The FOOTBALL Princess

Chapter 44

ANGELA'S POV

Pabagsak akong naupo sa harap nang salamin. Pinagmasdan ko ang mukha ko, geeez namamaga pa din ito mas lumalala pa.

I heave a sighed.

Masama ang pakiramdam ko, ewan bigla na lang ako nakaramdam nang kakaiba na parang nilalagnat ako.

I touch my face, geez namamaga talaga, ang sakit hawakan. Kanina hindi pa naman ganito pero ngayon heto na siya. Dinama ko din ang leeg ko, medyo mainit.

Nagulat ako at napatayo nang dis oras nang biglang bumukas ang pinto nang kwarto ko. Nanlaki ang mga mata ko nang makita kung sino ang bastos na bigla bigla na lang pumasok.

"What are you doing here?" Inis kong bulyaw. Kumunot noo niya na lumapit sa akin.

"Ano na namang inaarte mo?" Tumaas ang kilay ko sa sinabi nang Captain Jerk na 'to.

I rolled my eyes, nilagpasan ko siya pero hinawakan niya ako sa braso.

"I'm talking to you. Huwag kang bastos." Mariing sabi niya. Tinitigan ko siyang mabuti at tinabig kamay niya. Ako pa talagang bastos? Siya ba hindi? Biglang pumasok tapos tatanungin ako kung anong inaarte ko? Aba naman ang walang hiyang 'to, sarap bigyan nang isang dosenang pamilyang sampal.

Sarap patulan pero huwag na, wasting time.

"I don't want to waste time to argue with you Jerk." Mahina ngunit mariin kong sabi at tinalikuran siya pero muli niya akong hinila paharap sa kanya.

Kunot noo niya akong tinitigan.

"Pwede ba Captain, babalik na nga ako nang field. Hindi ako nag-iinarte, nagpunta lang ako dito para kumuha nang handky ko." Psh, ang totoo nagpunta ako dito para sana mahiga pero damn this Captain Jerk, binuntutan ako, at sinira ang pangarap kong magpahinga kahit kunting oras lang. Tsk. Nakakainis.

Pinagmasdan niya lang ako, I feel awkward, ewan bigla akong kinilabutan sa paraan nang pagtitig niya. Nanlaki mata ko nang tinaas niya kamay niya pantay sa mukha ko at hinaplos ang pisngi ko. Bigla akong natigilan at napatitig sa mga mata niya, namamalik mata lang ba ako? Concern was written on his eyes? Isang panaginip ba 'to? Pero I feel his warm hand. Damn it, totoong nangyayari ito, ano bang ginagawa niya?

"Tss. Halika." Nagulat ako nang bigla niya akong hinila palabas nang kwarto ko. Hindi ko magawang makaimik sa pagkabigla sa lahat nang kinikilos at ginagawa niya.

Anong nangyayari? Why he acts like this?

Wala pa din akong reaction o imik o kahit ano man hanggang kusina, natauhan na lang ako nang maramdaman ang lamig nang yelo.

"Huwag ka ngang gumalaw." Inis nitong sabi at kinocold compress ang pisngi kong maga.

Anong nakain nito? Bakit he acts this way?

Natauhan na din ako kaya kumunot noo akong napatitig sa kanya. He still compressing the bruise.

Ano bang nangyayari?

"Huwag mo nga akong tingnan nang ganyan." Kumunot lalo ang noo ko. Bipolar Captain Jerk.

Naparolled eyes kong tinabig kamay niya at kinuha ang yelo sa kanya.

"Thank you huh. Bipolar na nga Jerk pa." Aniko na binulong ko lang ang huling sentence.

"What did you say?" Kunot noo niya akong tinitigan. Anong gusto niya isigaw ko pa? Tsss. Bakit hindi niya iyon alam? Bipolar at Jerk. Tsss. Captain Bipolar Jerk. Okay na sana diba? Matotouch na sana ako na concern siya iyon pala plastik lang o sadyang may sayad lang sa utak at nababago ang isip. Tsk.