Bez Ciebie nie ma mnie

Cz. 38

Natalia POW. Jula wparowała do naszej sypialni tuż po tym jak się obudziła. Tak teraz śmiało mogę powiedzieć naszej. Od razu dała nam oo buziaki i mocno wtuliła się w Miłosza.
 - Tatuś z nami dziś zostaje? -Spojrzała n mnie wyczekując odpowiedzi.
 - Ja muszę dziś załatwić parę rzeczy - Miłosz spojrzał na mnie pytająco - Max 3 godziny. A Ty księżniczko pojedziesz z tatusiem do Magdy i pomożesz mu się spakować dobrze?
- Ale po co? Tatusiu miałeś już nigdzie nie jechać - Spojrzała na niego smutna Miłosz już chciał coś powiedzieć kiedy kontynuowałam
- Tatuś nigdzie nie jedzie. Będzie z nami mieszkał. Cieszysz się?
 - Naplawde? - Popatrzyła na nas. Oboje kiwnęliśmy głowami. - Supel ! - Przytulia nasza dwójkę. Po czym szczęśliwa zaczęła skakać po łóżku. 
Miłosz POW. Natalia musiała załatwić kilka rzeczy w urzędach, ja zostałem z Julą. Mała cały czas nosiła na pleckach swój nowy plecak, który kupiłem jej w przerwie szkolenia. Pakowałem swoje rzeczy, nagle usłyszeliśmy dzwonek do drzwi. Otworzyłem a tam stała moja siostra Jagna. Julka przybiegła do mnie.
 -Tatusiu kim jest ta pani? - Zapytała patrząc na Jagnę. Moja siostra zrobiła się dziwnie blada i nie mogła wyksztusić słowa, była w szoku.
- Co to za dziecko? - Patrzyła na mnie zszokowana, odzywając się dopiero po chwili - To twoje? Ale kiedy? Jak ? ja to wiem. Dlaczego to ukrywałeś? A już wiem co to za szkolenia, kursy.
-Jagna a co ty tu? - Spojrzałem na siostrę, ona weszła do mieszkania. Cały czas przyglądała mi się badawczo.
- Co ja tu? Nie co ty tu? Rodzicom nawet nie powiedziałeś, jak tak można. No może jeszcze ślub masz.
- Daj mi kobieto dojść do słowa kruca - Krzyknąłem na nią cicho, nie chciałem przestraszyć Julki, ale nie było wyjścia. 
-No tłumacz mi się i to już - Spojrzała na mnie groźnie. Może kiedyś robiło to na mnie wrażenie, ale teraz.
- To Julka córka mojej partnerki Natalii. Nie jest moją córką biologiczną, jest córką z poprzedniego związku.
-No jeszcze lepiej. Babę z dzieckiem sobie wziąłeś, wolnych nie był? - Warknęła patrząc to na mnie to na Julkę.
- Uważaj na słowa, jeszcze raz tak powiesz to... Kocham moje dziewczyny.
- Jak Ty do siostry mówisz. Serio, gdzie jest Magda? Wdowa? Panna? - Zarzuciła mnie morzem pytań. 
- W pracy. Rozwódka - Odpowiedziałem na jej pytania zgodnie z prawdą.
- No jeszcze lepiej. Pewnie jej mężuś jeszcze się pojawi do kolekcji - Prychnęła.
- Mówiłem Ci już przestań ! - Warknąłem ma nią.
- Tatusiu czemu z ta Panią kszyczycie na siebie? - Poczułem jak Julka wtula się w moją nogę.
- Księżniczko - Schyliłem się do niej - Pójdziesz tam do pokoiku i skończysz pakować tą otwarta szufladę? - Wymyśliłem na poczekaniu, ona pokiwała główka, dała mi buziaka i pobiegła.
- Nie no nie wierzę - Podkręciła głowa - Ty już w tym Wrocławiu całkiem straciłeś rozum.
- O co Ci chodzi nie cieszysz się, że jestem szczęśliwy?
- Nie mogłeś znaleźć sobie kogoś wolnego? A nie nie dość, że dzieciata to po rozwodzie do tego. Nie wpadłeś na to, że coś z nią nie tak jak po rozwodzie.
- Chyba z nim. Natalia jest cudowna kobieta.
- A Ty wierzysz, we wszystko co Ci mówi.
- Wierzę bo ja kocham - Odparłem bez wahania, na co moja siostra tylko prychnęła.
- No a ta cała Monika, którą nam przedstawiłeś? - No tak Monika kiedyś była inna i zrobiła na nich dobre wrażenie.
- Z Moniką to wszystko dawno skończone. Teraz liczy się Tylko Natalia i Julka.
-Rozwódka i obce dziecko no nieźle. Ta mała też widzę za bardzo lgnie do Ciebie. Nie dość, że naiwny, to obce dziecko za swoje bierze.
- Magda nie jest twoją córką, a wychowałaś ją .
- Magda to córka Bartka, naszego brata. A Ty zawsze ja rozpuszczałeś - No tak jak Magda była młodsza pozwalałem jej na wiele, ale pod pełną kontrolą  - Jeszcze poprzesz ja w tym pomyśle o policji.
- Tak poprę i będę wspierał. Ona o tym marzy.
- A ta twoja gdzie pracuje?
- Zmieniasz temat? Natalia pracuje ze mną w policji.
- Pięknie jeszcze brakuje, że obydwoje nie dacie mi Magdy odwieźć od tego chorego pomysłu z tą szkołą?!
- A masz rację, Magda chce spełnić marzenie i my jej pomożemy. Wiem Bartek zginą, ale to było lata temu. Magda to rozsądne dziecko, chce pójść w ślady ojca.
- Ta i Twoje i pewnie tej Twojej. Ona nam na robi problemów, jej mąż jeszcze Ci coś zrobi. Czuję to, opamiętaj się.
- Daruj sobie, jestem dorosły.
- Dorosły a naiwny jak dziecko. Ta mała ma ojca, a ty stajesz im na drodze.
- Nie on nie powinien nazywać się nawet ojcem. To zły człowiek
- To co on jej zrobił? Opamiętaj się mała ma ojca. Teraz jest mała a potem jako nastolatka da Ci popalić.
- Moja córka rodzona też mogła by. Nastolatki tak mają, trzeba mieć cierpliwość.
- Ale obce...
- A kocham jak swoje. Daruj sobie, poczekaj na Magdę zaraz wróci. Ja swojego zdania nie zmienię. Dziewczyn nigdy nie zostawię z własnej woli - Bez słowa poszedłem do pokoju w którym była Julka i spakowałem resztę rzeczy. Jagna została sfochowana na górze, pakowałem moje torby do auta. Julcia stała milcząca, patrzyła smutno przed siebie.
- Królewno co się dzieje? - Delikatnie dotknąłem jej ramienia.
- Ta pani ksycała na Ciebie, to moja wina? To pse zemnie? - Julka popatrzyła na mnie smutnymi oczkami.
- Córeczko nie, to sprawy dorosłych. Nie to nie twoja wina, dorośli czasem się kłócą ale nigdy nie jest to Twoja wina. My już wyjaśniliśmy sobie pewne sprawy  -Próbowałem najdelikatniej jej to wyjaśnić. Przez Łukasza ma ogromne poczucie winy, że każda kłótnia czy spięcie są z jej powodu.
- Ale ta pani...
- Ta pani była zła na mnie, ale już jej przeszło. Zresztą ta Pani to moja siostra, a rodzeństwo czasem się kłóci już tak jest, wskakuj do auta  - Posłałem Juli uśmiech. Pomogłem wsiąść do auta i zapiąłem w foteliku. Dwie godziny później Julka wyraźnie się uspokoiła, w miedzy czasie przyszła do niej jej kolanka Ula. Dziewczynki grzecznie bawiły się w pokoju, ja rozpakowywałem w sypialni. Nagle młoda wpadła niczym tornado do sypialni.
- Tato mogę iść z Ulą na rysunki?- Zapytała
- Jakie rysunki królewno?- Nie wiedziałem za bardzo co młoda chce ode mnie.
- Takie rysowanie w domu kultuly, Ula idzie z mamą i czy mogę? - Zrobiła taką słodką minkę jak czasami Natalia.
- Jak mama Uli się zgadza i Twoja zaraz wróci, to ja jestem na tak - Cieszyłem się, że Julka jest w lepszym humorze - A za mną nie będziesz tęsknić - Udałem smutnego.
- Będę ale jak wlócę to tu będziesz tatusiu - Dała mi buziaka w policzek i pobiegła do Uli