Verwachtingen - Deel 2 Passie op het HBO serie

Deel 105

'Wat, we doen helemaal niks raars. Iedereen doet dat' zeg ik tegen Brax.

'Lieverd, ik weet hoe onschuldig je bent. Ik weet dat je het niet zo bedoeld maar als jullie zo gaan dansen dan doet dat behoorlijk wat met jongens' zegt hij.

Ik kijk hem vragend aan.

'Godver oké. Als je zo gaat dansen prinses dan veroorzaak je bij jongens een stijve. Ik bedoel kijk hoe jullie eruit zien en hoe jullie dansen. Ik weet zeker dat ik niet de enige ben. Als het bij mij gebeurt, dan gebeurt het ook bij een groot aantal gasten die hier bijna over jullie heen staan te kwijlen' zegt Brax.

Wait. What. Ik kijk heel even onbedoeld naar beneden en ik begrijp gelijk wat hij bedoelt.

'Oh uh, sorry' lach ik terwijl ik door blijf dansen met Blair.

'Wat is er?' vraagt Blair.

'Niks hoor' zeg ik.

'Als jullie nou even kunnen stoppen met iedereen in deze club een stijve te bezorgen dan is er inderdaad geen probleem' roept Brax naar haar.

'Heb je er last van?' vraagt Blair plagerig.

Brax rolt met zijn ogen.

'Anders kom je toch tussen ons instaan' daagt Blair hem uit.

Uhmmm. Ik denk niet dat dat een goed idee is.

'Hoe verleidelijk dat ook is, ik moet even terug naar de tafel. Neem niet nog meer drank aan alsjeblieft in de tijd dat ik weg ben'

Zonder te wachten op antwoord loopt Brax weg. Blair en ik moeten alleen maar lachen.

'Ik wist niet dat dat zo makkelijk kon gebeuren. Moet ik me niet schuldig voelen dat dat bij hem gebeurde?' vraag ik wat verward aan Blair.

'Nee, heeft alleen te maken met hun zelfcontrole...dus het ligt aan hun' roept ze terwijl we weer tegen elkaar aan beginnen te dansen.

Als een jongen alleen maar naar ons toe probeert te lopen roepen we hard: 'Ga weg!!!'

Het werkt wel goed want ze draaien gelijk weer op. Als Blair achter me kijkt worden haar ogen ineens heel groot en bijt ze op haar lip.

Ik voel een arm om mijn middel heen en ineens wordt ik heel snel omgedraaid waardoor ik niet eens de kans heb om het te voorkomen. Als ik zijn arm voel reageert mijn lichaam gelijk waardoor ik direct weet dat het Jack is. Jack kijkt me heel even aan met zijn fel groene ogen. Daarna draait hij me weer om en komt gelijk tegen me aan staan. Ik voel dat hij zijn onderlichaam hard tegen me aandrukt. 'Ben je nou weer zonder mij gaan dansen' zegt hij bij mijn oor als hij zijn arm van mijn middel naar mijn heup laat afglijden.

'Ik wilde niet meer wachten. Jij wilde alleen maar dat ik water ging drinken' roep ik naar hem.

'Als je had gezegd dat je wilde dansen dan was ik geen water gaan halen. Geloof mij maar' zegt Jack als hij tegen me aan begint te schuren. Ik voel dat hij hard is. Door de alcohol wordt mijn verlangen alleen maar groter. Met zijn andere hand op mijn heup zorgt hij dat we in hetzelfde ritme blijven bewegen. Zijn handen over mijn lichaam voelen als elektriciteit. Het maakt me niet meer uit wie ons ziet. Van mij mogen alle foto's gemaakt worden die ze willen hebben. Als ik maar bij Jack kan blijven. Ik denk niet dat iemand me ooit hetzelfde gevoel kan geven als Jack.

Jack pakt met allebei zijn handen mijn heupen vast en draait me om. Hij zoent me. Zijn volle lippen voelen warm en hij smaakt naar pepermunt zoals altijd. Ik zoen hem gelijk terug. Ik wil me niet meer inhouden. Daar ben ik klaar mee. Ik wil nu gewoon eens doen wat ik wil. Zijn hand zakt van mijn heup af naar mijn kont. Als hij zachtjes knijpt hou ik het al bijna niet meer uit. Hij draait me daarna gelijk weer om. Jack heeft zijn hand op mijn dijbeen.

'Dans voor me' fluistert hij in mijn oor. Ik doe wat hij zegt. Hij beweegt telkens zijn hand steeds meer omhoog, onder mijn jurk. Ik til mijn hoofd even omhoog zodat ik hem een beetje kan aankijken.

'Niemand kan het zien' fluistert hij als zijn hand nog hoger gaat. Tot hij me eindelijk daar aanraakt.

'Hmm, dat is dus het voordeel als je geen ondergoed draagt schatje' fluistert hij in mijn oor.

'Je bent nu al zo nat voor me' zegt hij als hij met zijn vinger plagerig rondjes begint te bewegen. Fuck. Ik druk mezelf tegen hem aan. Ik heb het gevoel dat ik bijna niet meer op mijn benen kan staan.

'Kunnen we naar huis gaan' kreun ik in zijn oor.

Jack grijnt naar me. 'Ik heb nog een verrassing voor je' zegt hij.

Een verrassing? 'Wat dan?' vraag ik.

Toen ik met Reede die drankjes ging halen duurde het best lang, dat was omdat ik nog iets voor je wilde regelen.

'We kunnen gaan, maar wegaan niet thuis slapen' grijnst hij naar me wanneer hij zijn lippen weer op demijne drukt.