රාවණන් [Completed]✅

58📖️

"අයියණ්ඩි.."

"නවතිනු මැනවි.. අයියණ්ඩි.."

කඩ වීදිය දිගේ පාගමනින් ඉදිරියට ඇවිද යමින් සිටි අභීර එක්වරම කන වැකුණු සුපුරුදු කටහඬ නිසාවෙන් නතර වී පසුපස හැරී බලනු ලැබුවා..

'මොහු කුමක්ද මෙහි සිදු කරන්නේ'

තම සිතින් එසේ විමසූ අභීර නැවතත් කනීරව නොදුටු ලෙස පිටව යාමට තැත් කලාත් ඔහු අසලට දිව ආ කනීර ඔහුගේ අතින් අල්ලා ගත්තා..

"නුඹ මා නොදුටු අයුරින් පිටව යාමට නේද සැරසුනේ.."

"අත් හරිනු.."

"අයියණ්ඩි.. නුඹට මා අමතකව ගොසින්ද.. එදින වනයේදි ඔබ මා මු......."

"මා හට හොඳින් මතකයි.. අත් හරිනු.."

"කිමද ඔබ ඔතරම් සැරපරුෂ.."

කනීර සුරතල් අයුරින් විමසුවාත් අභීර සිදු කලේ ඔහු දෙස රවා බැලීමයි..

"හැඳ සිටින සලු පිළි වලින් නම් පෙනී යන්නෙ ඔබ රාජ සෙබළෙක් බවයි.. නැත.. මේ සලකුණ.. ඔබ.. ඔබ රජතුමන්ගේ ආරක්ෂක සෙ....."

"නිහඬ වනු.."

වටපිටාව දෙස අවධානයෙන් බැලු අභීර කනීරගේ අතින් ඇදගෙන ජනයා නොගැවසෙන පාලු වීදියක් වෙත පිවිස නතර වූවා..

"නුඹ කෙසේද මේ සලකුණ හඳුනන්නේ.."

"මා අගබිසවුන් මුණගැසීමට නිතර රජ මැදුරට යන නිසාවෙන් ඒ පිළබඳ දන්නවා.."

"අගබිසවුන්..?"

"එසේයි.. එතුමිය මාගේ ඥාති සොයුරියක්.."

"මින් පසු මා දුටුවත් නොදුටු අයුරින් පිටව යනු.."

"එයට හේතුව.."

"හේතුවක් අවැසිමද.."

"එසේයි.."

"මා නොහඳුනන පුද්ගලයන් හා කතිකා කිරීමට ප්‍රිය නැහැ.."