Just can't let her go - H.S.

Can't let her go || 032

Ik word wakker en lig helemaal alleen in mijn bed. Teleurgesteld draai ik me om en begraaf ik mijn gezicht inmijn kussen. Waarom is Harry nu weggegaan? Ik leg mijn armen onder mijn hoofdkussen. Er ligt iets hard onder en ik neem het vast. Het is een blaadje. Ik richt me op en neem het blad vast. Het is een briefje van Harry geschreven op het briefpapier van het hotel.

Lieve schat,
Het spijt me dat ik niet naast je kan liggen wanneer je ontwaakt. Ik ben deze nacht weggegaan zodra je sliep. Ik dacht dat het beter zou zijn op die manier om lastige situaties met onze ouders te vermijden. Ik zou niet willen uitleggen wat we allemaal gedaan hebben. Of toch niet te veel in detail.
Deze nacht was de beste nieuwjaarsnacht van mijn hele bestaan.
Wanneer je dit leest ben ik vast op weg naar de luchthaven om terug te keren naar huis. Ik zie je wel in België.
Lovies, Harry xxx

Glimlachend plooi ik het briefje op en stop het weg in mijn nachtkastje.
'Ben je wakker?' vraagt mijn vader die zijn hoofd om de deur steekt.
'Ja.'
'Mooi zo, dan kan je je koffers pakken want vanavond keren we terug. Om vijf uur moeten we vertrekken naar de luchthaven en om één uur deze middag moeten we uit het hotel zijn.'
Met tegenzin kruip ik voor de laatste keer uit dit bed en begeef ik me naar de badkamer. Voor de laatste keer hier in New York neem ik een douche en terwijl het water over me heen stroomt, denk ik terug aan gisteren of liever deze nacht. Het was heerlijk! Ik had altijd schrik gehad voor de eerste keer maar Harry was erg lief en hij heeft me tot niets gedwongen. Eigenlijk is het gewoon de perfecte jongen. Lief, zorgzaam, charmant, Brits en zeker niet lelijk! Ik krijg gelijk weer het gevoel van vlinders die door me heen fladderen. Ik moet die gevoelens wegsteken voor mijn vader en straks ook mijn moeder me doorhebben. Maar ik heb ze als zolang verstopt dat het echt moeilijk wordt. Harry zal dan ook willen afspreken zodra ik thuis ben en dat kan voor problemen zorgen.
Ik kom uit de douche, droog me af en kleed me aan. Het wordt een voor op het vliegtuig. Een doodgewone jeans, een gestreept truitje en mijn haren doe ik in een vlecht. Dan heb ik er minder last van. Ik neem mijn koffer en begin alles in te pakken. Alle truien, broeken, schoenen, kleedjes... Alles! Wanneer de kleerkast leeg is, neem ik alles van het bureau. Dan is het de beurt aan mijn spulletjes uit de badkamer. Ik spuit nog wat deo en parfum op voor ik de flesjes opberg in mijn valies en dan zit alles erin. Behalve dé brief! Ik neem hem uit het nachtkastje en herlees nog eens de inkt die woorden vormt. Glimlachend lees ik het opnieuw en opnieuw. Ik ken het briefje uit het hoofd en hoor Harry elk woord in mijn oor fluisteren.
'Ben je klaar?' vraagt mijn vader die de kamer binnenkomt.
'Ja, gewoon nog dichtmaken.' Ik vouw de brief snel op en steek hem in mijn broekzak terwijl ik opspring om de ritsen van mijn koffer dicht te trekken. Wanneer de koffer dicht is, trek ik mijn jas aan en controleer ik nog snel eens alle kasten voor we vertrekken. Buiten het hotel houdt papa een gele taxi tegen die ons naar de luchthaven brengt. Onderweg rijden we voorbij aan zovele plaatsen waar ik met Harry gelopen heb. Brooklyn Bridge, Times Square, het parkje voor het stadhuis... Glimlachend staar ik uit het raam. Straks ben ik terug thuis, dichtbij Harry.