Just can't let her go - H.S.

Twist of fate || 102

Wanneer ik mijn ogen open, zie ik het witte plafond door het daglicht dat in de kamer binnenvalt. De comfortabele warmte van het bed en de dekens waarin ik me heb opgerold geven me het gevoel alsof ik hier voor altijd kan blijven liggen. Ik sluit mijn ogen weer en rol op mijn zij zodat ik dichter bij Harry kom te liggen. Op hetzelfde moment dat ik merk dat Harry niet meer naast me ligt, hoor ik ook gerommel in de kamer. Ik open mijn ogen weer en zie Harry aan het bureau zitten met zijn voeten op tafel. Hij gaat doorheen de schuif van zijn bureau en haalt er allerlei spullen uit. Ik staar naar hem terwijl hij maar spullen blijft te voorschijn toveren, hij bekijkt alles net zoals een kind in een speelgoedwinkel. Ik ga rechtop zitten in bed en knijp mijn ogen dichten door het zonlicht dat nu op mijn gezicht valt. Harry heeft nog steeds niet door dat ik wakker ben, zijn blik geconcentreerd op alle spullen die rond hem heen liggen.

'Wat doe j-?'

'Bloody hell!' Wat hij net nog in zijn handen had valt met een kletterend geluid op de grond.

Ik open mijn ogen wat wijder en kijk wat er op de grond is gevallen. 'Alles oké?' vraag ik bezorgd, want ik heb hem toch wel heel erg laten schrikken.

'Ja hoor, ik had alleen niet door dat je wakker was.'

'Waarom ging je door al die spullen?'

'Ik verveelde me en ik wou je niet wakker maken. Je sliep nog zo diep.

Ik glimlach even. 'Hoe laat is het?' vraag ik geeuwend.

'Half elf', reageert hij terwijl hij voorover buigt om het gevallen voorwerp op te rapen. Het ziet er best grappig uit want zijn voeten liggen nog steeds op de tafel. Hij buigt gevaarlijk voorover en probeert zijn evenwicht te bewaren.

'Ooh sorry dat ik zo lang sliep!' Snel stap ik uit bed en sta ik op.

'Geeft niet, je zag eruit alsof je wel wat extra slaap kon gebruiken. Wil je straks iets doen samen?'

'Waar had je aan gedacht?'

'De toerist uithangen in Londen? Samen lunchen?'

'Ja klinkt goed, maar ik zou me graag eerst wat opfrissen.'

'Doe maar, je weet de badkamer zijn.'

Wanneer ik uit de badkamer kom is de slaapkamer leeg. Ik vermoed dat Harry beneden is en maak me snel verder klaar. Ik trek een simpele outfit aan en föhn mijn haar met de haardroger. Mijn make-up hou ik heel basis, een vleugje mascara, een likje lipgloss en wat concealer. Met wat concealer verberg ik de love bite die Harry me gisterenavond heeft gegeven. Ik spuit nog wat parfum op en verlaat dan de badkamer. Het licht gaat automatisch uit zodra de schuifdeur dicht valt. Ik vis een paar sneakers uit mijn koffer en neem mijn handtas voor ik naar beneden ga. Zoals verwacht zit Harry beneden, hij kijkt TV en zijn voeten liggen op de salontafel. Wat heeft die toch met zijn voeten op tafel leggen?

Zijn moeder loopt doorheen de woonkamer terwijl ze in een telefoongesprek is. Ze glimlacht ter begroeting naar mij en loopt dan verder richting Harry. Met haar hand duwt ze Harry's voeten van de tafel. Verontwaardigd kijkt hij haar aan. Kwaad fronst ze haar wenkbrauwen en schudt ze nee met haar hoofd. Ik grinnik en schuif een stoel weg van de tafel om mijn schoenen aan te trekken. Een zwarte kat met witte snoet springt weg van de stoel ernaast. Geschrokken volg ik de bewegingen van het beest. Zijn moeder kijkt me lachend aan, Harry begint luid te lachen en ik kijk hem vragend aan. Zijn moeder doet teken dat hij stiller moet zijn en hij rolt even met zijn ogen.

'Schrok je nu echt van de kat?' vraagt hij nog steeds lachend.

'Ja, ik verwachtte niet dat er een kat zou wegspringen als ik aan een stoel kom. Ik wist niet eens dat je een kat had.' Ik kan er zelf ook wel om lachen want het moet best grappig geweest zijn om te zien.