'Femke', klinkt het verwonderd wanneer ik de deur openmaak van de directeur.
'Ja, ik ben het inderdaad.'
'Wat brengt jou hier?'
'Meneer Verouden.'
De directeur kijkt even niet begrijpend naar me. 'Hoezo? Wat is er gebeurd?'
'Die heeft zijn naam ook niet gestolen. De eerste dag kwam ik net op tijd in de les, maar dat kwam doordat ik nog op zoek was naar het juiste lokaal. Ik kreeg meteen een heleboel commentaar op mijn kledij en toen zat ik naast Harry en ik stelde mezelf voor maar dat mocht blijkbaar ook niet.'
'Harry, die nieuwe jongen uit Londen?'
'Ja, ik zei gewoon mijn naam tegen hem zodat hij tenminste wist naast wie hij zat, maar dat mocht niet.'
De directeur fronst even. 'Maar als ik het goed begrijp dan gebeurde dat gisteren en niet vandaag?'
'Ja inderdaad, vandaag liep ik samen met Harry achter de rest van de klas aan naar het lokaal waar we economie zouden krijgen en hij stond gewoon aan de deur op ons te wachten. Harry mocht naar binnen, maar ik werd tegengehouden en meteen kreeg ik opnieuw een heleboel commentaar op mijn kleren. Niet iedereen wil erbij lopen zoals hem, in een hemdje dat hij ook aanhad toen hij vijftien jaar geleden zijn verjaardag vierde en een broek waar geen kleur meer opstaat.'De directeur moet even lachen om mijn omschrijving. 'Daar heb je wel een punt, maar ik moet toegeven dat je shortje een beetje kort is. Begrijp me niet verkeerd, maar we moeten wel grenzen stellen anders komen ze her binnenkort in bikini naar school.'
'Oké, ik zal ervoor zorgen dat ik morgen een langere versie aanheb.'
'Zo mag ik het horen, Femke. Je weet dat ik je geen straf zal geven, maar we moeten de schijn toch een beetje hooghouden voor de andere leerlingen.'
Ik knik.
'En nu terug naar de les.'
'Ik mag toch nooit binnen van die pipo.'
'Femke, de Somers geven nooit op, hup naar de les!'
Lachend sta ik op en loop ik naar de deur.
'De groetjes aan je vader', knipoogt hij voor ik de deur openmaak.
'Zal ik doen.'
Fluitend loop ik door de gang naar het lokaal waar ik net niet binnen mocht. Ik klop op de deur en open die meteen. Met opgeheven hoofd en een enorme grijns loop ik naar mijn plaats bij Harry.'Somers, wat doe jij hier? sist de leraar woedend.
'De directeur stuurde me terug naar klas.'
'Zomaar zonder straf?'
'Inderdaad, zonder straf.' Ik hoor de leraar diep ademhalen om iets te zeggen maar dan zwijgt hij wijselijk.
'Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?' fluistert Harry heel zacht wanneer de leraar verder gaat met zijn les.
'Kun je een geheim bewaren?' vraag ik fluisterend terug. Hij knikt. 'De directeur is mijn vaders broer dus...'
Harry knikt even en opeens wordt alles voor hem duidelijker. 'Ik zal het aan niemand zeggen.'
Ik had beter gevraagd aan de directeur waarom Harry verhuisde, want het is duidelijk dat het me enorm veel moeite zal kosten om dit te weten te komen van Harry zelf.
YOU ARE READING
Just can't let her go - H.S.
FanfictionShe's so mean but I gotta love it And I just can't let her go Breaks a billion hearts I know i'm next in line But I don't mind yeah I want her Ik begon jaren geleden (2013) met het schrijven van dit verhaal. Toen heb ik heel lang niet meer verder ge...