Let's Stay Alone | MATA

34

- Ja pierdole, jesteś zajebista - powtarzał już niezliczoną ilość razy Michał.

Korzystając z tego, że chłopak poszedł wziąć prysznic zadzwoniłam do jednej z przyjaciółek.

- Słuchaj!

- Dziewczyno wiesz która jest godzina? Czemu ty nie śpisz? Już dawno po dobranocce - mówiła zaspana więc pewnie ją obudziłam.

- Zrobiliśmy to - starałam się mówić ciszej.

- W takim razie znajde chwilę, mów jak na spowiedzi.

- Nie przez telefon. Powiem ci tylko, że było za-je-bi-ście.

- No to czekam aż się spotkamy bo ja muszę wiedzieć dosłownie wszystko - zaśmiała się.

- Oczywiście. A teraz idź już spać bo słyszę, że cie obudziłam. Buziaki - pożegnałam się.

- Do zobaczenia jak najszybciej - powiedziała a ja się rozłączyłam.

Wzięłam z fotela koc i się nim opatuliłam. Michał ma tempo światowej klasy sprintera jeśli chodzi o jakiekolwiek branie kompieli (o ile je w ogóle bierze co jest rzadkością).

- Tęskniłaś? Wiem, że tęskniłaś.

- Ta bardzo. Umierałam z tęsknoty, ale wzięłam koc, który mi ciebie zastąpi więc możesz już sobię iść.

- Tak łatwo się mnie nie pozbędziesz ze swojego życia.

- Na całe szczęście - zachichotałam.

Odkryłam jedną część koca tak żeby chłopak mógł siąść. Brunet usiadł obok a ja zakryłam go kocem. No prawie zakryłam.

- Nie moja wina, że jesteś taki wielki panie 14,5 centymetra - zaczęłam się śmiać widząc grymas na jego twarzy.

- Jesteś taka pewna tego co mówisz? - spytał pod denerwowany.

- Nie, ale wierze ci na słowo. Jeśli chcesz to mogę zmierzyć tylko ściągnij spodenki.

Nie odpowiadał mi już tylko siedział i mamrotał coś pod nosem.

- A właśnie ktoś tu będzie musiał posprzątać i oboje wiemy kto to zrobi. A i radziłabym ci się pospieszyć.

- Ile mam czasu na zrobienie tego?

- Nie gadaj tylko idź to robić.

***

Obudziłam się i pierwsze co zrobiłam to spojrzałam na budzik. Było chwilę po ósmej i zakładam, że wszyscy jeszcze spali. Rozejrzałam się po pomieszczeniu i o dziwo byłam w pokoju Michała a nie w salonie. Jak widać chłopak musiał mnie tu przynieść bo jestem pewna, że zasnęłam w salonie patrząc jak Michał gra w jakąś debilną gre.

Oczywiście obok mnie leżał nikt inny jak mój ukochany Matczak. Gadał właśnie coś pod nosem przez sen co nie ukrywam strasznie mnie bawiło. Odwróciłam się i objęłam chłopaka od tyłu.

- Jezu jeszcze 5 minut - zaczął coś mówić jednak starałam się nie zwracać na to uwagi.

- Masz jakieś omamy, nic nie mówiłam - zaczęłam się śmiać.

- Co? - zerwał się z łóżka jak poparzony.

- Psychol - śmiałam się jeszcze głośniej - Skoro już nie śpisz to chcesz coś do jedzenia?

- Ja pójdę coś zrobić a ty sobie odpocznij.

Czułam się jakbym słyszała Szczepana a nie Michała.