone ko at nakita ang text kong sineen niya lang.

Akmang magta-type na ako nang hablutin ni Gwen ang cellphone ko.

"Ano ba! Ibigay mo nga!" Malakas kong usal para marinig niya.

"Stop texting him, bes, stop calling him, stop keeping in touch with him." Natulala ako sa kaniya sandali hanggang sa humikbi na naman ako.

I sniffled to speak properly.

"P-Pero hindi ko k-kaya eh, nasanay na ako." I tried my best not to stutter, but I can't help to be emotional.

I bursted in tears again.

"Kaya mo, masyado ka lang nagpapadala sa nakaraan niyo. Aecy, bumitaw ka na. Let him go, ikaw na lang ang nakakapit at siya? Matagal na siyang bumitaw sa'yo." Usal nito. My nostrils were already flaring because of the pain I'm feeling.

Grabe naman siya magsalita, ang sakit.

Ang sakit sakit ng katotoohanan talaga kahit kailan.

"Oh phone mo, ilabas mo 'yang nararamdaman mo. I-type mo 'yang nararamdaman mo diyan pero don't you ever send it to him, 'wag din sa akin, 'wag sa kahit kaninong kakilala mo. Send it to someone you don't know you and don't know you as well." Kinuha nito ang kamay ko at nilagay doon ang cellphone ko.

"'Wag mong ilagay ang sarili mo sa alanganing sitwasyon kung saan ka matatalo, bes." Payo niya pa.

Tinignan ko ang cellphone ko at pinahid ang luha ko.

I entered an unregistered number, an unknown number to be exact. I don't know who I can rely on in times of like this maliban sa kaibigan ko.

I wasn't transparent to anyone that's why they never saw me broke down and open up about my whereabouts in life, except Gwen.

I sighed deeply and typed a message.

To : +09*******15
➟: [𝙷𝚊𝚟𝚎 𝚢𝚘𝚞 𝚎𝚟𝚎𝚛 𝚎𝚡𝚙𝚎𝚛𝚒𝚎𝚗𝚌𝚎 𝚋𝚎𝚒𝚗𝚐 𝚒𝚗 𝚊 𝚛𝚎𝚕𝚊𝚝𝚒𝚘𝚗𝚜𝚑𝚒𝚙 𝚏𝚘𝚛 2 𝚢𝚎𝚊𝚛𝚜 𝚝𝚊𝚙𝚘𝚜 𝚖𝚊𝚐 𝚋-𝚋𝚛𝚎𝚊𝚔 𝚍𝚒𝚗 𝚙𝚊𝚕𝚊 𝚔𝚊𝚢𝚘? 𝙰𝚝 𝚔𝚊𝚑𝚊𝚙𝚘𝚗 𝚕𝚊𝚗𝚐 𝚗𝚊𝚗𝚐𝚢𝚊𝚛𝚒? 𝚂𝚊𝚋𝚒 𝚗𝚒𝚢𝚊 𝚑𝚒𝚗𝚍𝚒 𝚔𝚘 𝚗𝚊𝚖𝚊𝚗 𝚍𝚊𝚠 𝚝𝚊𝚕𝚊𝚐𝚊 𝚜𝚒𝚢𝚊 𝚖𝚊𝚑𝚊𝚕, 𝚒𝚝'𝚜 𝚓𝚞𝚜𝚝 𝚊 𝚜𝚝𝚛𝚘𝚗𝚐 𝚏𝚘𝚗𝚍𝚗𝚎𝚜𝚜 𝚊𝚗𝚍 𝚋𝚘𝚗𝚍 𝙸 𝚏𝚎𝚕𝚝. 𝙰𝚗𝚘 𝚋𝚊𝚗𝚐 𝚊𝚕𝚊𝚖 𝚗𝚒𝚢𝚊? 𝙽𝚊𝚛𝚊𝚛𝚊𝚖𝚍𝚊𝚖𝚊𝚗 𝚗𝚒𝚢𝚊 𝚋𝚊 𝚊𝚗𝚐 𝚗𝚊𝚛𝚊𝚛𝚊𝚖𝚍𝚊𝚖𝚊𝚗 𝚔𝚘? 𝙰𝚗𝚐 𝚜𝚊𝚔𝚒𝚝 𝚜𝚊𝚔𝚒𝚝. 𝙼𝚊𝚑𝚊𝚕 𝚔𝚒𝚝𝚊 𝚔𝚢𝚍𝚎𝚗 𝚎𝚑, 𝙼𝚊𝚑𝚊𝚕 𝚗𝚊 𝚖𝚊𝚑𝚊𝚕 𝚔𝚒𝚝𝚊.]