Just can't let her go - H.S.

Twist of Fate || 104 ||16+||

Het is één februari en ik ben al eventjes wakker. Ik heb iets met verjaardagen, ik kan even opgewonden of zelfs enthousiaster zijn voor de verjaardag van een vriend of vriendin dan voor die van mezelf. Misschien heeft het iets te maken met het geven van cadeautjes. Ik geef enorm graag cadeautjes aan vrienden en familie, ik maak er echt werk van om het perfecte cadeau te kiezen voor iemand en ik hou ervan om de glimlach op het gezicht te zien van de persoon die het krijgt. Hoewel Harry en ik hadden afgesproken dat we elkaar geen cadeaus zouden geven voor de verjaardagen, kon ik het toch niet laten om iets uit te zoeken voor hem. Harry had dit voorstel gedaan, voornamelijk omdat mijn verjaardag midden de examenperiode viel en Harry dus geen tijd had gevonden om een cadeau uit te zoeken. Een voorstel dat compleet overbodig was want ondanks het feit dat ik het oké vond, had hij toch iets voor me. Hij had een armband voor me uitgezocht met bedeltjes die verwezen naar momenten uit onze relatie, de verwijzingen had hij allemaal opgeschreven op een briefje en toch vond hij nog steeds dat hij niet genoeg moeite had gedaan. Ik ben benieuwd hoe hij straks zal reageren. 

Harry ligt nog te slapen en zijn borstkas gaat rustig op en neer. Ik leg mijn hand op zijn borstkast en voel zijn hart kloppen. Met mijn vinger teken ik hartjes op zijn huid. Ik voel me bezwaard wanneer ik zijn gezicht bekijk. Ondanks de klap die hij gisteren heeft opgevangen valt het al bij al nog mee. Er zit een bloeduitstorting onder zijn oog en een klein beetje op zijn slaap waardoor de huid paars kleurt, gelukkig zijn zijn oogleden niet gezwollen. Gisterenavond begon de huid te verkleuren na het avondeten, gelukkig hebben zijn ouders niets gezien maar vandaag zal het moeilijker worden om te verbergen. Harry doet echt letterlijk alles voor me, ik hoef maar met mijn vingers te knippen en hij staat er. Door mij heeft hij dan dit voor.

Harry wordt langzaam wakker en kijkt me aan. 'Hey beautiful..' fluistert hij.

'Morning handsome', fluister ik.

Glimlachend sluit hij opnieuw zijn ogen.

'Happy birthday', zeg ik zacht en ik plaats een kus op zijn lippen en Harry slaat zijn armen om me heen. Een tijdje blijven we zo liggen, mijn hoofd ligt op zijn borstkas en hij houdt me stevig vast. Ik zucht zachtjes in

'Wat is er?' vraagt hij en trekt me nog wat dichter tegen zich aan.

'Harry ik voel me zo enorm schuldig..' gooi ik eruit.

Hij kijkt me fronsend aan. 'Waarom?'

'Je bent zo lief voor mij en je doet enorm veel voor me en dan krijg je dit in ruil', zeg ik.

Harry zucht: 'Darling, we hebben het hier gisteren al over gehad. Jij kan hier helemaal niets aandoen. Daarbij het is maar een blauw oog en het doet geen pijn, over een week is die weer weg.'

'Zal ik dan je cadeautje geven?' vraag ik.

'We hadden toch gezegd dat we geen cadeautjes zouden geven', moppert hij. Ik trek mijn wenkbrauwen op en zwaai even met mijn pols voor zijn gezicht.

'Ohja', mompelt hij.

Ik stap uit bed en ga richting mijn valies waar zijn cadeau zit verstopt tussen alle mijn kleren. Ik voel Harry's ogen branden op mijn rug en kijk hem over mijn schouder aan. Hij bekijkt mijn lingerie en schudt grijnzend zijn hoofd. Zacht bij t ik op mijn onderlip en hij springt ook uit zijn bed. Hij komt naar me toe gelopen en ik geef hem het cadeau aan.

'Dank je', zegt hij. Hij legt zijn linkerhand op mijn heup en glijdt richting mijn billen waar hij zachtjes inknijpt. Hij drukt zijn lippen tegen die van mij en kust me. Ik grijns tegen zijn lippen aan en stop de kus: 'Kom op, maak open!'

'Oké, oké, rustig!' Hij neemt het pakje met beide handen vast en scheurt het papier open. 'Ik zou jou liever uitpakken', mompelt hij tussen zijn tanden maar luid genoeg zodat ik hem kan horen. Lachend geef ik hem een tik tegen zijn bovenarm, waardoor hij luid moet lachen.