🚏⭕ || Kisah Si Makhluk

"Dia sudah mati"

Tiupan angin buat langkah kaki semakin berat, suasana sunyi bikin sy merasakan dingin malam, suara penghuni malam macam terus memanggil, dan perasaan yang ada sekarang hanya rasa takut. Sy terus berjalan dengan sangat hati2, macam ada sepasang mata yang sedang meningu sy. Kdg2 sy arahkan pandangan di setiap sudut, tp sy nda npak apa2, yang sy lihat hanya haiwan2 malam yang beterbangan. Sy pun tarus melangkah meneruskan perjalanan yang nda jelas tujuanya. Sy meningu balik di sekeliling untuk mencari kalau2 ada yang hidup tp tetap sy nda npk apa2.

makin sy cuba untuk menenangkan diri semakin besar pula rasa takut . Tapi sy tetap terus berjalan, dan sy meningu di sekeliling untuk memastikan keadaan dan sy npk seorang gadis sedang duduk sendiri. Sy menghampiri gadis itu dengan perasaan yang nda menentu. “apa ko buat sini?” sy blg dengan gugup, tp dia hanya diam dan menunduk.

Tanpa menunggu sy trus pergi  meninggalkan gadis itu. Rasa takut sy semakin besar dan pertanyaan2 pelik mulai timbul dlm pikiran sy… kejadian itu membuat langkah kaki sy berjalan nda tentu, tp sy paksa melangkahkannya…

Sy mulai berlari-lari , berharap dapat segera menjumpai apa yang sy cari. Tp tiba2 langkah sy terhenti apabila mendengar suara seorang perempuan menangis. Sy mula mencari dari mna suara itu dan sy dapati seorang gadis tengah duduk menangis di tepi sawah. Dengan diikuti rasa takut sy mencoba mendekatinya dan bertanya “apa ko buat disini?” tapi dia hanya diam dan tak menjawab sepatah pun, sy semakin merasa tertanya2 dan mencuba untuk lebih dekat pada “Ke…napa ko menangis” tapi dia tetap diam dan tiba2 sy terkejut bila dia memandang dengan pandangan mata yang tajam seperti mau menerkam sy, sy pun terjatuh dan dia mulai mendekati . Dan “hha, mimpi. Nasib mimpi sj ” sy tingu jam dinding di bilik yang menunjukan sudah pukul 07:05am. “wahh… lambat, sial… mcmmana ni?” cepat2 sy menyiapkan peralatan sekolah.

Sejak sy bermimpi pasal gadis misteri itu sy  rasa pelik, rasa nda tenang, seperti ada yang sedang mengikuti dan memperhatikan sy. Petang itu pulang dari sekolah sy berjalan sendiri, tiba-tiba npk seorang gadis berlari ke arah sy, dan menarik sy, mengajak sy bersembunyi. Sy heran dan nda paham kenapa gadis ini menarik dan membawa sy bersembunyi macam ada yang mengerjarnya tapi siapa? dan kenapa? “siapa ko?” sy tanya heran, tapi dia hanya diam dan nda menjawab , membuat sy semakin binggung, “kenapa…” (terputus) “ssshhhh!!!” sy pun trus terdiam.

Nda lama muncul dua orang lelaki berbadan besar, dan nampak macam mereka sedang mencari gadis ini. Setelah mereka pergi gadis itu pun membawa keluar dari persembunyian. “dorang cari ko kah?” pertanyaan yang dari tadi mengganggu pikiran sy akhirnya sy keluarkan, “iya.” dia bilang ringkas. “tapi kenapa?” sy bilang lagi, tertanya2, “nantilah sy cerita, sekarang kita cari tempat yang selamat dulu.” dia bilang sambil kelihatan bingung, "ba iyala, kita pigi rumah sy sajalah nda jauh jg” sy blg.

“Jadi kenapa dorang cari ko?” sy bilang lagi.
“Oo, iya nama sy Tarra” sambil menghulurkan tangan.
“sy Jessi, jadi kenapa dorg cari ko?” sy tanya balik
“sy pun nda tau, baru2 ni sy diburu dan diancam mau dibunuh!”
“Apa… tapi kenapa? Kenapa dorg mau bunuh ko?
“Sebenarnya sy mengetahui suatu rahsia dorang, mungkin sebab itu dorang mencari sy.”
“Rahsia!!! Rahsia apa?”
“itu hari … sy pulang kerja sy nampak dorang buang sesuatu di sawah! Dan masa tu sy nampak ada mayat seorang gadis!”
“Mayat!!! dorang yang bunuh ka ?”
“sy ndak tau, yang pasti sekarang sy betul2 perlu bantuan ko!”
“Apa?”
“sy mau ko datang di alamat ni” sambil memberikan sekeping kertas
“Alamat siapa ni?”
“Itu alamat tempat tinggal keluarga sy, besok mama sy hari jadi dan sy mau ko kasi ini sama dia” memberikan sebuah kotak berwarna coklat
“Apa ni?”
“Ini hadiah untuk mama sy?”
“Kenapa ko nda bagi sj sendiri ?”
“nda buli… orang2 jahat itu sekarang tau tempat tinggal sy, tempat kerja sy, mereka juga sudah berusaha untuk bunuh sy dan kemungkinan besar dorang akan bunuh keluarga sy juga, kalau dorg tau tempat tinggal keluarga sy, sy nda mau dorang ada apa2, sy sangat sayang sama dorang. Jadi sy minta tolong sama ko. ko mau tolong sy juga kn?”
“Ok, besok sy akan cari alamat keluarga ko, dan sy akan kasi tau semuanya sama mama ko, dan utuk sementara ko tinggal disini saja dulu sampai semua kembali normal”
“Iya, tq Jess…”

Keesokan paginya sy rasa ada yang pelik dengan c Tarra dari kemarin dia nampak pucat, dan sampai pagi ini pun dia belum ada makan.
“tarra, ko sakit ka? Muka ko pucat ohh?”
“nda la., sy ok. Ko jadi jg kn pg rumah mama sy?”
“Iya, sekejap lagi sy jalan!, ko makan dulu , muka ko pucat betul oh. Tangan ko juga sejuk betul, macam mayat hidup saja”
“sy ok sja ba ni, ko jgn risau. Ko jalan la sekarang !”
“iyala, sy pergi tapi ko hati2 di rumah, jangan pigi mana2 dan jangan buka pintu kalau bukan sy yang datang.”
“Iya.” c tarra bilang.

‘ini kali rumah dia ni, Rumah 2 tingkat warna hijau… betul, ini memang rumah dia, tapi kenapa banyak orang ni ah?’ bilang sy dalam hati.
Sy pun masuk ke kawasan rumahnya dan dan sy nampak ada seorang penjaga “minta maaf uncle! mama c Tarra ada ka?” sy bilang sama tu uncle
“ada,Masuk saja…”
“Iya, tq uncle” sy berjalan masuk

Sy heran , sy nampak banyak bunga di sana. Bunga untuk orang meninggal.
‘siapa yang meninggal, banyak jg bunga?’
Di depan pintu nampak seorang lelaki sedang menangis, saya pun cuba menanya, “sori uncle.., mama c Tarra ada ka?” sy bilang sma tu lelaki.
“Ada, mari masuk” sambil menahan tangisan . Lepastu lelaki itu pigi dekat seorang ibu yang sepertinya macam mama c Tarra . Pastu dia pigi dekat sy, dengan muka yang masih kelihatan baru lepas menangis.
“Silakan duduk, kamu siapa ya?” dengan suara serak ,mungkin telampau menangis kali.
“sori auntie, ganggu… saya kawan c Tarra, kemarin saya jumpa c Tarra dan dia mengirimkan ini sama auntie sebagai hadiah hari jadi untie.” sambil memberikan sebuah kotak, tetapi masa mendengar kata2 sy,tiba-tiba tu auntie menangis kuat.
“mustahil.. sebab Tarra sudah meninggal tiga hari yang lalu, dan mayatnya baru dijumpai polis kemarin di sawah, dia mangsa pembunuhan” jelas lelaki yang mungkin bapa c Tarra
“nda mungkin ohh, mustahil… sb kemarin sy junpa dengan c Tarra dan dia menceritakan semuanya sama sy, lagi pun tadi pagi sy sempat berbual dengannya, dia menumpang di rumah sy lagi semalam. Mustahil dia sudah meninggal”

mama c Tarra terus menangis tanpa bercakap, lepas tu dia membawa sy ke tempat yang membuat sy terdiam, terkejut dan jem mulut sy, sy nda percaya sama apa yang saya nampak ternyata yang berbaring kaku, tak berdaya di depan mata saya ialah mayat c TARRA.

The End✌