The FOOTBALL Princess

Chapter 133

ANGELA'S POV

Hindi ko maiwasang mapangiti habang pinagmamasdan ang gulong nangyayari ngayon, I mean gulo na masaya, 'yong nagtatawanan, nag-aasaran, maingay, andito kami ngayon sa sikat na 4D playground, kung saan parang totoo lahat nang nakikita mo, paintings ang mga naririto pero aakalain mo talagang totoo.

Heto ang sinabi ni Wency na alam niyang magandang pasyalan, well masasabi kong she's right. Maganda at masaya dito, puro pictures at videos nga ginagawa nang karamihan sa amin.

Napatingin ako kay Stanley nang piniga niya kamay ko, andito kaming dalawa sa bleacher, na may mga nakapaint ding mga 4D flowers sa likuran naman na aakalain mong totoo.

"Are you happy?" Seryosong tanong niya, kumunot noo ko.

"Ano bang klaseng tanong 'yan? Of course I am." Sagot ko. Ngumiti siya at hinalikan ako sa noo, nagulat kami nang may lumiwanag, flash nang camera.

"What the.." I shouted, si Wency at Danila pinicturan kami.

"Capture the sweet moment." Ngising sabi ni Wency. I rolled my eyes.

"Ang ganda Gel." Ani Danila na nakangiti.

"Hayaan mo na sila. Give me a copy." Ani Stanley na bumaling kina Wency.

"Sure. Sige na maiwan ko na kayo, we need to take photo to others." Ani Wency na kumaway pa habang papaalis sila ni Danila.

"Mga pasaway." Bulalas ko. Stanley hugged me tight, napairap ako nang may flash na naman.

Ngising nagpeace sign sina Danila at wency sa akin nang nilingon ko ang mga ito.

"Mga alaala natin iyon this year. I am so happy." Stanley said na lalong humigpit ang pagkakayakap.

"Sayang at wala tayong alaala nung nagdaang dalawang taon." Aniya pa. Napabuga ako nang hangin.

"Yeah, sayang, it was fault, sorry." Aniko, hindi siya sumagot he just tighting his hug.

Regret was always at the end, magsisi man ako wala na akong magagawa, I can't bring back the time, noone can bring back the time that has been wasted, nobody could bring it back, ang mas mabuti kong gawin ngayon is to move on and bumawi, ang sulitin ang bawat araw na kasama namin ang isa't-isa, make more memories na dadalhin hanggang sa pagtanda, ang maging masaya at makuntento.

Humiwalay kami sa isa't-isa, tumayo ako while still holding his hand.

"Let's go, kailangan natin makarami nang pictures today para naman marami tayong alaala." Aniko nang nakangiti, tumayo naman siya at ngiting sumang-ayon.

We spend our time getting picture, having fun and laugh. Masaya lang, kasama ang mga kaibigan, kasama ang taong mahal na mahal ko. A moment that was so precious.

"Gel, picture tayong apat." Ani Renjie. Ngumiti ako at tumango.

Sa tabi ko sa kanan si Rico, inakbayan ako, sa kaliwa si Renjie na hinawakan ako sa baywang tapos sa tabi ni Renjie si Rey.

"Okay, smile guys." Wency said. Ngumiti naman ako, nagflash ang camera.

"Another one, wacky." Gessalie said. Nagwacky naman kami.

"Jump shot." Ani Bernie. Nagjump shot naman kami.

"Now, si Cherry isama niyo." Anang Wency. Hinila ni Jane si Cherry, ayaw pa sana kaya lang pinilit nila.

Kanina, sobrang inis na inis ako sa kanya dahil sa pangungulit niya sa topic tungkol sa ina niya, hindi ko nga kayang patawarin iyon. Tsk, kinalma ko ang sarili ko at humingi nang tawad sa ginawa kong pagtaas nang boses, ayokong sirain ang araw na ito, it more fun to do, ayokong masira iyon, dahil marami ang maaapektuhan.