Verwachtingen - Deel 2 Passie op het HBO serie

Deel 78

'Ik weet niet waar je het over hebt' plaag ik hem terwijl ik heel overdreven een slok koffie neem.

'Hmm, pas maar op hoor schatje anders moet ik je gaan overhalen om het te vertellen' zegt Jack als hij achter me komt staan. Hij zet zijn armen aan weerskanten op de keukentafel.

'Geloof me, anders zorg ik ervoor dat je niet meer naar je werk wilt gaan' fluistert hij zachtjes in mijn oor.

'Daar zit ik al tegenop' lach ik 'Ik zou liever hier blijven'

'Pas maar op want anders hou ik je hier' zegt Jack als hij zachtjes in mijn nek kust.

Ik zucht. Ik wil echt niet weg, ik wil gewoon de hele dag hier blijven...maar ik moet echt gaan werken. Ik wil onafhankelijk worden. Mijn eigen geld verdienen. Daar moet ik aan blijven denken.

'Maar...vertel. Wat weet Thomas en wie is in hemelsnaam die Blair?' vraagt Jack.

'Wie Blaire is, moet je aan Thomas vragen. Daar ga ik je niks over aan je neus hangen' zeg ik.

'Dus ze is wel meer dan een vriendin want anders had je dat wel gezegd' zegt Jack.

Ik haal mijn schouders op.

'Wie weet' zeg ik.

'En wat weet hij over ons?' vraagt Jack als hij een kust tegen mijn slaap aandrukt.

'Nouuuuuuu...ik wilde niks zeggen...dat was ook niet helemaal de bedoeling' begin ik.

'Dus je hebt het per ongeluk verteld?' grijnst Jack.

'Nou als je echt iemand de schuld wilt geven dan moet je naar jezelf kijken. Hij merkte het aan hoe jij naar me keek ofzo. Ik heb hem niet alles verteld ofzo. Hij weet dat we zelf eerst aan het uitzoeken hoe of wat. Hij heeft ook beloofd om niks tegen de andere te zeggen'

'Zozo, zo te horen konden jullie het wel gelijk met elkaar vinden' zegt Jack als hij naast me komt zitten.

'Ik zou bijna denken dat je jaloers bent' zeg ik met mijn wenkbrauwen omhoog.

'Hoe kan ik dat niet zijn. Je hebt geen idee hoeveel mannen er naar je kijken' zegt Jack.

Ow. Ik had een grapje verwacht. Geen serieus antwoord, en zeker niet dat hij het zou toegeven.

'Je weet dat dat onzin is' zeg ik als ik met mijn ogen rol.

'Ik weet niet hoe vaak ik het tegen je moet zeggen totdat je het gaat geloven' zegt Jack.

Ik glimlach naar hem. We drinken allebei nog een kopje koffie.

'Je moet wel goed eten voordat je gaat werken hè' zegt Jack tegen me.

'Meestal is koffie gewoon mijn ontbijt' zeg ik.

'Hmm, niet als ik er bij ben schatje' zegt hij.

'Blijf jij maar zitten dan zal ik wat voor je maken' zegt Jack.

Ik had verwacht dat hij gewoon een boterham voor me zou smeren maar hij roostert brood in de pan en belegd het met avocado en ei.

'Lust je dit denk je?' vraagt hij als hij het voor me zet.

'Ik heb het nog nooit gegeten maar als jij het gemaakt heb zal het vast wel lekker zijn' lach ik naar hem. 'Dankjewel' zeg ik tegen hem als hij weer naast me komt zitten. Ik buig naar hem toe en geef hem een kus. 'Dankje' fluister ik nog eens tegen zijn lippen aan.

'Voor jou altijd' zegt hij. 'En nu eten, anders moet je al weg voordat je het geproefd hebt' lacht hij naar me.

Ik heb nog nooit Avocado gegeten met ei op toast maar het smaakt erg lekker. Ik weet dat Jess en Denise het wel eens op terras hebben besteld maar ik heb er zelf nooit bij stilgestaan om zoiets te bestellen. Het verbaasd me ergens dat Jack zoiets voor me neerzet. Hij eet het zelf ook. We ontbijten samen en net als alles op is voel ik mijn telefoon trillen.

'Dat is Dylan. Hij staat voor denk ik' zeg ik.

Ik pak mijn rugzak mee en de tas die Jess en Denise voor me hadden meegenomen. Ik neem gewoon alles mee terug denk ik vandaag. Ik weet niet wanneer ik hier weer zal slapen. Ergens baal ik al van die gedachte.

Ik doe mijn rugzak om en Jack zet de vaat alvast in de vaatwasser.

'Ik loop nog even met je mee' zegt hij als ik al richting de gang loop. 'Weet je zeker dat je niet wat hier moet laten?' vraagt Jack aan me.

'Oh, ehm, ik weet niet wanneer ik hier weer slaap. Heb je daar wel plek voor? Anders ligt het waarschijnlijk alleen maar in de weg' zeg ik.

'Nee onzin. Geloof me, ik wil niet dat je te lang weg bent. En in het weekend gaan we toch uit dus dan wil ik je sowieso weer in mijn bed hebben' zegt Jack tegen me.

Ik kan mijn glimlach niet onderdrukken.

'Oké dan' zeg ik. Ik geef hem de tas die Jess en Denise voor me hadden meegenomen. Daar zitten genoeg spullen in voor zeker twee dagen.

'Goed zo' zegt Jack.

'Nou, dan ga ik er vandoor' zeg ik tegen hem als ik niet zo goed weet wat ik moet zeggen. Ik weet niet wat ik kan moet doen. Zal je zien, dat als ik hem probeer te zoenen dat er dan net iemand naar beneden komt ofzo.

Als mijn hand op de deurklink ligt haalt Jack hem weg.

'Sorry, nog twee minuten' zegt hij terwijl hij me aankijkt. Ik krijg het alleen al warm van de manier waarop hij me aankijkt. Voor ik het weet drukt hij me tegen de muur aan naast de deur. Gelijk drukt hij zijn lippen op de mijne. Dit is niet zomaar een kus. Zijn tong vind al snel de mijne. Ik kreun zachtjes zijn naam zonder dat ik er bij nadenk.

'Hmm, stil schatje' fluistert Jack tegen mijn lippen aan.

'Sorry' zeg ik zachtjes waardoor hij gelijk een grijns op zijn gezicht krijgt.

'Vanavond krijg je meer' zegt hij.

Ik voel mijn telefoon weer trillen in mijn zak.

'Ik moet echt gaan nu' zeg ik tegen hem.

'Ik haal je om zes uur op lekkerding' zegt Jack als hij nog één keer zijn lippen hard op de mijne drukt.