Verwachtingen - Deel 2 Passie op het HBO serie

Deel 14

Ik loop wat twijfelend naar de deur. Ik zie een bezorger staan. Misschien is hij gewoon verkeerd. Ik doe de deur open. 'Volgens mij ben je bij het verkeerde adres, ik heb niks besteld' zeg ik tegen de jongen voor me. 'Lara Westfield?' vraagt hij.

'Oh, uh, ja' antwoord ik.

'Dan ben ik wel goed. Ik moest erbij zeggen dat je wel goed moest eten' zegt de jongen.

'Oh, dankjewel' zeg ik als ik het tasje aanpak en weer naar binnen loop. Ik pak gelijk mijn telefoon weer, ik had hem even op het bed gelegd terwijl ik open deed.

'Heb jij dat besteld?' vraag ik als ik Jack aankijk.

'Misschien' zegt hij dan.

'Jack...' zucht ik, 'Laat me je in ieder geval terug betalen alsjeblieft' zeg ik vervolgens.

'Nee krullenbol' zegt Jack serieus. 'Eet het nu het nog warm is' zegt hij. Het ruikt wel heel erg lekker.

'Wat is het?' vraag ik aan hem.

'Mijn favoriete noedels, ik dacht dat jij ze ook wel lekker zou vinden.'

'Het ruikt heerlijk' zeg ik tegen hem.

Ik zet mijn telefoon tegen het plantenbakje aan die op mijn tafel staat, met een plant die allang dood is. Ik pak het bakje eruit. Ik pak de stokjes die erbij komen en maak het bakje open.

'Ga je nu de hele tijd naar me kijken terwijl ik zit te eten?' vraag ik aan hem.

'Ja' antwoord hij.

Hij is wel een man van veel woorden zeg...

'Waarom wil je liever niet naar je ouders?' vraagt hij als ik net mijn eerste hap op heb.

'Mmh, ik hou van mijn ouders maar ze hebben nogal veel...verwachtingen. Ze weten dat ik graag m'n zusje wil zien dus dan organiseren een diner vrijdag waar ik dan heen ga. Maar het zouden mijn ouders niet zijn als er niets voor hun in zou zitten. Dus er zitten gewoon wat verplichtingen aan vast terwijl dat eigenlijk niet zo zou moeten zijn.' Leg ik uit.

'Wat voor verplichtingen dan?' vraagt hij als ik verder eet.

'Nou, er is zeg maar een kerel die ze helemaal geweldig vinden. Een zoon van een goede zakenpartner en hij is echt niet te uit staan maar die moet dus aanwezig zijn bij het eten en ik heb er echt geen zin in want hij is echt een kwal. Maar mijn ouders willen niks liever dan me aan hem koppelen en ze proberen het al jaren en ik vind het echt vreselijk irritant.'

'Dat klinkt niet echt gezellig nee' zegt Jack

'Niet?' lach ik.

Voor zover het mogelijk is, heb ik gewoon een daadwerkelijk normaal gesprek met Jack.

'Wat voor iemand is die kerel dan, toch wel van je eigen leeftijd mag ik hopen?' vraagt hij

'Ja, dat wel' lach ik. Maakte hij zich daar echt druk om?

'Begrijp me niet verkeerd, het is echt een hele knappe jongen enzo maar zijn persoonlijkheid is gewoon erg misselijkmakend. En, tijdens het eten hè, hij eet met z'n mond open. Het is echt heel goor. Al je trek verdwijnt spontaan'

We lachen allebei.

Jack vraagt nog over mijn zusje. Ik vertel hem dat ze hier af en toe logeert zodat ze niet altijd maar alleen bij mijn ouders zit.

'Het eten was echt super lekker, dankjewel' zeg ik tegen hem.

'Graag gedaan' zegt Jack. 'Ik neem je heel serieus, en ik wil niet dat je nu ineens gaat ophangen maar het is echt heel warm en ik ga dit shirt niet langer aanhouden'

'Vooruit dan maar' zeg ik. Niet alsof ik het echt erg vind als hij zijn shirt uitdoet, het is meer dat ik dan niet echt meer volledige zinnen uit kan spreken.

Jack zet zijn telefoon zo neer dat ik hem kan zien terwijl hij wat naar achter loopt en zijn shirt uit doet. Natuurlijk....Hij doet het er gewoon om. Maar holy shit wat ziet hij er goed uit. Ik slik en hoop dat hij het niet kan horen. Hij loopt weer naar de telefoon toe en gaat op zijn bed zitten.

'Wat heb je grote ogen ineens krullenbol' zegt Jack.

'Nouuuu, das niet waar' zeg ik verdedigend.

'Echt wel' zegt hij dan.

'Ugh' zeg ik. 'Wacht, ik ga ook even op bed zitten' Ik pak mijn telefoon van tafel en loop ermee naar mijn bed.

'Lara' zegt Jack net voordat ik op het bed ben.

Het klinkt gewoon raar als hij mijn naam zegt in plaats van krullenbol.

'Wat?' vraag ik als ik op het bed zit. Hij kijkt me serieus aan. Heb ik iets verkeerd gedaan?

'Schat, als je onder zo'n shirt geen bh draagt helpt het als je je telefoon er niet bijna onder steekt als je aan het videobellen bent met een jongen' zegt hij met een grijns op zijn gezicht.

'Wa..eh...Wat?' Shit...nee hij maakt een grapje waarschijnlijk. Toch?

'Je...eh, maakt een grapje toch?' vraag ik aan hem.

'Hoe moet ik anders weten dat je geen bh draagt onder dat korte shirtje van je. Geloof me, ik wil het graag zien maar alleen als je dat zelf ook wilt' grijnst hij naar me.

Ik gooi m'n telefoon op het bed. Nee. Dit kan niet gebeuren....Zeg alsjeblieft dat dit niet gebeurd...

'Nu kan ik je niet meer aankijken' roep ik met een hoge stem naar de telefoon. 'Wat beschamend...'

'Krullenbol...' zegt Jack. 'Het is echt niet erg, zoveel zag ik niet. Ik vertel het tegen niemand'

'Dat maakt het niet beter!!!' roep ik.

'Je bent echt niet de eerste die ik zo zie hoor, maak je maar niet druk' zegt hij.

Wat? Oh mijn god.

Ik pak m'n telefoon en kijk hem strak aan, en ik weet dat mijn hoofd waarschijnlijk ontzetten rood is maar dat maakt me niet uit.

'Je bent echt zo'n ....zo'n typische jongen. Denk je echt dat ik me beter voel als je me verteld dat ik de zoveelste ben die je zonder kleren ziet. Denk je dan niet na over dat het vervelend is voor mij, dat de eerste persoon die zo iets van mij ziet doet alsof het geen big deal is. Dat het normaal is omdat hij toch elk weekend met een andere naakte meid in bed ligt. Dat ik me er niet druk om moet maken omdat het onbelangrijk is, ook al ging het per ongeluk.' Zeg ik boos.

'Kut, nee Lara. Wacht. Zo bedoelde ik dat niet. Ik wist sowieso niet dat je nooit...zoiets met een jongen...'

'Stop alsjeblieft met praten' zeg ik als ik mijn handen voor mijn ogen doe uit schaamte.

'Zo bedoelde ik het echt niet Lara, het spijt me'

'Ik denk dat ik nu ga slapen, ik heb morgen...eh..vroeg college' zeg ik.

Voordat hij er tegenin kan gaan hang ik op. Ik schaam me dood. Hoe kan ik hem ooit nog recht aankijken?