Assalamualaikum.....
Cerita aku kali ni merupakan pengalaman aku sendiri. Before aku mula, kenalkan aku A. Aku boleh rasa kehadiran benda ni sejak keluarga aku disihir 15 tahun lalu. Kisah yang aku akan ceritakan ni merupakan kisah yang betul-betul terjadi dalam family aku. Sebelum tu aku minta maaf la kalau cerita ni tak seram or tak menarik pada korang. So, let’s begin.…
Masa ni kami sekeluarga dah tinggal di Kelantan sebab abah kena transfer ke sini. Masa masuk rumah ni pun tak ada buat kenduri doa selamat ke apa ke. Kira main redah jek masuk rumah ni. Mengikut cerita jiran tetangga yang lama tinggal di kawasan perumahan ni, tapak kat kawasan situ tak elok sebab dihuni pelbagai makhluk yang kita sendiri tak nampak. Kira laluan benda-benda ni la. Aku pun dah 2 3 kali nampak macam bola api jatuh atas bumbung jiran depan rumah. Ibu pun sama, kadang nampak bola api tu melintas. Dalam rumah ni tak payah cakap la. Lagi-lagi dinding kat bilik aku. Selalu sangat benda bulat warna hitam melintas. Nak pergi mana pun tak tahu la sibuk sangat nak lalu kat situ. Masa mula-mula tengok, takut juga. Lama-lama aku pun tak peduli dah. Lantak kau la nak lalu sana sini, jangan kacau aku sudah. Jiran aku pun nampak juga ada benda ni melompat dari bumbung rumah jiran A, B, C dan seterusnya.
Waktu ni cuti sekolah. Aku dan adik-adik gedik la nak pakai barang kemas. Ibu pun bagi jek la sebab dah cuti sekolah kan. Waktu sekolah mana nak boleh pakai benda alah ni. So dah pilih-pilih, ayi decide nak pakai gelang loceng. Aku fokus kat ayi sebab dialah punca benda ni ganggu aku dengan angah. Ayi dengan riangnya goyang-goyang tangan nak bagi loceng tu berbunyi. Gerak sikit cing, gerak sana cing. Kira sepanjang dia pakai tu, hidup aku diselubungi bunyi cing. Naik menyampah aku dengar bunyi tu. Masa ayi tidur jek rasa tenang sikit sebab tak ada bunyi loceng tu. Cuma kadang-kadang la, tu pun sebab dia ubah posisi tidur dia.
Rumah aku ni kecil jek, ada 3 bilik. Bilik pertama, bilik ibu abah. Bilik kedua, bilik aku dengan ayi. Bilik ketiga, bilik angah. Kenapa aku boleh berkongsi bilik dengan ayi? Masa mula-mula pergi tengok rumah ni, aku dengan ayi berebut bilik ni. Angah seorang je yang nak bilik belakang. Haaa tu la puncanya aku ber”roomate” dengan ayi. Langkah je kaki ke bilik aku, belah kiri ada katil besi saiz queen yang rapat ke dinding. Belah kanan katil, ada meja kecil. Depan katil, ada rak buku dengan almari. Ayi tidur rapat ke dinding sana, aku pula bahagian sebelah meja.
Malam tu, aku tengok TV dengan ibu. Angah kat bilik dia kot. Ayi?? dah terbongkang atas katil. Mata aku pun mula berat. Menguap pun dah berkali-kali. Punya la malas nak bangun masuk bilik masa tu. So, aku pun gagah juga la bangun masuk bilik. Dah baring semua, aku dengar TV ditutup. Mesti ibu dah masuk tidur. Aku dengan ayi memang tidur buka pintu sebab nak bagi cahaya lampu dari ruang tamu masuk ke bilik. Kiranya lampu kat ruang tamu sentiasa buka. Rumah aku tu seram tu sikit.
Macam yang aku cerita kat atas tu. Masalah bila aku masuk bilik nak tidur, aku tak boleh nak tidur. Aku pusing kiri, tak lena. Aku pusing kanan pun sama. Tadi bukan main menguap kan, nak buka mata pun susah. Pandang ayi, sedap betul budak ni tidur. Aku kalih belah sana menghadap pintu bilik membelakangi ayi. Malam semakin lewat, aku masih mengelamun. Tiba-tiba
“Cingg.. cingg.. cingg..”
Aku dengar bunyi loceng. Sama macam bunyi gelang loceng ayi. Aku terus mengadap ayi. Dia tidur, tak bergerak pun.
“Cingg.. cingg.. cingg..”
Bunyi lagi. Aku terus tarik tangan ayi dan genggam gelang loceng dia. Lagi dia bunyi. Aku pun malas nak layan. Mungkin masa tu dia tak ada kawan nak ajak bergurau. Aku pun tarik selimut, terus tidur. Dalam masa yang sama, aku masih genggam gelang ayi. Pagi tu,
“Maa (aku ni kadang-kadang panggil ibu, kadang-kadang mama) tau tak semalam orang tak boleh tidur. Benda tu dok main loceng. Orang pegang gelang ayi pun masih bunyi cingg cingg cingg..”
“Pukul berapa? Aku dah tidur ke? (ibu memang bahasakan diri aku dengan kami)”
“Pukul 2 lebih macam tu. Masa tu ibu dah masuk tidur dah.”
“Hmm.. Dia saja nak mengusik la tu.”
Sejak dari tu, setiap malam aku dengar bunyi tu. Sampai satu malam tu, aku tidur lewat. Ayi macam biasa, dah tidur. Budak ni kalau tidur, datang la gempa bumi, bom jatuh ke, confirm tak dengar.
“Cingg.. cingg.. cingg..”
“Ahhh sudah la.. dia start dah..” bisik hati aku
Aku terus duduk bersila atas katil,
“Kalau kau nak main loceng, main la. Tapi jangan kacau aku”
Aku cakap slow-slow jek la. Loceng tu terus bunyi. Aku terus baring mengadap Ayi sambil dengar bunyi loceng tu. Jantung aku dah berdegup laju. Masa tu mula la fikir bukan-bukan. Dibuatnya dia main loceng tepi telinga aku, tak pasal jek. Tiba-tiba,
“Long.. kau tidur dah ke??”
“Hoiii.. kau ni.. terkejut la!!”
“Long.. aku nak tidur sini long..”
“Kau kenapa pulakkk nak berhimpit sini.. Dah la sempit..”
Angah terus naik atas katil tanpa dipelawa oleh aku, terus berhimpit kat belah dinding
“Aku dengar bunyi loceng weiiii.. cingg cingg cinggg..”
“Aku pun sama weii.. dengar juga bunyi tu.. hmmm..”
Masing-masing diam. Aku dengan angah memang tak boleh tidur. Aku mengadap angah dan ayi. Tiba-tiba
“Cingg.. cingg.. cingg..”
Angah pandang aku
“Along.. kau dengar tak??”
“Ishhh ko ni.. diam jek la..”
“Sapa long yang main loceng tengah-tengah malam ni.. dah banyak hari aku dengar loceng ni..”
Angah boleh tanya siapa main loceng tu. Senget juga mulut budak ni tanya soalan tu kat aku tengah-tengah saat getir ni. Aku rasa masa tu, suara adik aku lagi menakutkan dari bunyi loceng tu. Aku pun malas nak layan, terus tidur. Esok pagi tu,
“Maaa.. loceng tu bunyi lagi.. sampai angah pun berhimpit tidur sekali”
Padahal aku geram tidur berhimpit malam tu.
“Aku tak dengar pun..”
“Betullll.. orang dengar.. angah pun sama..”
Ayi pun keluar dari bilik dengan muka sememeh, rambut serabai. Baru bangun tidur kan.
“Weii ayiii!!. kau buka gelang kau tu.. benda tu dok main loceng la.. dah banyak hari aku dengar.. kau tak apalah, tak kena..”
Ayi blur-blur jek muka dia. Tengahari tu ayi pun bagi la gelang tu semula kat ibu. Bermula dari malam tu, baru la tak ada bunyi loceng tu lagi. Tapi dia main “torchlight” pula. Persoalannya, siapa yang pakai gelang loceng tu?? aku sendiri tak tahu.
So, aku minta maaf kalau cerita ni tak best. Aku sendiri pun tak berapa seram sangat dengan kejadian ni. Cuma ni pengalaman aku. Ada masa aku cerita pasal benda tu main torchlight. Punca dari ayi juga. Wassalam
![](https://img.wattpad.com/cover/100013029-288-k185628.jpg)
YOU ARE READING
🚏⭕ || Kisah Si Makhluk
Horror/Koleksi cerita seram je/ Ada orang kata Se curious kita nak tahu pasal hantu, hantu pun curious jugak nak tahu apa tanggapan kita kat diorang. So aku sarankan korang hati-hati baca buku ni. Lebih-lebih lagi kalau baca memalam. Sebab mana tahu mas...