Verwachtingen - Deel 2 Passie op het HBO serie

Deel 4

Dylan is weer meegelopen naar huis. Ik vond het erg aardig van hem dat hij weer met me mee wilde lopen. Ik voelde me een stuk minder ongemakkelijk dan op de heenweg. Ik denk dat ik vanavond gewoon een pizza bestel en daarna ga ik Jess en Denise ophalen. Ik ben niet gewend om te koken en ik ben het nog aan het leren. Maar ik heb nu even geen zin om te koken...plus ik ben totaal vergeten om boodschappen te doen.

Ik bestel mijn favoriete pizza en zodra die bezorgd is ga ik lekker op de bank Netflix kijken met mijn pizza op schoot.

Als ik met mijn cabrio ga vind ik het fijn om mijn haar los te doen, dus ik laat mijn haar naar beneden. Het is niet ver rijden dus ik hoef niet over de snelweg. Ik op de harde manier geleerd dat het erg belangrijk is om je haar vast te doen als je in een cabrio op de snelweg rijd. Anders veranderd je haar in honderden kleine zweepjes die in je gezicht slaan. Mijn jurkje hou ik gewoon aan. Die zit gewoon comfy. Ik pak mijn geliefde autosleutels en loop naar de parkeerplaats. Zodra ik op de leren stoel ga zitten voel ik mezelf helemaal opvrolijken. Stom misschien maar ik kan helemaal vrolijk worden van rijden in deze auto. Toen ik nog thuis woonde reed ik er veel meer mee. Als ik thuis kwam reed ik soms een uur met Yuki om naar het strand te gaan om te wandelen of naar de bossen. Dat was altijd geweldig.

Ik rijd de parkeerplaats af en zet gelijk de muziek aan. Als snel roept de muziek oude herinneringen op. Echt een tijd geleden dat ik dit nummer heb gehoord, Walk on Water van Thirty Seconds To Mars.

Ik had het adres al op mijn telefoon ingetikt maar ik klik m'n telefoon nog in de houder naast mijn stuur zodat ik het wat beter kan zien.

Ik weet dat Reede en Callum in de buurt van het campus wonen, dus de weg is me redelijk bekend.

Twintig minuten later kom ik aan bij het huis. Ik kijk nog even naar het appje van Jess om er zeker van te zijn dat ik bij het goede huis sta. Dit is echt gigantisch, het ziet er totaal niet uit als een studentenhuis. Maar Reede is dan ook wel de zoon van de eigenaar van de Du Mont hotels...Ohnee, omg ik denk gewoon net als mijn ouders....Zo denken mensen ook over mij. Ik voel een afkeer tegen mezelf als ik dat besef. Ik wil absoluut niet zoals mijn ouders worden. Ik schud de gedachte snel van me af en app naar Jess en Denise dat ik voor het huis sta. Al snel daarna komen ze naar buiten. Ik zie de verbazing op hun gezicht als ze mijn auto zien maar ze zeggen er niks over. Ik herken Reede meteen van de keer dat ik hem bij ons gebouw zag. Denise komt ook naar buiten met een jongen waarvan ik aanneem dat het Callum is. Callum ziet er ook goed uit. Ik snap zeker de aantrekkingskracht. Denise kijkt erg gelukkig naar hem. Ergens krijg ik het gevoel dat ik ook ooit wil weten hoe dat voelt. Hoe het is als een jongen zo naar mij zou kijken. Maar ik ben altijd onzichtbaar. Er komt nog een jongen achter ze aan. Doen die gasten modellen werk ofzo? Ik heb ze nog nooit op school gezien in ieder geval. Ik weet niet waarom hij mee komt naar buiten, wilt hij echt Jess en Denise uitzwaaien? Hij heeft donkerblond haar. Volgens mij draagt hij een zwembroek en daarop een wit t-shirt. Waarom staat het hem zo goed? En waarom denk ik hier aan??? Ik begin het warm te krijgen... Ik blijf naar hem kijken. Ik weet niet waarom ik mezelf niet kan dwingen weg te kijken. Tot ik bij zijn ogen aankom. Kut. Hij kijkt naar me, hij heeft waarschijnlijk gezien dat ik hem van top tot teen bekeek. Als ik hem aankijk krijgt hij gelijk een grijns op z'n gezicht. Ik wend snel mijn blik af en druk op het knopje om de achterbak te openen. 'Klaar voor?' vraag ik als Callum en Reede de spullen in de achterbak leggen.

'Ja, klein momentje' zegt Denise als ze nog even naar Callum loopt op afscheid te nemen. Jess doet hetzelfde bij Reede. Ik zou ook willen dat iemand mij ooit zo vasthoudt. Ze zien er zo lief uit.

'Gezellig hè, al die kleffe zooi' zegt de jongen tegen me die inmiddels dichter naar mijn auto is gelopen.

'Ik vind het eigenlijk wel schattig' zeg ik geïrriteerd. Waarom reageer ik zo op hem? Ik gedraag me nooit zo. Op de een of andere manier maakte het me boos dat hij zo moest grijnzen toen hij me betrapte dat ik naar hem keek. Mijn god, ik schaam me kapot en ik weet zijn naam niet eens.

'Laat me raden, jij bent Lara' zegt hij terwijl hij mijn auto bekijkt.

'Ja' antwoord ik snel. Hij begint weer zo te grijnzen alsof ik net iets belachelijks heb gezegd. Wat is hij irritant zeg! 'Over jou heb ik niks gehoord...dus wie ben jij' zeg ik fel.

'Hmh, pittig..' zegt hij zachtjes. 'Ik ben Jack, zonnestraaltje' zegt hij dan.

Hij buigt zich naar me toe. 'Leuk je te ontmoeten Lara' zegt hij zo dichtbij dat ik hem kan ruiken. Ik ruik zijn frisse aftershave. Mijn hart gaat sneller kloppen en ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik voel dat mijn wangen rood worden.

'Jack, af!' zegt Denise tegen hem als ze bij me in de auto stapt. Mijn hemel ik kan haar wel zoenen, zo dankbaar ben ik dat ze me red op dit moment.

Jack blijft me strak aankijken. Hij heeft groene ogen. Wie kan er nou en zo uitzien en dan ook nog eens verdomde groene ogen hebben. Uiteindelijk gaat hij weer recht staan.

'Pff' zegt hij tegen Denise.

'Ga maar terug in je mand' lacht Denise nu ze naast me voorin zit. Ik moet hardop lachen om haar opmerking. Gelijk schieten Jack zijn ogen weer naar de mijne. Zijn blik houd me vast. 'Pas maar op dame' zegt hij tegen me terwijl hij niet van me wegkijkt. Hij doet een stap zodat hij nog dichter bij de auto staat. Bekijkt hij nou echt mijn lichaam? What the hell?

'Hé, ik zeg niks hoor' zeg ik terwijl ik mijn handen onschuldig in de lucht doe.

'Nou, tot snel in ieder geval schat' zegt hij vervolgens tegen mij.

Schat? Niemand heeft me ooit zo genoemd. Ik zie gewoon dat zijn blik afzakt naar mijn borsten terwijl ik niks zeg. Serieus, heeft hij geen schaamte?

'Ik denk het niet' reageer ik fel. 'Schat' voeg ik er nog nadrukkelijk aan toe.

Ik hoor Reede en Callum lachen om mijn reactie. Dat geeft me een goed gevoel.

Jess geeft Reede nog snel een laatste kus en ze fluisteren iets tegen elkaar.

'Jaja, nou die auto in voordat ik een teiltje nodig hebt' zegt Jack.

Ik kijk Denise aan. 'Volgens mij komt er iemand tekort' zeg ik tegen haar. Ze begint gelijk hard te lachen.

'En je bent welkom om daar iets aan te doen' zegt Jack als hij zich weer naar me toe buigt en me streng aankijkt met zijn groene ogen.

'Haha, grapjas.' zegt ik overdreven

'Oh ik ben bloedserieus hoor schat.' zegt hij als hij me blijft aankijken.

'Ik ook als ik zeg bedankt voor het aanbod, maar ik sla over' zeg ik fel terug

Jack moet hardop lachen om mijn reactie en stapt uiteindelijk weg bij de auto als ik hem boos blijf aankijken. Denise geeft me een high-five. Jess stapt ook in en dan rijden we weg. Eindelijk.