Verwachtingen - Deel 2 Passie op het HBO serie

Deel 11

Jeff en Dylan wachten al op me bij de ingang. Ze zijn druk in gesprek als ik aan kom.

'Aah, kijk daar is onze nieuwe werknemer' zegt Jeff als hij me ziet.

'Zin in?' vraagt Dylan.

'Ja, ik kan niet wachten om te beginnen' lach ik naar hem.

'Loop met Dylan maar mee naar achter, daar ligt je werkkleding klaar. Dylan kan je laten zien hoe je het schort om moet doen.

'Oké' knik ik naar hem.

'Kom maar mee' zegt Dylan, en ik loop samen met hem mee naar binnen. In plaats van het kantoortje van Jeff, lopen we nu iets meer naar achter waar een klein keukentje is. Op het tafeltje daar liggen 2 uniformen klaar. Het is een grijze broek, of niet echt een broek, meer een legging. De stof voelt erg zacht. En daarboven een zwart poloshirtje met het logo van de school erop.

'Ehm, we hebben niet echt een plek om je om te kleden maar als je wilt kan ik even buiten wachten tot je klaar bent' zegt Dylan als ik naar mijn uniform kijk.

Ik moet gelijk denken aan wat Jack zei over Dylan. Hij zal echt niet zo over me denken hoor, dan had ik het wel doorgehad. Dus als hij gewoon een vriend is dan kan ik me toch ook wel gewoon in dezelfde kamer omkleden toch? Vroeger sportte ik ook na school in een team van jongens en meiden en daar hadden we ook geen verschillende kleedkamers. Het was eigenlijk meer een soort extra gym maar dan altijd teamspelletjes. Ik deed het alleen maar omdat ik anders anderhalf uur moest gaan zitten wachten tot mijn vaders chauffeur me kwam ophalen. Dan was sporten beter dan niks doen, dan ging de tijd iets sneller.

'Ow, nee hoor, maakt niet uit. Ik trainde vroeger in een gemengd team van jongens en meiden op de middelbare school dus het maakt me niet zoveel uit' leg ik uit.

'Oh oké' zegt Dylan. 'Laten we maar opschieten dan, dan kan ik je nog laten zien hoe je het schort omdoet'

'Ja is goed' antwoord ik.

Terwijl ik mijn zin nog niet af had heeft Dylan zijn shirt al uitgetrokken. Oh shit. Oké ik had niet verwacht dat er onder zijn shirt een six pack zat als ik eerlijk ben. Ik snap wel wat Jess in hem zag, hij ziet er gewoon goed uit, hij is zorgzaam en lief.

'Is de maat goed?' vraagt hij als ik nog steeds met het t-shirt in mijn handen sta. Kut, ik was aan het staren...natuurlijk.

'Ehh, ja , ik zal hem even passen' zeg ik dan.

Ik draai me een beetje om en ik hoor dat Dylan zijn broek uit trekt. Ik hoor het geluid van zijn riem als hij die openmaakt. Ik trek snel mijn shirt over mijn hoofd en doe gelijk het andere shirt aan. Ik kijk heel even achterom en zie gelijk dat Dylan met zijn rug naar me toe staat. Zie je Jack...hij is gewoon een gentleman, en hij zal helemaal niet raar naar me kijken. Ik doe snel mijn korte spijkerbroekje aan en probeer de broek aan. De broek zit echt heel comfortabel.

'Gelukt?' vraagt Dylan voor hij zich weer naar me om draait.

'Ja!' zeg ik. 'Hoe vind je dat het staat?' vraag ik als ik een rondje voor hem draai.

'Het staat je geweldig' knipoogt hij naar me. 'Je hebt wel geluk, de meiden mogen leggings dragen wat een stuk minder warm is dan deze spijkerbroeken' lacht hij naar me.

'Ze zitten echt super lekker' zeg ik.

'En ze staan mooi' zegt Dylan. Hij kijkt erbij of hij nadenkt over waarom hij dat hardop zei.

'En, hoe werkt het schort?' vraag ik snel, zodat het niet te veel opvalt.

'Ohja, kom maar, dan laat ik het zien'