Verwachtingen - Deel 2 Passie op het HBO serie

Deel 41

Ik loop naar de kleding die Jack voor me heeft klaargelegd. Het is een zwart sportbroekje met een lichtblauw T-shirt. Ik kijk heel even twijfelend van de kleding naar mijn doorweekte lingerie. Ik kan het echt niet aanhouden, dan wordt zijn hele auto nat. Dat kan ik echt niet maken. Ook al ben ik alleen in deze kamer, ik kijk toch nog even rond voordat ik mijn string uit doe. Ik trek snel het broekje aan. Het voelt heel raar om de stof zo direct op mijn huid te voelen. Hetzelfde geldt voor het shirt wat ik aantrek als ik mijn bh hem uitgedaan. De kleding ruikt gewoon naar Jack. Dat maakt me op een of andere manier heel gelukkig. Ik zoek in de kastjes naar een plastic zakje zodat ik mijn natte kleding erin kan doen. Ik doe die van Jack er ook gelijk bij. Ik voel me zenuwachtig als ik me bedenk dat ik straks met Jack weer mee naar huis ga. Ik weet niet hoe ver ik moet gaan, of hij echt serieus is. Wat Jess en Denise over hem zeggen komt zó niet overeen met hoe ik hem ken. Is dat echt hoe hij nog steeds is? Of heeft hij dat achter zich gelaten? Ik wil daar nu eigenlijk niet over nadenken. Jack geeft me het gevoel alsof ik midden in een high zit en ik wil niet dat dat ophoud.

Ik loop met het zakje met natte kleding naar de keuken. Als ik binnenkom kijk Miranda heel vrolijk. 'Ik vroeg me al af waar hij jou had gelaten. Hier heb je een lekker bakkie. Hij is nog warm' knipoogt ze naar me.

'Dankjewel' zeg ik. 'Waar is Jack eigenlijk?' vraag ik als ik hem niet zie.

'Volgens mij was hij op zoek naar droge sokken ofzo voor je' zegt Miranda.

'Oh' zeg ik. Ik had gewoon mijn sokken en mijn schoenen uitgedaan voordat we de honden gingen wassen maar door het watergevecht waren ze toch helemaal nat geworden.

'Hmm, gewoon vrienden toch' lacht Miranda naar me.

'Ja. Ik weet het niet...' zeg ik twijfelend.

'Volgens mij heb je dit nog nooit eerder meegemaakt of wel?' vraagt Miranda terwijl ze melk en suiker op tafel zet.

'Valt dat zo op?' vraag ik.

'Daar is niks ergs aan meid. Als je alles maar op je eigen tempo doet. Ik weet dat Jack nogal...losbandig en overweldigend kan zijn. Dit is misschien niet zijn eerste keer maar dit is de eerste keer dat hij een meisje hiermee naar toe neemt en überhaupt voorstelt aan familie. Ik heb hem nooit zo zien kijken naar een meisje. Dus in dat geval ben jij ook zijn eerste. Je moet niet te min denken over jezelf. Je bent een prachtige verschijning, je bent slim en ontzettend lief. Dat is in ieder geval mijn eerste indruk' zegt Miranda.

Ik glimlach naar haar. 'Dankjewel' zeg ik. 'Veel van zijn vrienden zeggen dat hij nogal...actief was maar niet echt aan een vriendin deed. Dus ik dacht sowieso al dat er geen kans wat op iets serieus. Dan zou ik het zelf niet willen, want zo ben ik niet...' probeer ik uit te leggen.

'Mijn oudste zoon, Mex, ging vaak met hem mee als hij uitging. Dus geloof me, ik ken zat verhalen en heb behoorlijk wat meegemaakt met die jongens. Maar op een gegeven moment in je leven leer je iemand kennen waar je dat voor wilt veranderen. Waarom zou je zoiets willen veranderen als je geen doel voor ogen hebt? Ik denk dat jij hem voor het eerst laat zien dat er ook iets anders kan zijn dan alleen maar seks'

Als Miranda dat laatste zegt verslik ik me in mijn koffie en begin ik gelijk te hoesten. Miranda moet lachen om mijn reactie.

'Het zou goed zijn voor hem om dit mee te maken. Hij had vroeger een hoop op zijn bordje. Dan vond hij het geweldig om uit te gaan en veel te drinken. Sinds hij met die jongens woont gaat het al een stuk beter. Hij heeft een bepaalde rust over zich heen gekregen. Ik heb al een paar keer Reede en Jess gezien. En dat andere stel. Hoe heetten ze ook al weer?

'Callum en Denise?' vraag ik.

'Ja precies die. Ik denk dat hij aan hun ook ziet dat er meer is dan altijd alleen maar feesten en betekenisloze seks. Ik weet niet wat Jack allemaal voelt, of wat er in zijn hoofd omgaat maar wat ik wel zie is hoe hij naar je kijkt en hoe hij je behandeld. En het doet me wel wat om hem eindelijk zo gelukkig te zien. Jullie stralen allebei in elkaars gezelschap'

'Ik weet het allemaal nog niet zo goed maar ik vind het wel heel fijn om hier te zijn en om bij hem te zijn.' Zeg ik eerlijk.

'Je hebt tijd meid, je hoeft er geen haast achter te zetten. Je hoeft nu nog niet helemaal te weten hoe je je voelt of wat je voelt. Geniet er gewoon van' knipoogt ze naar me.

'Eigenlijk ben ik hier per ongeluk' zeg ik.

'Oh hoezo dan?' vraagt Miranda nieuwsgierig.

'Nou, Jess is dus mijn buurvrouw en Denise woont in hetzelfde gebouw. We zijn een tijdje terug bevriend geraakt. Jess heeft mijn reservesleutel en dit weekend zou ik eigenlijk naar mijn ouders gaan. Dat ging niet helemaal goed dus ik ben eerder naar huis gegaan, en toen kwam ik erachter dat ik mijn huissleutel helemaal niet bij me had. Jess en Denise zijn nu met Reede en Callum een weekendje weg. Dat wilde ik niet verpesten dus ik zei dat ik prima tot zondag kon wachten. Ik had Jack leren kennen via hun dus ik had hem gebeld of hij een slaapplek voor me had, dat had Jess ook voorgesteld omdat het huis van Reede is ofzo. Toen heeft hij me s 'nachts opgehaald om drie uur ofzo. Om me wat afleiding te geven van het drama thuis, bood hij aan om me hier naartoe mee te nemen.' Leg ik uit.

Ik weet niet waarom ik dit allemaal aan haar vertel maar het voelt heel natuurlijk om met haar te praten. Ze doet me echt denken aan wat ik me altijd had voorgesteld hoe een moeder zou zijn.

'Nou in mijn oren klinkt dat als iets wat heeft moeten gebeuren zodat jullie elkaar tegen zouden komen' lacht Miranda naar me.

'Misschien wel' zeg ik.