Bez Ciebie nie ma mnie

Cz. 66

 Natalia POW. Wracaliśmy już drugą godzinę, byłam piekielnie głodna. Dochodziła już 6,ale było tak ślisko więc zdecydowanie szliśmy wolniejszym tempem. Byliśmy już blisko domu, Miłosz objął mnie ramieniem muskając delikatnie w skroń.
- No widzisz już jesteśmy - Szepnął, tuląc mnie mocniej - Pewnie wszyscy jeszcze śpią.
- Pewnie tak - Spojrzałam na zegarek - Dopiero 6. Jestem głodna, chce mi się spać - Mruczałam, wtulona w niego - Ale i tak było cudownie - Odchyliłam głowę i skradłam mu buziak.
- Było cudownie - Przytulił mnie mocno obiema rękoma, całując mnie we włosy.  Właśnie wtedy z domu wypadła jego mama. 
- Dzięki Bogu - Wybiegła z domu - Już jesteście - Podbiegła przytulając nas - Jesteście cali? Gdzie byliście. 
- Mamo, spokojnie - Miłosz starał się uspokoić mamę - Byliśmy w tej bacówce, no wiesz. Trochę zmokliśmy, ale już jest dobrze. Jak Jula? - Zapytał przejęty.
- To raz, dwa dzieci do domu - Szybko popchała nas do domu - Chorzy będziecie, a Julcią się nie martwcie. Śpi smacznie - Teraz szła miedzy nami, pospieszając nas. W domu od razu popchnęła nas w stronę schodów na górę, chciałam iść do kuchni cos zrobić nam do jedzenia, ale zaprotestowała.
- Nie Natalia, teraz ciepły prysznic i do łóżka, a jedzenie wam przyniosę - Powiedziała bardzo stanowczo.
- Nie, nie , nie ja nie chcę kłopotu robić. Nie powinnam my zejdziemy na dół - Wydukałam, było mi głupio.
- Nie jest to kłopot. Jesteście rodziną, a nigdy nie wiadomo w życiu jak się ułoży, jeszcze wy nam będziecie pomagać. No na górę dzieci - Ponagliła nas, posyłając ciepły uśmiech.
- Dziękujemy mamo -  Miłosz musną ja w policzek i udaliśmy się na górę. Najpierw pod prysznic wskoczyłam ja, a potem Miłosz. Uparł się, ze ja mam iść pierwsza. Wykapana i okryta kocem czekałam aż skończy. Jak tylko przyszedł od razu mocno się we mnie wtulił.
- Kochanie stęskniłem się - Musną mnie w skroń.
-  Ojojoj strasznie długo Cie nie było całe 15 minut - Pocałowałam go w policzek.
- No a teraz będziemy się kurować - Musną moje usta i przytulił mnie mocno.
- A teraz wejdzie Twoja mama i przyniesie nam śniadanie. Za pięć, cztery, trzy - Zaczęłam odliczać. Na raz rozległo się pukanie, Miłosz poszedł do drzwi. Nie myliłam się, to pani Maria przyniosła nam tacę z gorącą herbata i bułkami, serkiem i wędlinką. Miłosz popatrzył na mnie wymownie.
- No macie dzieci, no ja wam nie przeszkadzam - Jego mama popatrzyła na nas, jakoś tak z lekkim uśmiechem - No kurujcie mi się tu - Rzuciła i poszła na dół. Po skończonym śniadaniu, chciałam odnieść naczynia, ale oczywiście pewien ktoś nie chciał mnie z łózka wypuścić.
- Zostań kicia, zostań. To potem, teraz kurujemy się - Musną moje usta.
- Oj Miłosz, Miłosz - Oddałam mu pocałunek i mocno wtuliłam się. Było mi tak dobrze ciepło, bezpiecznie. Tego tak bardzo potrzebowaliśmy. Nie wiem ile tak leżeliśmy, prawie zasnęliśmy. Aż drzwi się otworzyły z impetem, jak małe tornado wpadła na nas Jula.
- Mama, tata. Tęskniłam, mieliście być wcolaj. Bałam się - Powiedziała z wyrzutem. Miała prawo, gdyby nie ta burza, nie musiała by się martwić.
- Już jesteśmy księżniczko - Miłosz ucałował ja w główkę.
- Przepraszamy córeńko - Pogładziłam ją po policzku.
- Tatuś mam cos dla Ciebie - Pokazała mu swoja laurkę.
- Piękna księżniczko. Małe dzieło. Kocham Cie - Ucałował ja ponownie w główkę i mocno nas obie przytulił. Jula od razu wskoczyła pod koc, między nas. Nie wiem ile tak razem leżeliśmy, byłam tak bardzo szczęśliwa. Cały mój świat miałam przy sobie, byli cali i bezpieczni. Nawet nie wiem kiedy zasnęłam.
Miłosz POW.  Na obiad już zeszliśmy na dół, tak bardzo mi się nie chciało. Wolałem zostać z rodzinką w ciepłym łóżku, ale Natalia była nieugięta.
- Nie Miłosz, idziemy na dół. Wiem tez nie chce mi się, ale nie po to tu jesteśmy, abyś z rodzina czasu nie spędził - Ponagliła mnie Natalia, a jak ona jak się czasem uprze to nie ma siły na nią, ale i tak ją kocham.
- No dzieciaki jak wyspani? - Zapytała mama.
- Dziękujemy udało się - Odpadała Natalia.
- A tata gdzie?- Spytałem, ojciec przeważnie zawsze pierwszy na obiedzie. Jagna pomagała mamie, o dziwo nie odzywała się prawie wcale. Nic nie docinała Natalii, ani nie zaczynała kłótni.-Nie wrócił ze sklepu jeszcze. Pewnie cos ciekawego się zadziało i już tam dyskutują w sklepie. Burza była mocna, sami wiecie - Racja jak cos się dzieje, to w sklepie u Krysi zawsze jest klub dyskusyjny i tym razem pewnie tak jest. Na całe szczęście nie czekaliśmy na tatę zbyt długo. Pocałował mamę w policzek, odstawił zakupy, umył ręce i siadł z nami do stołu. Jedliśmy już obiat, gdy mama zapytała o powód wesołości ojca.
- A Tobie co tak wesoło? Co za nowe ploty Kryska rozsiewa?- Mama spojrzała na ojca z ciekawością, nalewając sobie herbaty.
- A bo wiesz ten Andrzejek, kuzyn Karwasiowej no wiesz której, w sklepie opowiadał takie głupoty, aż śmich - Upił łyk kawy.
- No a niby co? - Mama pokręciła głową.
- A biała damę zobaczył, chłop nastał jakąś parkę w chacie - Natalia spojrzała na mnie już chyba się domyśliła o kim gadał ten facet.
- Wracał do domu, wcięty jak zawsze. Zaszedł do jakiejś chaty, sam nie pamięta już. Wchodzi a tam duch, tak myślał, że już delirka go dopadła. Ale wraca i pyta czy żywi i oni, że tak.
- Naszedł chłopina jakiś turystów, co się tam tego ten - Opowiadał rozbawiony tata.
- Janek nie przy obiedzie i Juli - Skarciła go mama.
- Ej a wy gdzie nocowaliście, w tej bacówce? A może to was naszedł Andrzej? - Wypalił tata, Natalia mało nie zakrztusiła się.
- Nie, nie tato nie nas. My byliśmy sami - Skłamałem, on tylko popatrzył z niedowierzaniem na nas.
- Magda tez jeszcze mała, nie dla niej takie tematy - Odparłem, nie wiem za co znów Natalia się teraz zachłysnęła sokiem, poklepałem ją po plecach .Magda zrobiła się czerwona, a rodzice popatrzyli na mnie jakoś tak dziwnie.
- Wuja ja duża dziewczynka jestem, dorosła - Magda tylko przewróciła teatralnie oczami i westchnęła.
- Właśnie Miłosz Magda jest dorosła - O dziwo poparła ją Jagna.