Deel 95

720 29 9
                                    

'Ik ga even kijken of Brax oké is' zeg ik tegen Denise en Jess. Ze knikken allebei naar me en ik loop de trap op naar boven.

'Brax?' vraag ik bij de deur van de badkamer. 'Gaat het?' vraag ik als ik nog niks terug hoor.

'Wat lief dat je komt checken' zegt Brax als hij de deur open doet. Zonder T-shirt. Ik zie dat hij het witte shirt in zijn handen heeft wat hij eerst aan had.

'Oh ehhhhh sorry' zeg ik terwijl ik voel dat mijn wangen rood worden.

'Oh dat mag Jack zeggen. Dit is John Varvatos' zegt hij als hij het shirt omhoog houd waar duidelijk bloed op te zien is.

'Laat mij maar' zeg ik als ik mijn hand uitsteek naar het T-shirt. Hij kijkt me twijfelend aan en geeft het dan aan mij.

'Ik vind het niet erg prinses, het is maar een T-shirt' zegt Brax. Ik probeer mijn ogen af te houden van zijn buikspieren die overduidelijk aanwezig zijn.

'Volgens mij is het geen goedkoop T-shirt' zeg ik tegen hem als ik de kraan aan doe.

Ik weet hoe ik bloedvlekken uit kleding moet krijgen...volgen mij heeft elke vrouw dat wel een moeten doen tijdens een ongesteldheid...

'Je moet het uitwassen met koud water, dat is de enige manier waarop je bloed uit je kleding kan krijgen. Als het dan nog niet weg is kan je het insmeren met ossengalzeep en het dan wassen zoals je normaal zou doen.'

'En je weet dit omdat je al hoeveel moorden gepleegd hebt prinses?' grijnst hij naar me.

'Dat wil jij niet weten' lach ik.

'Gaat het een beetje? Je begon in de auto zo snel te ademen en ik denk niet dat je überhaupt hebt gehoord dat ik tegen je probeerde te praten om je te kalmeren' zegt hij.

'Ja, sorry...ik weet niet waarom dat gebeurde. Normaal handel ik het wat beter' probeer ik uit te leggen.

'Je hoeft geen sorry te zeggen. Ik heb vroeger wel eens zelf paniekaanvallen gehad, ik weet hoe plotseling zoiets kan gebeuren' zegt hij.

Ik had niet verwacht dat iemand zoals Brax paniekaanvallen zou hebben.

'Ik weet wat je denkt maar niemand is immuun voor paniekaanvallen. Ook niet jongens zoals ik...' zegt Brax. Ik knik naar hem.

Na een paar minuutjes spoelen komt het bloed er al goed uit. 'Ik doe het zo nog wel even in de was' zeg ik tegen hem.

'Je hoeft echt niet zoveel moeite te doen hoor' zegt Brax.

'Dat is het minste wat ik kan doen' zeg ik.

Hij kijkt me vragend aan.

'Het komt door mij dat hij zo doet...denk ik' probeer ik uit te leggen.

'Lara' zegt hij. Het voelt raar als hij mijn naam zegt bedenk ik me. Hij noemt me alleen maar prinses, wat een belachelijke bijnaam is. 'Je bent nooit verantwoordelijk voor iemand anders zijn acties. Jack kan altijd nog zelf beslissen wat hij doet. Je moet je daar echt niet schuldig om voelen oké'

'Misschien als ik je gewoon zijn nummer had gegeven toen je er om vroeg...was dit allemaal niet gebeurt' zeg ik.

'Hoezo?!? Alleen? Waarom is ze met hem alleen boven' horen we een boze Jack zeggen van onderaan de trap.

'Doe nou toch eens normaal, jij maakte een troep en je sloeg een van je kennelijk beste vrienden. Aangezien jij niet ging kijken of hij oké was, deed zij dat' roept Denise als we Jack de trap op horen rennen.

Ik doe mijn ogen even dicht en zucht.

'Jack doe nou eens rustig' roept Thomas hem nog na.

Wat een eerste indruk moet Blair wel niet hebben van ons...jezus.

'Laar mij maar' zeg ik tegen Brax als ik hem zijn shirt terug geef.

Nog voordat Jack de badkamer deur aan kan raken doe zwaai ik de deur open. Ik hoor nog meer voetstappen de trap op komen. Thomas en Reede komen ook boven aan, gevolgd door Jess.

'Wat. Wat wil je' roep ik bijna tegen hem uit boosheid.

Hij kijkt langs mij naar Brax.

'What the Fuck ben jij aan het doen' zegt Jack tegen Brax.

'Nou moet je echt ophouden gast. Één keer kan ik laten gaan. Maar nu moet je normaal doen. Er zat bloed op mijn shirt en Lara hielp me op het eruit te krijgen. Bloed dat veroorzaakt werd omdat jij je vuisten niet thuis kon houden' zegt Brax met een strenge stem.

'Nee, je zou het niet eens uit moeten leggen' zeg ik als ik naar Brax kijk.

'Je doet al de hele week alsof ik niet besta, je kan je er nu niet ineens weer wel mee gaan bemoeien. En als je je zorgen maakt...ik sta m'n eigen mannetje wel. Dat heb ik altijd al gedaan, dus denk nu maar niet dat ik je nodig zou hebben. En als je het niet erg vind ga ik me nu klaar maken voor mijn avondje uit met mijn vriendinnen' zeg ik als ik langs Jack stap en naar Jess loop. Ik voel dat Jack mijn arm vast pakt als ik langs hem loop.

'Don't' waarschuw ik hem. Hij laat me gelijk los.

'Kom, dan gaan we alvast naar boven om ons klaar te maken. Is dat goed schat?' vraagt Jess aan Reede.

'Ja natuurlijk babe' zegt hij als hij haar een kus op haar hoofd geeft. 'Ik betel zo wel pizza, app maar waar jullie trek in hebben' zegt Reede.

'Jij gaat nu mee naar beneden' zegt hij tegen Jack. 'En jij ook. Jullie gaan dit nu uitpraten' zegt hij tegen Brax.

'Ik ben godverdomme geen klein kind' gromd Jack.

'Wat raar, want je gedraagt je wel zo kerel' zegt Brax als hij langs hem heen loopt.

'Sorry voor de ophef prinses, en bedankt voor je hulp' zegt Brax tegen mij.

'Noem haar niet zo' zegt Jack.

'Hij mag me noemen hoe hij dat wilt' bijt ik hem toe.

'Prima, maar voordat we met zijn alle uitgaan wil ik met je praten' zegt Jack

Ik had niet verwacht dat hij zoiets zou zeggen waar iedereen bij is.

'Prima' zeg ik tegen hem voordat ik met Jess naar boven loop.

'Kunnen jullie vragen of Blair en Denise ook naar boven komen' vraagt Jess aan Thomas.

'Ja is goed' antwoord hij.  

Verwachtingen - Deel 2 Passie op het HBO serieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu