Just can't let her go - H.S.

Twist of fate || 086

De volgende morgen word ik gewekt door het alarm van mijn telefoon. Het is half elf en over anderhalf uur word ik bij mijn andere grootouders van moeders zijde verwacht. Neuriënd spring ik uit bed en ga ik naar de keuken. Aan de keukentafel zit mijn vader een artikel te lezen op zijn iPad.

'Jij bent vrolijk! Heb je je ochtendhumeur in New York gelaten?' grapt hij.

Anders zou ik meteen humeurig worden door zo'n opmerking, maar nu kan niets mijn dag bederven.

'Haha, grappig...' reageer ik sarcastisch terwijl ik een broodje neem. Ik smeer er wat confituur op en neem een hap waar ik langzaam op kauw. Eigenlijk heb ik totaal geen honger na gisterenavond, maar als we zo meteen weer alcohol gaan drinken lijkt het me wel zo verstandig om dat niet op een lege maag te doen.

'Is er een speciale reden voor die vrolijkheid?'

'Ben jij dan niet blij, soon-to-be-opa?'

Mijn vader fronst en kijkt me dan lachend aan. 'Jawel, maar ik voel me nu echt oud! Ik dacht niet dat ik al opa zou worden voor mijn zestigste.'

Ik lach om zijn opmerking.

'Ik ben benieuwd hoe je moeder zal reageren als ze straks het nieuws te horen krijgt.'

'Ik ook, ik laat het sowieso weten!'

'Ga je vanavond mee? Elisabeth en ik gaan ergens eten om kerst te vieren.'

'Ik zou wel willen, maar ik heb al plannen vanavond. Ik ga met Joyce naar het kerstbal.'

'Oké geen probleem!' Mijn vader leest verder op zijn scherm en ik ruim het bord en het mes dat ik net gebruikte op.

'Ik ga me klaarmaken', mompel ik voor ik naar boven ga. Mijn vader leest aandachtig verder maar steekt zijn duim op ten teken dat hij me gehoord heeft.

Ik neem een douche en kies nadien een kleedje uit mijn kleerkast om aan te trekken. Ik ga aan mijn bureau zitten om mijn haar en make-up te doen. Ik heb net alles klaargelegd wanneer ik het geluid van een inkomend facetime gesprek hoor. Ik kijk naar het scherm en zie Harry zijn naam staan, snel aanvaard ik het gesprek.

'Goeiemorgeeen!!!' begroet ik hem enthousiast.

'Wow, zo vrolijk. Wie ben je en wat heb je met Femke en haar ochtendhumeur gedaan?'

'Begin jij ook al? Mijn vader zei daarnet hetzelfde.'

'Dan moet er een grond van waarheid inzitten...' Hij steekt zijn tong naar me uit.

'Ik ben gewoon blij, door het nieuws van mijn zus en ook wel omdat het Kerstmis is.'

'Was dat die laatste foto die je stuurde? Ik kon niet zo goed lezen wat er bij stond geschreven.' vraagt Harry.

'Ja, ze verwacht een kindje in mei en ze hebben gevraagd of ik meter wil worden', vertel ik enthousiast.

'Oef! Ik zag enkel een echografie en dan de tekst "beste kerstgeschenk". Het zweet brak me al uit toen ik het deze morgen las.'

Het duurt even voor ik door heb dat Harry dacht dat het mijn echografie was. 'Oh please no! Dat hoeft nog niet.' We lachen beiden om het misverstand.

'Wat zijn de plannen?' vraagt Harry.

'Straks ga ik naar familie. Ik ging me eigenlijk net klaarmaken, dus ik doe even mijn make up terwijl we verder praten oké? Vanavond ga ik samen met Joyce naar het kerstbal. Wat zijn jouw plannen?'

'Deze avond komt er familie langs en ik mag mijn moeder de hele dag helpen om alles voor te bereiden.' Hij brengt zijn handen omhoog alsof hij wil gaan juichen. Ik lach om zijn reactie.

'Zeg wees je voorzichtig op dat kerstbal vanavond?'

'Hé tuurlijk, wat denk je wel van mij?' Ik laat de verontwaardiging in mijn stem goed doorklinken.

'Ik baseer me op feiten... Als jij uitgaat met Joyce dan loopt dat niet altijd even positief af.'

Daar moet ik hem gelijk in geven. Joyce en ik hebben echt wilde nachten gehad tijdens het uitgaan, maar die tijd ligt ook al eventjes achter ons. We zijn iets rustiger geworden en zijn ons meer bewust van ons alcoholgebruik. Ik blijf nog wat praten met Harry maar moet dan ophangen als ik nog op tijd wil zijn.

Beneden neem ik mijn jas en handtas van de kapstok en haal ik mijn autosleutels uit de kast. Elisabeth zit bij mijn vader aan de keukentafel met een kop koffie. Wellicht is ze net opgestaan na haar nachtshift.

'Hoi! Ik heb je toch niet wakker gemaakt?' vraag ik. Erg stil was ik nu ook niet toen ik ging douchen en nadien facetimede.

'Nee hoor, het is fijn om wat leven in huis te hebben. Fijne kerst!' glimlacht ze.

Ik wens haar ook een fijne kerst en vertrek dan in mijn Fiat op weg naar oma.

Op het afgesproken uur druk ik op de deurbel bij mijn oma. Ze maakt de deur open en laat me binnen. Ik geef haar een knuffel en volg haar naar de woonkamer. Iedereen is al aanwezig, dan was ik misschien toch niet mooi op tijd. Ik begroet iedereen met een kus en ga als laatste langs bij mijn moeder en Elke. Mijn oma brengt een fles champagne uit de keuken en begint met het vullen van de glazen. Elke port me in mijn zij en knipoogt. Hier komt hint 1. Gisterenavond bedachten Ian, Elke en ik een plan om de zwangerschap aan te kondigen. We dachten dat het wel leuk zou zijn om subtiele zaken te doen waaruit je kan afleiden dat ze zwanger is zonder het meteen letterlijk te zeggen.

'Oma, kan ik wat fruitsap krijgen?' vraagt Elke lief.

'Ja hoor!' Oma vult voor mijn jonge nichtjes en Elke een glas fruitsap en deelt dan alle glazen uit. Ik zie mijn tante eens naar Elke kijken en dan haar glas maar niemand reageert erop. Na een tiental minuten komt oma met het eerste hapje met gerookte zalm. Elke schraapt haar keel als teken dat het tijd is voor hint twee. Gisteren hadden we voorspelt dat oma met haar toastje met zalm zou komen. Ze maakt het elke keer als er bezoek is.

Oma houdt het dienblad voor ons, Ian en ik nemen er eentje maar Elke slaat het af.

'Elke, je lust toch graag zalm?' vraagt mijn moeder.

'Ja, maar ik heb er nu even geen zin in. De laatste keer dat ik zalm kreeg ik last van mijn maag.' Mijn moeder trekt haar wenkbrauwen op. Ik drink wat van mijn champagne om niet te gaan lachen.

'Weet je wat super lekker is?' vraagt Elke enthousiast terwijl ze me port.

'Nee?'

'Zoute crackers met Nutella...'

Ik haal mijn neus op, het klinkt echt niet als een lekkere combinatie.

'De laatste twee maanden zou die zoutchips eten en tegelijk een pot Nutella uitlepelen', doet Ian er nog een schep bovenop. Hint drie is zonet gedropt.

'Elke, dat is echt niet gezond om met een pot choco uit te lepelen', reageert mijn moeder streng. Ik bijt op mijn lip om niet te gaan lachen, maar het heeft geen zin en ik proest het uit. Elke geeft me een duw tegen mijn schouder zodat ik zou ophouden maar ik ga enkel harder lachen. Heeft mijn moeder het nu echt niet door? Ik zie mijn tante geamuseerd naar ons kijken. Heel subtiel legt ze haar hand op haar buik en dan knipoogt ze. Die heeft het dus wel door. Elke knikt zachtjes en drinkt nog eens van haar fruitsap.

Ze zucht: 'Ik ga even naar het toilet, ik heb amper iets gedronken en moet weeral naar het toilet.'

'Je ging toch nog net voor we hierheen komen?' vraagt Ian.

'Ja, maar nu moet ik dus weer.'

Verward kijkt oma ons aan. Argwanend volgt mijn moeder het gesprek.

'Elke Somers! Probeerde je me zonet iets duidelijk te maken?' reageert mijn moeder. Het kwartje is duidelijk gevallen.

'Misschien...' Elke keert op haar stappen terug.

'Ben je...? Ben je zwanger?' vraagt mijn moeder hoopvol. Elke knikt. Mijn moeder springt recht op en vliegt op haar af om mijn zus in haar armen te sluiten.

Nadat iedereen het koppel heeft gefeliciteerd, gaat mijn moeder weer zitten. 'Ik word oma', zucht ze.