Just can't let her go - H.S.

Can't let her go || 001

Het is weer zover. Het schooljaar begint opnieuw, het laatste schooljaar in de middelbare school voor mij. Helaas betekent de start van het nieuwe schooljaar ook het einde van de zomervakantie en ook het einde van de feestjes die duurden tot de zon opnieuw opkwam. Ik heb er deze morgen een halfuur over gedaan om mijn uit te kiezen. Ik kan eerlijk toegeven dat ik best wel veel tijd besteed aan mijn uiterlijk. Alles moet perfect zitten, zo hoort het ook als je het populairste meisje van de school bent. Zodra ik de speelplaats oploop, komt Joyce naar me toe. Ze vliegt me om de nek en knuffelt me. Ik knuffel haar lachend terug. Joyce is de enige die mij mag aanraken. Ze is mijn allerbeste vriendin en ik kan haar echt alles vertellen. Vorig jaar mocht ook Laura mij aanraken, maar die is er nu niet meer bij. Lachend loop ik met Joyce aan mijn zijde verder naar een bankje. Ik ga zitten en meteen komen er een heleboel andere zesdejaars bijstaan. Een groep jongens loopt voorbij richting de sportvelden. Ze zwaaien even en lopen dan verder om te voetballen.
'Er is blijkbaar een nieuwe op school', zegt Sarah. Ik spits mijn oren. Er is dus een nieuwe jongen op school en ik weet van niets.
'Wat zeg je daar?' onderbreek ik Sarah.
'Hij staat met de opvoeder te praten.' Ik kijk tussen de mensen door die rond me staan en merk de jongen op. Hij heeft enorm magere benen, maar niet op een lelijke manier en ze worden benadrukt door de zwarte skinny jeans die hij aan heeft. Een wit T-shirt spant over zijn torso en daarboven draagt hij een geruit hemdje dat open hangt. Zijn bruine krullen dansen op en neer wanneer hij een stap verzet, maar toch blijft zijn kapsel in model.
'Hoe oud zou hij zijn?' 'Hoe heet hij?' 'Waar komt hij vandaan?' De vragen vliegen in het rond, maar er kent niemand een antwoord. De schoolbel maakt een hels kabaal en iedereen vertrekt naar zijn klas.
'Shit! Ik heb mijn lesrooster nog niet!' Ik wil de schoolgebouwen inrennen om snel te kijken in welke groep ik zit, maar Joyce houdt me tegen.
'Ik heb het voor je opgeschreven. Je zit in dezelfde groep als vorig jaar en je begint met economie.' Ze duwt me het papiertje in de hand en ik neem het dankbaar aan. Wat zou ik toch doen zonder Joyce? Vlug ren ik naar het juiste lokaal, maar iedereen is al binnen. Ik doe de deur open en loop meteen door naar de enigste lege plaats in de klas. Een bankje helemaal achteraan.
'Juffrouw Somers, waar kom jij vandaan?' roept de leraar.
'Ik euh..' Ik neem mijn schoudertas en plaats hem op de grond terwijl ik ga zitten.
'Ik hoef geen uitleg. In het vervolg kom je op tijd. We zitten hier niet op het strand dus je kan ook deftige kledij aandoen!' Ik knik en hij draait zich terug naar het bord.
'Wat heeft die?! Ik draag toch wat ik wil', mompel ik. Ik hoor iemand naast me grinniken en dan pas werp ik een blik op de persoon die naast me zit. Het is de nieuwe. Ik werp een blik op zijn boek om zijn naam te weten te komen, maar er staat niets opgeschreven.
'Hoi,' zeg ik dan maar, 'ik ben Femke.'
'Harry, Harry Styles', zegt hij met een lage hese stem.
'Je kan altijd bij me terecht als er iets is', zeg ik hem. Het moet wel naar zijn om in het laatste jaar op een nieuwe school te komen.
'Bedankt.'
'Femke Somers! Hou je mond of je kan naar de opvoeder!' roept de leraar opnieuw.
'Dat is misschien nog geen slecht idee.' Ik neem mijn tas en sta op.
'Juffrouw Somers, op je stoel!' Ik hou halt en kijk de leraar even schuin aan.
'U moet wel weten wat u wilt, meneer. Moet ik nu naar de opvoeder of op mijn stoel gaan zitten?' Er klinkt wat gelach in de klas en de leraar krijgt een vuurrode kop.
'Op je stoel', hij wijst trillend naar het voorwerp met vier poten, 'en ik wil je niet meer horen.'