Just can't let her go - H.S.

Twist of fate || 088

Het is half tien 's morgens en ik lig al langer dan een uur wakker in bed. Nochtans werd het gisterenavond vrij laat. Joyce en ik waren niet extreem lang uitgegaan, maar toen ik thuiskwam kon ik de slaap maar niet vatten. Voortdurend speelden de beelden van in de toiletten zich weer af. Ik heb schrik dat Robin zal proberen om opnieuw contact op te nemen, nu hij me gezien heeft zou dat het wel eens kunnen triggeren. Ik hoop echt dat hij me met rust zal laten, maar ik ken hem ondertussen goed genoeg om te weten dat de kans groot is dat er vandaag een bericht binnenkomt. Ik weet niet of ik de informatie moet delen met Harry of het gewoon moet vergeten. Stiekem ben ik wel trots op mezelf voor de manier waarop ik reageerde, zijn gedrag heeft me amper geraakt. Het deed me eerlijk gezegd niets om hem te zien kussen met anderen en had hij mijn naam niet gezegd dan had ook dat voorval me weinig kunnen schelen.

Ik neem mijn smartphone van op mijn nachtkastje en kijk of er berichten zijn. Er staat enkel een melding van Facebook om me te herinneren aan iemands verjaardag, niets interessant dus. Gelukkig geen bericht van Robin dat hij in een dronken bui heeft verstuurd deze nacht. Ik leg het toestel terug en sta op. Ik wrijf in mijn ogen en gaap eens voor ik de trap af ga. Beneden is nog niemand, ik neem een bakje yoghurt uit de koelkast, snij een kiwi in stukjes en doe dan de stukjes fruit samen met wat cruesli in het bakje yoghurt. Ik ga aan tafel zitten om te eten en neem er de tijd voor. Ondertussen denk ik na wat ik vandaag kan gaan doen, het is 26 december en dan is hier niet veel te beleven: winkels zijn gesloten, iedereen blijft thuis om te bekomen van de feestdagen. In Engeland is het vandaag Boxing Day, Harry vertelde me dat zijn familie op die dag altijd samenkomt. In België is het de traditie om vooral op kerstavond en kerstdag samen te komen met familie, maar in Engeland wordt er niet zoveel aandacht besteed aan kerstavond. Erg veel zal ik hem dus niet horen als hij de hele tijd bij familie zit. Misschien is vandaag wel het ideale moment om te starten met het studeren voor de examens. Ik ben echt een saaie student geworden, altijd maar studeren en lessen inhalen... Het is eigenlijk wel nodig dat ik ga studeren, want tijdens het jaar heb ik niet echt veel gedaan voor school.

'Goeiemorgen!' Mijn vader en Elisabeth komen de keuken binnen. Ik begroet hen terug.

'Jij bent vroeg wakker', zegt Elisabeth terwijl ze twee kopjes koffie maakt.

'Of ze is nu pas thuis...' suggereert mijn vader.

'Nee, ik was thuis om half twee deze nacht. Ik kon niet meer slapen dus dan ben ik maar opgestaan.'

'Hoe was het kerstbal?' vraagt mijn vader.

'Goed.'

'Goed? Gewoon goed, niets meer?' reageert mijn vader verbaasd.

'Ja, Joyce en ik hebben ons goed geamuseerd.'

'En toch was je zo vroeg thuis?' Het lijkt wel alsof mijn vader alles wil weten.

'Robin was er', zeg ik zacht als verklaring. Mijn vader trekt zijn wenkbrauwen op, wachtend op meer uitleg. Elisabeth komt aan tafel zitten met de kopjes koffie en geeft er één aan mijn vader, ook zij kijkt me nieuwsgierig aan. Ik geef toe aan hun nieuwsgierigheid en vertel ze het verhaal. Zowel Elisabeth als mijn vader fronsen de wenkbrauwen bij het horen van alles.

Lachend haal ik mijn schouders op. 'Ik hoop gewoon dat hij me niet zal contacteren of nog erger hier plots voor de deur zal staan nu hij weet dat ik thuis ben.'

'Die komt hier niet meer binnen', zegt mijn vader resoluut. Ik glimlach even omdat ik het wel fijn vindt dat ze zo achter me staan. Ondertussen is mijn ontbijt op, ik sta op en ga terug naar mijn kamer om aan mijn bureau te kruipen achter een stapel cursussen.

Met een diepe zucht leg ik mijn pen neer, het lukt niet meer om me te concentreren. Een blik op de klok toont aan dat ik toch bijna drie uur stevig heb doorgewerkt. Ik kijk naar buiten, het zonnetje schijnt en er is geen neerslag. Volgens mijn weer-app is het ongeveer 11 graden Celsius buiten. Misschien kan ik wel even een frisse neus halen om er nadien weer in te vliegen. Uit mijn kleerkast haal ik een zwarte loopbroek, sneakersokken en een T-shirt met lange mouwen die je beschermt tegen de kou. Mijn haar doe ik in een hoge staart en ik trek mijn zwarte loopschoenen aan. Terwijl ik van de trap ren, steek ik mijn oortjes in en ga ik op zoek naar een playlist met goede muziek om op te lopen.