ANGELA'S POV
"They were my brothers." Aniko sa Captain Bipolar Jerk. Napamaang ako nang makitang hindi pa siya naniniwala, makahulugan pa ang titig niya sa akin.
I clenched my fist. Sinabi ko na ang bagay na iyon na ayokong sabihin sana pero I pushed myself to tell para manahimik ang walang hiyang ito tapos heto siya hindi din pala maniniwala. That's f*ck.
Inirapan ko siya at tinalikuran pero hinila niya ako at tinitigan nang matalim.
"Brothers? Don't make a story." He said. Tinabig ko kamau niya at tinulak palayo.
"Make a story? Why I will do that? Wala akong pakialam kung ayaw mong maniwala. Just leave me alone NOW." I shouted out.
"I know them since child and I never heard about you."
Inis ko siyang hinarap.
"Mali pala ako nang sinabi, hindi pala brothers kundi half-brothers." Aniko at inirapan na naman siya. Kumunot noo niya.
"Half-brothers?" I clenched my fist. Damn this Captain BJ ang daming tanong, ang daming isyung pinoproblema sa buhay.
"Do you want to know? Do you want to know the truth? Then fine I will tell you at nang matahimik ka na." Nagcross arm akong napatitig sa kanya. He want to know the truth? Then I will tell him at nang tigilan na niya ako, at nang hindi na niya ako akusang tinuhog ko ang magkapatid.
He is waiting for me to tell.
Geeez, talagang mapipilitan akong sabihin sa kanya kung anu ang totoo. Nakakainis, minsan man hindi ko ito sinabi kahit kanino pero ngayon sa kanya sasabihin ko, arrrggg, seriously? Pero mukhang sasabihin ko nga talaga. Aist. Nakakainis.
"This is f*ck. Why I will tell you? Nakakainis. Umalis ka na nga." I shouted again and pushed him away pero nagmatigas lang siya.
Arrg, hindi ko kayang sabihin lalong lalo na sa kanya.
"I don't owe you an explaination. Kaya bakit ko sasabihin sa'yo?" Aniko.
Hinarap niya ako.
"Gaano ba kahirap sabihin ang katutuhanan? Paano ka nga naging kapatid nila?" Tinitigan niya ako nang makahulugan.
"Or you're making a reason para pagtakpan iyang kalandian mo?" Napanganga akong napatitig sa kanya.
Kalandian? What the hell is wrong with this guy. Damn him. I gritted my teeth because of anger.
"I am not glad to have you in my life. Walang respeto, walang kwenta, walang silbi. You're nothing but a stupid respectless bastard. Remember this Angela, you won't never ever be part of me, part of my family. I would never accept you kahit magmakaawa ka pa o lumuhod sa harap mo. I really do regret for letting you live. Sana dati pinatay na kita." Nakuyom ko nang mahigpit ang kamao ko, ang mga sinabing iyon ni Mr. Serano ang mga salitang iyon, sasabihin ko pa ba sa Captain BJ na ito ang totoo? Sasabihin ko pa ba ang totoo? Kung wala ayoko niya sa akin? Sasabihin ko pa ba kung sino ako? Kung ayaw niyang malaman kung ano ako sa buhay nila?
"..I really do regret for letting you live. Sana dati pinatay na kita." I tried to stop my tears in falling pero I can't dahil paulit-ulit na nagrereplay sa utak ko ang huling sinabi ni Mr. Serano.
"..I really do regret for letting you live. Sana dati pinatay na kita."
Yumuko ako and bit my lower lips para pigilan ang humagolgol. I also wipes my tears away.
"You will tell or still denying?" He said. Tumingin ako at tinitigan ko siya.
"I was their fathers daughter from another woman. I am their bastard sister. I was their fathers bastard. Did you get what I mean? Naiintindihan mo ba? Nagegets mo? Kaya don't accussed me na tinuhog o nilalandi sila." Sigaw ko.
BINABASA MO ANG
The FOOTBALL Princess
Teen FictionDate started: June 2017 Date Finished: October 29, 2018 As of Feb 17, 2018-#569 in teen fiction As of Feb 16, 2018- #567 in teen fiction As of Feb. 15, 2018- #665 in teen fiction As of Feb. 07, 2018- #905 in teen fiction Paano kung ang isang babae a...