Nie odrywająca nosa od książek, studentka medycyny poznaje nad Wisłą grupę chłopaków szukających kompanów do picia. Z dnia na dzień staje się częścią kariery muzycznej jednego z nich. Rozdzieli ich jedna, z pozoru błaha sprawa. Ale czy ich drogi na...
Minęło trochę czasu od mojej rozmowy z Michałem, czułam się teraz strasznie niekomfortowo przebywając w jego pobliżu.
Myślałam o tym, że Matczak nadal miał dziewczynę, ale był w stanie zerwać z Łucją dla mnie. A ja nadal lubiłam Alana, ale uczucia do Matczaka zaczęły wracać.
Zastanawiałam się również, co by było, jeśli wróciłabym do Michała i jak potoczyłyby się sprawy? Na lepsze, czy na gorsze? Nie, nie ma mowy o jakimkolwiek wracaniu do siebie. To by nie wyszło. Nie po tym co mu zrobiłam.
To całe zastanawianie się sprawiło, że straciłam rozum.
Nie miałam też nic do Łucji i nie chciałam mieszać między nią, a Michałem.
Już świrowałam, przez to, że Michał namieszał mi w głowie z taką łatwością.
Był bardzo dobrym manipulantem.
— Kochanie? — Usłyszałam.
— Tak?
— Wyglądasz na zmartwioną... — Powiedziała Zosia.
— Wydaję ci się.
Szczepańska miała przeczucie, że coś wydarzyło się między Matczakiem, a Stępniewską, zanim dołączyli do reszty gości.
— Proponuję się pomodlić i wreszcie zasiąść do stołu skoro wszyscy już są. — Powiedziała Pani Arletta a moja mama jej przytaknęła.
Chyba się polubiły...
Wreszcie mogliśmy usiąść do kolacji. Atmosfera z luźnej zmieniła się na strasznie napiętą. Wszyscy rozmawiali między sobą a ja siedziałam odklejona od reszty.
Ciągle po głowie chodziły mi słowa bruneta. Miałam tego szczerze dość.
— Mamusiu, możemy wreszcie otworzyć prezenty? Proszę, proszę, proszę! — Powiedział Jaś, wyrywając mnie z moich rozmyślań.
Zgodziłam się.
Kiedy maluch przyglądał się, dla kogo jest który prezent zdążyłam zrobić mu szybkie zdjęcie.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
— Mamo! To jest chyba dla taty!
Zaśmiałam się nerwowo. — W takim razie podaj tacie prezent.
Upominek był ode mnie. Wiedziałam, że mi coś kupi i nie mogłam zostawić go z niczym.
— O kurwa! To jest świetne! — Zaczął się śmiać.
Był to mały spersonalizowany zestaw lego. Mała wersja Nobocoto Studio z klocków w tym figurka Walczuka i Matczaka. Wiedziałam, że mu się spodoba.
— Łucja, to od ciebie? — Zapytał blondynki.
Nie mam pojęcia dlaczego, ale przyznam, że trochę mnie to ruszyło.
