The FOOTBALL Princess

Chapter 41

WENCY'S POV

"Talaga bang gagawin natin 'to? Wenc, mag-usap muna tayong tatlo, hintayin muna natin siya." Napakunot noo ko sa paulit-ulit na sabi nitong si Danila. Kanina pa niya ako kinukulit. Tsk. Lagi na lang ganito kapag usapang Angela laging kinukulit ako.

I'm really tired of being her understanding friend. I am really tired of her selfishness. Kung hindi niya iyon maintindihan edi hindi ko na kasalanan iyon, problema na niya iyon.

"Damn it Danila, just walk faster. I just wanna go out of this hell place. Kung hindi niya tayo kayang intindihin edi problema na niya iyon." I shouted out. Sobrang punong puno na ako sa isang 'to ang bagal gumalaw, kaninang umaga ko pa siyang sinabihang mag-impake pero kita ko naman gabi na natapos. Geeez, naiirita na din ako sa isang 'to.

"Pero Wenc, mapag-uusapan naman natin 'to diba."

I stop and face her.

"If you don't want to go then stay here and wait for her. Basta ako I'm leaving because I am so tired of her. Of her selfishness." I give her a sharp stared. Yumuko siya at tantiya ko iiyak na. I heave a sighed. Ang babaeng 'to hindi talaga kayang malayo kay Angela.

I inhale air and exhale it.

"Then stay here with her. Hindi ako magagalit sa'yo Dan, if you don't want to leave her." Mahinahon kong sabi. Kahit ang totoo naiinis ako sa kanya, after everything si Angela pa din ang gusto nito, kahit minsan nasasaktan siya sa pinagsasabi nang babaeng iyon hindi niya pa din kayang i-unfriend ito. Tsk. Facebook lang eh no.

Umangat siya nang ulo at pinagmasdan akong mabuti, umiwas naman ako nang tingin.

"Decide now Danila, I really really want to rest. Dami ko pang aayusin sa unit." Nagtitimpi akong bulyawan siya, naiiyak na kasi ang bruha. Err.

"Ahmm." Hindi pa siya makapagdecide, panay lingon sa unit ni Angela. Napabuga ako nang hangin at nagpatuloy na sa paglalakad, bahala siya, kung gusto niyang sumama sa akin edi susunod siya.

Papasok na ako nang elevator nang makitang patakbo siyang sumunod sa akin hila ang malaking bag niya. Lihim akong natuwa. Bukod kay Angela, she can't live without me too.

Tahimik kaming lumabas nang condo building at nagpara nang taxi.

Napasulyap ako sa unit ni Angela.

You're going to live without us starti g from now Angela, you should be happy to choose your sport than us. Ang hiling ko lang sana ay walang masamang mangyayari sa'yo for following your ambition. I really hate you for being selfish, for not thinking of our feelings. I still love you and I'll still be here for you.

I wiped my tears, hindi ko namalayang lumuluha na ako, naramdaman ko na lang ang pagpatak nito sa kamay ko.

"We still here for her, right?" Napaiwas ako nang tingin sa tanong ni Danila.

Oo, we still there for her pero ayokong umuo, ayokong malaman ni Danila na nasasaktan ako.

"No! She need to live and face everything only with herself. Kaya from now on Danila don't show her some pity or any care. You choose to be with me and you should follow me." Matigas kong sabi pero ang totoo kabaliktaran ang lahat. Masakit kasi mahal na mahal ko si Angela, best friend ko siya ehh pero she need to know how life is without us but I am doubt, si Angela pa, she know how to face everything, anything challenges kaya nga she survive from almost death ehh.

Dahil matapang siya.

Hindi na din umimik si Danila kaya naman hindi na din ako nagsalita pa.

Naramdaman ko ang pagvibrate nang phone ko kaya agad ko itong kinuha sa bag. Napatitig ako dito dahil sa pangalang nakaregister.