Verwachtingen - Deel 2 Passie op het HBO serie

Deel 84

'Nou bedankt voor de info, we gaan nu ophangen' zegt Jack als hij Damian gelijk wegdrukt zonder te wachten op antwoord.

'Dus dat was Damian' begint Denise als het eventjes stil is.

'Ja' antwoord Jack.

Misschien zouden ze gewoon denken dat het er allemaal bij hoort. Ze weten dat ik Damian moest overtuigen van mijn relatie met Jack.

'Lara, je kan gewoon hier slapen. Dan hoef je je nu eventjes niet druk te maken over al dat gezeik' zegt Reede.

Is dat een goed idee? Ik zou het graag willen maar is het niet goed dat ik voor eventjes alleen thuis ben? Dat ik gewoon een statement maak en me er niet voor verstop?

'Dankjewel voor het aanbod. Maar ik denk dat ik het toch onder ogen wil komen. Anders zal ik het blijven uitstellen. Hoe transparanter ik ben over alles, hoe sneller ze hun interesse verliezen.'

'Snap ik, heel veel succes ermee Lara' zegt Reede.

'Je kon ons altijd bellen hè lieverd. We zijn zo bij je' zegt Jess.

'Komt goed' zeg ik. Daarna hangen we op.

Jack rijd weer de weg op.

'Je denkt toch niet dat ik je alleen ga laten met al die mensen die daar op je zitten te wachten als een stelletje bloedzuigers' zegt Jack.

'Je hebt niet echt een keuze' zeg ik tegen hem. 'Als ik dit nu niet doe, gaat het alleen maar erger worden. Dan gaan ze er ook achter komen dat ik een baantje op school heb en als mijn moeder dat weet...dan weet ik echt niet wat ik moet doen. Ik moet nu even zo min mogelijk opvallen. Ik zal ook vragen aan mijn vader of we de afspraak woensdag kunnen verzetten. We kunnen nu eventjes niet gezien worden.

Jack houd het stuur wat steviger vast. Ik weet dat hij het niet eens is met de keuze die ik maak maar hij moet begrijpen dat dit de beste manier is.

'Laat me dan in ieder geval meelopen tot ik weet dat je veilig binnen bent' zegt Jack.

'Sorry' begin ik. 'Dat gaat echt niet. Je kan me beter een straat van te voren afzetten. Ik heb liever niet dat iedereen weet wie je bent voordat ik zelf een statement heb kunnen geven'

'Lara...ik vind dit echt niks' zegt Jack.

'Alsjeblieft...' vraag ik hem. 'Vertrouw me alsjeblieft. Ik weet hoe ik dit soort dingen aan moet pakken' zeg ik.

Het is stil totdat we een straat van mijn appartement zijn.

'Je kan me het best hier afzetten' zeg ik.

Jack stopt op een parkeerplaats.

'Lara...' begint hij.

'Laat me dit op mijn manier doen...alsjeblieft'

Jack kijkt met strak aan en bijt even op zijn lip. Waarom moet hij dat nou weer doen. Die verdomde groene ogen en zijn lippen die er zo zacht uitzien dat ik hem alleen nog maar wil zoenen.

'Wanneer zie ik je weer?' vraagt hij.

'Misschien op school' antwoord ik. 'Ik denk dat ik zo snel mogelijk na mijn lessen naar huis ga. Gewoon om gedoe te voorkomen'

Ik doe mijn best om niet verdrietig te klinken. Ik vind het helemaal niet leuk om hem niet te kunnen zien verder doordeweeks maar dat is nu even wat er nodig is. Ik snap dat het voor hem misschien moeilijk te begrijpen is maar ik weet anders ook niet wat ik moet doen.

Aan zijn gezichtsuitdrukking kan ik zien dat hij niet blij is met mijn antwoord.

'Jack...het kan even niet anders'

'Vrijdag. Dan gaan we met de hele groep wat doen. Dan slaap je bij mij, nadat we uit zijn gegaan' zegt hij.

'Ik weet niet of het slim is als ik uitga dit weekend' zeg ik.

Jack start de auto.

'Dan breng ik je nu gewoon naar de voordeur' zegt hij.

'Oké...oké dan' zeg ik zodat hij de motor weer uit zet.

'Ik wil niet dat je nu hierdoor een muur omhoog gaat trekken Lara' zegt hij.

'Nee...dat is...dat is niet wat ik nu doe' zeg ik. Terwijl ik weet dat dat precies is wat ik wél aan het doen ben. 'Ik moet nu echt gaan'

Jack kijkt even om zich heen en maakt dan zijn eigen gordel los. Hij hangt gelijk over me heen en stort zijn lippen op de mijne. De kus is zo intens dat er ineens allerlei emoties omhoog komen. De kus voelt bijna wanhopig. Al snel veranderd de kus van liefdevol naar passie. Zijn tong beweegt tegen de mijne aan en we beginnen er allebei heftig van te ademen. Zodra zijn hand richting mijn borst beweeg schrik ik even wakker uit de waas die hij altijd veroorzaakt als hij me op deze manier zoent.

'Ik moet echt gaan' hijg ik tegen zijn lippen aan terwijl ik probeer bij te komen van de hartkloppingen die hij me geeft.

'Vrijdag' zegt hij terwijl hij zijn voorhoofd tegen de mijne heeft.

'Vrijdag' antwoord ik.

Hij geeft me snel nog een kus op mijn voorhoofd.

'Stuur me een bericht als je binnen bent oké' zegt hij.

'Ja is goed' zeg ik voordat ik de auto uitstap.

Het is maar twee minuten lopen en ik zie al zeker acht fotografen bij de gebouw deur staan. Ik haal mijn hand even door mijn haar en trek mijn jurkje recht. Ik kan dit. Ik ben hier klaar voor. Ik wist altijd dat dit een keer zou gebeuren. Nu moet ik er alleen maar mee omgaan. Ik kan dit wel.

Zodra ik halverwege de parkeerplaats voor ons gebouw ben zien ze me aankomen. Ze komen allemaal gelijk op me aflopen.

'Mevrouw Westfield, kunt u ons iets vertellen over de jongen waarmee u uit eten was?'

'Lara, heb je Damian's hart gebroken?'

'Mevrouw Westfield, is het waar dat Damian Creede een uitwisseling naar uw school heeft om u voor zich te winnen?'

'Als jullie even stoppen met al die vragen wil ik best reageren' zeg ik neutraal tegen alle journalisten tegelijk.

Gelijk zijn ze allemaal muisstil. Ik heb niet eens de kans gekregen om na te denken over wat ik moet zeggen. Ik zucht en doe dan mijn verhaal: 'Damian Creede en ik zijn al vrienden vanaf dat we kinderen waren. Er is nooit sprake geweest van een romantische relatie tussen ons en die zal er ook nooit zijn, zo kijken Deem en ik er allebei naar. We zijn gewoon goede vrienden. Hij heeft inderdaad een uitwisseling naar onze school, maar dat is omdat hij zich interesseerde in het project wat hier werd aangeboden. Dat ik hem een rondleiding kan geven door de school was voor ons beide een gezellig pluspunt, maar niet meer dan dat. Ik heb zijn hart niet gebroken, en hij de mijne ook nooit. Ik was vandaag uit eten. Ik ben inderdaad aan het daten. Daarbij wil ik zeggen dat ik ontzettend teleurgesteld ben dat het restaurant in kwestie mijn privacy heeft geschonden. Daarom zal Westfield nooit meer gebruik maken van de service van dit restaurant. Ik snap dat er misschien mensen geïnteresseerd zijn in het feit dat ik aan het daten ben maar ik hoop dat jullie wel zijn privacy willen respecteren. Dit is de eerste keer dat we op date zijn geweest en we zijn gewoon aan het uitzoeken wat we voor elkaar voelen. Iedereen is jong geweest, en wel eens op date gegaan. Als je na je eerste date een foto had die rondging en na een uur al honderd keer gedeeld was...dan zou dat nogal een afknapper zijn dus ik hoop dat jullie dit niet voor me gaan verpesten. En voor nu wil ik er niets meer over zeggen en ik hoop dat jullie dat kunnen respecteren'

Zodra ik uitgepraat ben wordt ik gebombardeerd met vragen. Dat had ik kunnen zien aankomen. Ze nemen nooit genoegen met een statement. Maar dat is het enige wat ik ze zal geven. Daarom loop ik gewoon snel door naar de voordeur. Gelukkig blijven ze buiten het gebouw staan.