Deel 101

758 25 0
                                    

Ik kijk even naar de bar en daarna weer naar de meiden. 'Ze zijn nog wel even weg hoor' zegt Jess tegen me. Ik ben niet gewend om te dansen, ik kan me ook niet herinneren dat ik dat ooit heb gedaan. 'Het komt goed, niet te veel nadenken. We zijn allemaal bij je' knipoogt Jess naar me. 'Laat Jack maar even zien waar hij het voor doet' grijnst Denise naar me.

'Oké dan' geef ik uiteindelijk toe.

'Pak mijn hand maar vast dan raken we elkaar niet kwijt' zegt Denise als ik achter haar aan loop. Ik knik naar haar. We lopen niet al te ver de menigte in. Waar we blijven staan kan je het tafeltje waar de jongens nog zijn goed zien.

Je voelt de bas van de muziek door heel je lichaam heen. Ik voel de ogen van meerdere mensen op onze groep rusten.

'Hier, doe maar gewoon wat ik doe' roept Denise naar me als ze begint te dansen. Ik ga mee in haar ritme en het blijkt helemaal niet moeilijk te zijn. Sterker nog, ik krijg het idee dat ik wel leuk vind. Waarom heb ik dit nooit eerder gedaan? Damian heeft me vroeger meerdere keren mee gevraagd maar ik durfde nooit.

De jongen die naar me knipoogde zie ik bij ons in de buurt staan. Ik weet niet waarom hij nu weer naar me kijkt? Ik denk dat Jack het meer dan duidelijk heeft gemaakt dat ik bezet ben. Ik moet gelijk lachen als ik terugdenk aan de manier waarop hij me net zoende. Ik denk echt dat ik klaar ben om verder te gaan met hem. Vroeger kon ik me nooit voorstellen dat seks echt een leuk iets zou zijn maar Jack maakt alles anders.

'Kijken jongens altijd zo raar naar je in een club?' vraag ik aan Blair die ook op het zelfde ritme meegaat als ons.

'Hmmh, tsja. Jongens worden snel geil en kijk eens hoe je eruit ziet!' lacht ze.

'Ze heeft gelijk. Het zal je vanavond wel meerdere keren overkomen dat je iemand moet afwijzen' zegt Denise.

'Als Jack ze überhaupt zo dichtbij laat komen' lacht Jess.

We lachen allemaal en we blijven dansen. Ik doe mijn ogen even dicht om te genieten van dit moment.

Als ik mijn ogen weer open doe zie ik dat de jongen die eerst naar mij kijkt nu onze richting op komt. Shit...wat moet ik doen? Wat moet ik zeggen? Ik kijk angstig naar Blair als ze mijn ogen volgt naar de jongen die onze kant op komt.

Blair staat voor me en zegt heel vrolijk: 'Hoi' tegen de jongen.

De jongen kijkt al snel niet meer naar mij en heeft alleen maar oog voor Blair. Ik kan niet verstaan wat ze tegen elkaar zeggen. Ik zie Jess naar ons tafeltje kijken wanneer ze 'ah-oh' zegt. Blair moet lachen om iets wat de jongen zegt maar daarna fluistert hij iets in haar oor waardoor ze nee begint te schudden. Ze gebaart even naar ons en schud nog een keer nee. Ik kijk Denise aan, zouden we niet iets moeten doen? Hij legt zijn hand op Blair's arm waardoor ze erg geschrokken kijkt en haar arm probeert terug te trekken. Jess en ik stappen allebei naar hun toe. 'Gast niet doen, laat los' zegt Jess als hij niet direct los laat.

Ineens stapt Denise heel snel opzij en loopt er iemand langs me heen. Hij duwt de jongen zo hard opzij dat hij een paar stappen naar achter moet zetten om zijn evenwicht te bewaren. Als ik eindelijk tijd heb op te kijken wat er gebeurt zie ik dat het Thomas is. Hij tilt Blair op en draagt haar terug naar de tafel. Blair gilt nog even als Thomas haar optilt. We lopen alle drie achter Thomas en Blair aan.

Ik ga naast Brax zitten bij het tafeltje. Callum en Brax kijken even verbaasd als ze Thomas zien aankomen met Blair in zijn handen.

'Wat gebeurt daar allemaal?' vraagt Brax. 'Viel iemand jullie lastig? Ik was gewoon met Callum aan het praten en ineens verdween hij. Ik wist niet eens dat hun een ding waren' zegt hij daarna.

'Dat zijn we ook niet' zegt Blair geïrriteerd als ze Thomas boos aankijkt. Thomas rolt met zijn ogen.

Brax moet hardop lachen om de reacties.

Als ik voor me kijk worden er ineens heel snel glazen op de tafel neergezet. Jack komt naast me op de bank zitten en hij pakt mijn kin vast met zijn duim en wijsvinger.

'Wat gebeurde er? Viel iemand je lastig?' vraagt Jack gespannen. Reede komt wat later ook aanlopen en zet de rest van de glazen op het midden van de tafel.

'Nee, niet mij. Of tenminste...die jongen die je in het begin zag, die kwam op ons af gestapt. En toen is Blair volgens mij voor me gaan staan omdat ze doorhad dat ik niet wist wat ik moest doen.' Probeer ik uit te leggen. Jack legt zijn hand op mijn been.

'De volgende keer als je wilt dansen ga ik met je mee oké. Niet zomaar weggaan.'

Ik knik naar hem.

'Sorry en dankjewel' zeg ik tegen Blair.

'No worries, ik had het wel onder controle. Hij was gewoon een eikel' zegt Blaire. 'Maar ik had mezelf ook wel kunnen redden' voegt ze toe als ze weer boos naar Thomas kijkt.

'Je kan zeggen wat je wilt maar ik ga niet niks doen als iemand je zomaar vast pakt Blair' zegt Thomas.

'Groot gelijk' zegt Jack als hij de drankjes begint uit te delen. 'Dat zou ik ook niet laten gebeuren' zegt hij als hij specifiek naar mij kijkt. 'Ik zorg ervoor dat niemand je aanraakt behalve ik' fluistert Jack in mijn oor als hij het glas Mojito voor me neerzet. 

Verwachtingen - Deel 2 Passie op het HBO serieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu