The FOOTBALL Princess

Chapter 81

ANGELA'S POV

"Aein." Napalingon si Aein sa akin. Tipid siyang ngumiti. Lumapit ako at ngiting hinawakan siya sa braso.

"Pwede bang mag-usap tayo?" Tanong ko. Hindi ko pa siya nakakausap tungkol sa sinabi ni Bryan. Hindi ko nga alam kung naniniwala siya sa sinabi nito o ano, pero pansin kong tipid na lang siyang nakikipag-usap sa akin.

He heave a sighed and nod. Bumitaw ako at naunang maglakad, sa isang bleacher ako naupo.

"Come here." Aniko then tapped the free space at my side. Naupo naman siya.

"Galit ka ba sa akin?" Tanong ko, tiningnan ko siya. He look at me and shook his head.

"Pero bakit tipid ka kung makipag-usap sa akin?" Mahinang tanong ko.

Umiwas siya nang tingin at napabuga nang hangin. Ilang sandali tinitigan niya ako nang mabuti.

"Tell me the truth Gel." Kumunot noo ko pero alam ko naman kung anong ibig sabihin niya. I inhale and exhale then nagsimulang magsalita.

"Oo tama si Bryan, nagpanggap lang kami dati ni Stanley."

"Why?"

Sumandal ako at tumingin sa malayo.

"Because of Bryan and the others. Naiinis kasi ako sa pangungulit nila, sa araw-araw na nagbibigay sila nang pagkain, sa araw-araw na tawag at text, sa araw-araw na nagpapapansin sila kaya ayon kinausap ko si Stanley na magpanggap kami para tigilan ako nang mga kaibigan niya and it works, tinigilan nila ako pero nalaman na nang halos lahat dapat ititigil na namin ito after one month but it happens that last week we talked and decided to make our relationship real because we have mutual understanding, 'yong tipong nagkakaroon kami nang couple moments kahit mag-isa lang kami, iyong magkahawak kamay kahit walang tao. We decided to make it real kung magwowork ito. Hindi ko naman akalaing malalaman ni Bryan ang pagpapanggap namin and because of that muntik na niya akong pagsamantalahan." Tiningnan ko si Aein, nakatitig siya sa akin. I gave him a smile.

I waited for his response pero wala man lang siyang sinabi nakatitig lang siya sa akin. I heave a sighed.

"Galit ka ba sa akin? Dahil nagsinungaling ako?" Pagkuway tanong ko.

Umiwas siya nang tingin at napabuga nang hangin.

"Hindi naman iyon ehh. I'm just annoyed of lossing a chance." Kumunot noo ko at sinilip mukha niya.

"Lossing a chance? What do you mean?"

Tumayo siya, sinundan ko naman siya nang tingin.

"May aaminin sana ako sa'yo but I don't know if it is the right time for this but I don't care dapat matagal ko nang sinabi ito." Nilingon niya ako at tinitigan nang mabuti.

Tumayo din ako at pinagmasdan siya. Napayuko siya at napahilamos nang kamay sa mukha. Kunot noo ko lang siyang pinagmasdan, wala akong ideya sa gusto niyang sasabihin pero napapansin ko na natetense siya.

"Aein, just spill it." Aniko.

Bigla siyang humarap sa akin, seryoso ang mukha, at ang mga matang nakatitig sa akin puno nang lungkot. Why?

Naglakad siya palapit sa akin at hinawakan kamay ko.

"Alam kong mali ito dahil sabi mo totoo na ang relasyon niyo ni Stanley pero gusto ko nang sabihin ang totoo, gusto ko nang aminin ang lahat sa'yo. Kahit alam kong walang chance, kahit walang pag-asa."

"A-Aein?"

"Matagal na kitang gusto Gel pero tinago ko lang, mali ako ehh kasi hindi ko agad inamin sa'yo dati palang. Dati palang na wala pang Stanley sa buhay mo."