Verwachtingen - Deel 2 Passie op het HBO serie

Deel 44

'Stop...Niet hier Jack' zeg ik zachtjes lachend.

'Oh maar thuis wel dus' zegt hij als hij zijn lippen tegen mijn nek aan drukt.

Er gaat een tintelend gevoel door mijn hele lichaam heen als ik zijn lippen mijn gevoelige huid voel aanraken.

'Weet ik nog niet' zeg ik zachtjes.

'We hebben geen haast' zegt hij als hij me omdraait en me aankijkt. Hij doet een plukje haar achter mijn oor. 'We hebben alle tijd' lacht hij naar me.

Ik glimlach terug naar hem. Hij trekt me tegen zich aan en knuffelt me. Nog nooit heeft een "gewone" knuffel zo intiem gevoeld. Het gevoel van zijn armen om me heen laten me veiliger voelen dan ik me ooit gevoeld heb.

'Is alles goed' vraagt Miranda als ze voorzichtig om het hoekje van de deur kijkt.

'Ja. We hebben net opgehangen' zegt Jack als hij opkijkt zonder mij los te laten.

'Het komt allemaal wel goed meid. Soms hebben ouders even tijd nodig om bij te draaien' zegt Miranda.

'Dan ken je mijn moeder nog niet' zeg ik met een zucht.

'Haar moeder is een beetje apart. Van wat ik tot nu toe gehoord heb dan.' Zegt Jack.

Ik moet lachen om zijn reactie. 'Dat is nog een understatement' lach ik.

'Je moet je eigen leven leiden. Het duurt even voordat ouders dat doorhebben' zegt Miranda.

'Ik hoop het maar' zeg ik. En ik meen het. Ik hoop dat mijn moeder dit ooit zal begrijpen. Ik weet niet of ik er ooit overheen kan stappen als ze dat niet doet. Ik heb medelijden met mijn zusje. Gelukkig is ze nog niet oud genoeg om alles helemaal te begrijpen. Soms vraag ik me af hoe het geweest was als we niet qua leeftijd zo lang uit elkaar hadden gelegen. Had ik me dan minder alleen gevoeld?

'Zullen wij maar eens naar huis gaan?' vraagt Jack. 'Ik rammel van de honger'

'Ja is goed' antwoord ik. 'Ik vond het echt super leuk om mee te mogen helpen. En ik zal nog contact met je opnemen over de website' zeg ik tegen Miranda.

'Oh meid, je bent echt een topper. Je bent hier altijd welkom' zegt ze tegen mij. 'Jack, jongen. Beter behandel je dit meisje alsof ze van glas is. Deze wil je niet kwijt raken' knipoogt ze naar Jack.

Jack knikt naar haar en glimlacht.

We lopen samen naar de auto toe. 'Zullen we gewoon wat afhalen? Dan kunnen we misschien een filmpje kijken' vraagt Jack.

'Ja lekker. Wat had je in gedachte?'

'Hou je van pizza?'

'Natuurlijk' lach ik. 'Wie houd er nou niet van pizza.

'Pizza it is' lacht hij als hij de auto deur voor me openhoud.

Als we allebei zitten trilt mijn telefoon weer. Wie wilt me nu weer bellen???

Ik kijk op het scherm en ik zie dat Jess me videobelt. Eindelijk een keer een leuk telefoontje.

'Neem maar op, ik rijd wel alvast' zegt Jack als hij de auto start.

Ik open mijn telefoon en neem op.

'Heeeeeey' zeggen Jess en Denise tegelijk als ik ze in beeld zie.

'Hoi hoi' lach ik naar hun.

'Hou je het nog een beetje uit daar?' vraagt Denise

'Jahoor, het was eigenlijk wel erg leuk vandaag' zeg ik.

'Zit je in een auto?' vraagt Jess.

'Ja, we zijn nog maar net klaar bij het asiel' zeg ik en ik draai de camera even naar Jack die vervolgens even zwaait.

'Beter gedraag jij je een beetje Jack' roept Denise lachend.

'Oh ik zorg heel goed voor d'r' grijnst hij.

'Dat betekend bij jou niet altijd veel goeds' zegt Jess.

'Gelukkig beschik ik nog steeds over gezond verstand' zeg ik, om Jack te pesten.

'Gelukkig niet de hele dag' zegt Jack.

'Ja doei hoor' zeg ik.

'We komen je morgen redden hoor' zegt Denise lachend.

'Mijn dank is groot' zeg ik lachend

'Wat heb je nou voor kleren aan?' vraagt Denise.

'Nou dat is dus een heel leuk verhaal' zegt Jack

'Nou Jack...' zeg ik bozig.

'Wat? Het zijn mijn kleren' zegt hij.

'WAT??' roepen Denise en Jess in koor.