Just can't let her go - H.S.

Twist of fate || 085

Het winkelen met mijn vader verliep uiteindelijk vrij vlot. Ik ben redelijk goed in het zoeken voor een cadeau voor iemand anders. Op één of andere manier kan ik me makkelijk in die persoon verplaatsen en iets uitzoeken wat hij of zij heel graag zou willen. Heel vaak gaan mensen op zoek naar een cadeau en kopen ze iets wat ze zelf leuk vinden of graag zouden krijgen. Ik stel me altijd de vraag zou hij of zij dit graag krijgen en zo gebeurt het echt zelden dat mensen niet tevreden zijn met hun cadeau.

Vanavond worden we verwacht bij mijn grootmoeder om kerstavond te vieren. Vroeger zou ik er mijn neus voor ophalen en hing ik liever uit met vrienden, maar nu ik wat ouder word en mijn familie al heel lang niet meer gezien heb geef ik de voorkeur aan een gezellige avond bij oma's kerstboom. Volgens mijn vader zullen Elke en Ian, Thibault en Esther, mijn tante en oom en hun zoon Alfie er zijn. Elisabeth, mijn vader zijn vriendin en de moeder van Thibault zal er niet bij zijn omdat ze moet werken. Ze werkt op de spoeddienst van een ziekenhuis en moet helaas ook op feestdagen werken.

'Moet jij nog douchen voor we naar oma gaan?' vraagt mijn vader.

'Nee, ik heb me voor het winkelen gedoucht. Ik ga me wel nog omkleden.'

'Oké, dan ga ik me nu opfrissen. Kan jij de cadeautjes inpakken?'

Ik zucht en knik. Hoe graag ik ook cadeaus uitkies en geef, ik haat het om ze in te pakken. Dan is het papier veel te groot geknipt en zodra ik er een stukje afknip is het weer te klein of dan is het van dat rotpapier dat niet mee plooit. Ik ga aan de slag en na een uurtje worstelen met het papier, tape en lint is het me eindelijk gelukt om alles netjes in te pakken. Ik ben zelf trots op het resultaat. Ik steek alle cadeaus in een mand en zet die al klaar in de koffer van de auto. Zo kunnen we ze straks zeker niet vergeten. Dan ga ik naar boven om me om te kleden en me op te maken. Ik trek een feestelijke jurk aan en doe mijn make-up iets zwaarder dan normaal. Ik gebruik een donkerdere oogschaduw, wat meer mascara en een lippenstift. Mijn haar steek ik deels op en bewerk ik met de krultang. Wanneer ik klaar ben, bekijk ik het resultaat in de spiegel. Tevreden met wat ik zie, besluit ik een foto te maken en stuur ik die door naar Harry. Wish you were here xx plaats ik erbij.

'Ben je klaar?' Mijn vader klopt op mijn kamerdeur en komt meteen binnen. Al een geluk dat ik helemaal ben aangekleed, die man is het duidelijk niet meer gewoon om samen te wonen met anderen.

'Ja, helemaal!' Ik neem mijn tas en volg mijn vader de trap af naar beneden. Mijn vader checkt nog snel eens of alle lichten uit zijn en dan gaan we samen naar de auto.

'Oooooh Femke, wat ben ik blij dat je hier bent!' kirt mijn oma wanneer ze de voordeur openmaakt. Ik begroet haar met een stevige knuffel en drie zoenen op de wang. Wanneer ik haar loslaat begroet ze ook mijn vader en neemt ze onze jassen aan om die op te hangen aan de kapstok. Ik loop verder naar de woonkamer waar de rest van de familie al aanwezig is. Ik begroet mijn grootvader, dan mijn zus, Ian, Alfie, mijn tante en mijn oom allemaal op dezelfde manier als mijn oma. Mijn vader komt achter me aan en houdt het op een beleefde handdruk.

'Komen Thibault en Esther ook nog?' vraagt opa.

'Normaal wel,' reageert mijn vader, 'hij had toch beloofd te komen.'

Eigenlijk zijn mijn grootouders niet de grootouders van Thibault, maar hij beschouwd ze wel als zijn familie. Daarom komt hij ook hier meevieren. Oma geeft iedereen een glaasje champagne om te aperitieven.

'Is Robin niet meegekomen?' vraagt Alfie.

Verschrikt kijk ik op. Mijn blik gaat vliegensvlug van mijn zus naar mijn vader. Mijn zus kijkt ook geschrokken, mijn vader kijkt met een verontschuldigende blik. Ze hebben de familie dus niet ingelicht. Fijn begin van de avond.