Just can't let her go - H.S.

Can't let her go || 021

Ik steek mijn hand op en wacht ongeduldig tot een leraar mijn examen komt ophalen. Het allerlaatste examen van dit trimester. Straks gaan we er eens een flinke lap op gaan geven. Eerst ga ik samen met Joyce lunchen en shoppen. Dan gaan we ons thuis wat opmaken en vanavond kan de party beginnen. Voor we vertrekken naar het winkelcentrum zet ik mijn op.
'Ja! Styles en Somers. Jullie mogen toch wat uitleggen', zegt Josh wanneer hij zijn arm om mijn schouder legt en zijn andere arm op die van Harry.
Ik kijk Harry niets begrijpend aan. Die vraag van Verouden was gewoon een vraag waar toevallig onze namen in voorkwamen.
'Wat valt er uit te leggen?' vraagt Harry aan Josh.
'Dat wil ik ook wel eens weten', klinkt mijn reactie.
'Styles gaat met Somers in zee. Een beetje dubbelzinnig misschien maar het zou wel nog kunnen.'
'Josh, je bent op je kop gevallen en blijven stuiteren', zeg ik en ik maak me los. Ook Harry schudt zijn arm van hem af en dan vertrekken we naar onze fietsen. In de fietsenstalling worden de laatste afspraken gemaakt voor vanavond en dan vertrekken we naar de stad.
'Wat zijn je plannen voor de kerstvakantie?' vraagt Joyce.
'Ik ga mee met mijn vader. Hij moet een zakendeal afsluiten in New York en mijn zus studeert daar dus mag ik mee.'
'Veertien dagen New York?' vraagt Joyce ongelovig.
'Ja.'
'Wauw.' De rest van de fietstocht is het stil. Ik denk na over het artikel dat op ons examen stond van economie. Het ging wel degelijk over mijn vader zijn bedrijf, dat was duidelijk. Alleen snap ik dan niet wat Styles erbij kwam doen. Toch leek het artikel duidelijk uit een krant te komen. Eigenlijk is het mijn probleem niet dus pech... Ik bind net als Joyce mijn fiets vast aan een boom en ga dan de winkelstraat binnen. We passen kleedjes en kiezen er uiteindelijk elk één om aan te doen met Nieuwjaar of vanavond. Dan kopen we nog wat make-up en . Wanneer alles betaald is gaan we naar Joyce haar huis om ons op te maken. Eerst trekken we elk een kleedje aan en daarna lakken we elkaars nagels en make-up. Met mijn aan ga ik samen met Joyce naar het huis van Sarah. Zij organiseert dit jaar het de-examens-zijn-over-feestje en we zijn niet van plan om het braaf te houden vanavond. Dat is al jaren ons motto. Net voor de kerstvakantie gaan we helemaal dronken. Het is de laatste keer van het jaar dat we elkaar zien en dan mag het er wel eens wat heftiger aan toe gaan. Joyce belt aan en meteen gaat de deur open. We lopen het warme huis in en krijgen meteen een beker met drank in onze handen geduwd. Vraag mij niet wat de inhoud van de beker is. Alcohol, héél véél alcohol. Ik drink het voorzichtig en langzaam op want ik heb geen zin om met een kater mijn koffers te pakken en het vliegtuig op te gaan. De muziek wordt geregeld door Josh en wordt steeds beter naar mate de avond vordert. Ik ben er nog niet helemaal uit of Josh beter wordt of wij gewoon allemaal net iets teveel alcohol op hebben. Mijn beker is alweer leeg en ik plaats hem op de tafel. Tijd om een beetje te dansen, ik heb al veel te lang zitten toekijken. Samen met Joyce en de anderen staan we midden de woonkamer te dansen. Zomaar omdat het kan. Ik dans tot ik echt niet meer kan. Ik baan mezelf een weg door het volk naar het toilet. Ik kijk in de spiegel en zie mezelf staan. Dronken, dat is duidelijk. Waarom drink ik me iedere keer te pletter? Serieus? Ik keer terug en loop meteen naar de tafel waar Harry staat. Het kwaad is nu toch al geschiedt, dus er kan nog wel wat alcohol bij.
'Amuseer je je?' vraagt Harry.
Ik kijk hem dom aan. Wat voor vraag is dat? Ik ga dichterbij hem staan en leun met mijn lichaam tegen dat van hem aan. Ik breng mijn vinger naar zijn gezicht en tik op zijn onderlip.
'I'm always having fun Styles.' Ik ga nog wat dichter naar hem en schuur tegen hem om hem dan heel plots los te laten en verder te gaan met het vullen van mijn beker.
'Well, that thing you were doing was also fun', zegt hij in mijn oor wanneer hij achter me komt staan.
'It would be even more fun if you didn't try to get me every single time', fluister ik gemeen terug. Ik draai me om en loop weg van Harry. Terug naar de dansvloer. Jammer genoeg denkt Harry dat ik gewoon een spelletje met hem speel. Hij komt me achterna en volgt mijn bewegingen. Hij schuurt tegen me aan op het ritme van de muziek en ik duw hem weg. Ik zie dat Joyce het heeft opgemerkt en ik loop naar de gang. Ik ga op de onderste traptrede zitten en niet veel later komt Joyce me achterna.
'Wat was dat allemaal?' vraagt ze.
'Harry, ik weet niet wat er met hem is. Ik denk dat hij meer wil.'
'Je bedoelt dat hij gevoelens voor je heeft?'
Ik knik.
'Tja dat heeft iedereen eigenlijk al lang door Femke en als je eerlijk bent dan weet je dat jij ook gevoelens hebt voor hem.'
Ik weet niet wat ik moet antwoorden. Ze heeft gelijk, maar ik wil het niet toegeven.
'Kom op, trek het je niet aan en kom terug mee naar binnen.' Joyce staat op en wil me rechttrekken.
'Ik blijf nog even zitten. Ik kom zo meteen wel, ik wil eerst even kunnen nadenken.'
Joyce knikt toestemmend en gaat dan terug. Ze is nog maar pas weg of de deur van het toilet gaat open. Floortje komt de gang binnen en kijkt me aan.
'Zo zo, je weet dus niet wat te doen met Harry? Als ik jou was, zou ik het wel weten.'
Ik knijp mijn ogen tot spleetjes en kijk haar aan.
'Ze hebben hier vast ook slaapkamers', zegt Floortje geheimzinnig.
'Slet', mompel ik.
'Wat zei je?' vraagt ze.
Ik sta op en ga op amper een centimeter van haar staan. 'Je blijft met je poten van Harry, slet!'
'Hoor wie het zegt. We zullen zien wie hem het eerst meekrijgt naar boven. Jij vast niet want je blokkeert de toegang met je dikke kont.'
Ik geef haar een klap in haar gezicht en blijf strak in haar ogen kijken. Ze slaat terug maar ik verroer geen vin. Ik kan wel tegen een stootje. ik ga heus niet huilen of schreeuwen wanneer iemand me slaat of aan mijn haren trekt.
'Mag ik?' Ik duw haar voorzichtig aan de kant zodat ik terug naar de woonkamer kan, maar Floortje laat dat niet zomaar gebeuren. Ze laat zich schreeuwend vallen op de grond en klopt met haar knie tegen de deur. Belachelijk, ze kan het alleen niet meer aan. Al snel wordt de deur geopend en Harry komt samen met Joyce de gang binnen. Ze doen de deur terug dicht zodat niet iedereen de drama kan meemaken.
'Wat is er aan de hand?' vraagt Harry.
'Dat moet je aan Floortje vragen.'
'Floortje? Je bedoelt Flo.'
'Ach Harry, wist je dat nog niet? Haar naam is Floortje maar dat is niet cool genoeg en nu heeft deze coole meid plots last met het behouden van haar evenwicht.'
'Luister niet naar die slet, Harry. Ze wil je alleen in haar bed krijgen.'
Ik zie Joyce en Harry verwonderd kijken en het is duidelijk dat ze er niets van geloven.
'Volgens mij heb jij al veel te veel op', lacht Harry, 'misschien moet iemand je maar naar huis brengen.
Plots staat Floortje op en ze voelt zich precies al heel wat beter. Zonder ons nog een blik waardig te gunnen loopt ze weg. Harry en Joyce willen haar achterna gaan, maar ik hou hem tegen.
'Harry, ik moet je iets vertellen.'
'Zeg maar...'
'Ik denk dat het beter is om tijdens de vakantie afstand te nemen. Ik denk dat het beste is voor ons beiden want op deze manier kan het toch niet verder.' Terwijl ik de woorden uitspreek neem ik mijn jas en trek ik die aan. Het lijkt me geen goed idee om na deze woorden nog wat bij hem te zijn.
'Maar Femke...'
Ik open de deur en stap naar buiten.
'Femke wacht!' Ik draai me om en kijk naar zijn gezicht. Hij ziet er gekwetst uit en dat voelt slecht.
'Het spijt me Harry. Je blijft beter uit mijn buurt.'