රාවණන් [Completed]✅

41📖️

මලීෂා..

මගේ පොඩි එකී..

අයේෂ් කියනවා කෙල්ල ආගිය අතක් නෑලු.. එදා හවස මම ක්ලාස් එකට ගිහින් ඇරලුවායින් පස්සේ කෙල්ල ආයෙත් ගෙදර ගිහින් නෑලු..

අනේ මගේ නංගියේ උඹට මොකද උනේ..

මගේ හිතට තේරුම්ගන්න බැරි බයක් දැනුණා..

"ෂ්.. නාඬා ඉන්න.." එයා අතේ තිබුණ සිගරට් එක ජනේලෙන් එළියට විසි කරලා මගේ ළඟට ඇවිත් වාඩි වුණා..

"තේව්.. අනේ එයා.. එයා නැති වෙලාලු.. ඒ පොඩි එකී හරිම අහිංසකයි තේව්.. එයා කාටවත් වරදක් කරලා නැහැ.. එයාට ගෙදර නොගිහින් එහෙම යන්න තැනකුත් නෑ.. මට බය හිතෙනවානෙ.. එයාට මොකක්වත් කරදරයක්වත් වෙලාද.. මට එයාව හොයාගන්න උදව් කරන්නකො.."

ඇඳ උඩ මගේ ළඟින් වාඩි උන එයාගෙ අත් වලින් අල්ලගෙන මම කියද්දී එයා මාව ඇදලා අරන් එයාගෙ පපුවට තුරුලු කරගත්තා..

"මම ඔයාට එයාව හොයලා දෙන්නම්.." එයා මගේ ඔලුව අතගාන ගමන් හෙමීට මිමිනුවා..

"පොරොන්දු වෙනවාද.."

"හ්ම්.. ඒත්..." එතනින් එහා මුකුත් නොකියපු එයා ටික වෙලාවක් කල්පනා කරා..

"ඒත් මොකක්ද.."

"මම කලිනුත් කිව්වා වගේ ඉස්සරහට සිද්ද වෙන ඕනම දෙයක් හිත හයිය කරන් දරාගනින් මැණික.. මේක මහ තිරිසන් රටක්.. තමන්ගෙ අරමුණු වලට යන්න අහිංසක ජීවිත අමු අමුවේ විනාස කරලා දාන කාලකණ්ණි ජීවත් වෙන රටක්.. උන්ට තමන්ගෙ බඩගින්න ඇරෙන්න දුප්පත් මිනිහාගෙ බඩගින්න පෙනුනෙ නෑ වගේම තමන්ගේ දරුවා ඇරෙන්න අනිත් මිනිහාගෙ දරුවා උන් දරුවො විදිහට දැක්කෙත් නෑ.."

"ඔයා කියන්න හදන්නේ එයාට කරදරයක් වෙලා කියලාද.."

"ඔයාගෙ ජොබ් එකත් එක්ක මට වැඩිය හොඳට සිද්ද වෙන්න පුලුවන් මොකක්ද කියලා ඔයා දන්නවානෙ.. එක්කො කෙල්ලට කවුරුහරි තිරිසනෙක් කරදරයක් කරලා එහෙම නැත්නම් යාලු වෙලා ඉන්න එකෙක් එක්ක පැනලා ගිහින්.. ඔය ඕනම එකක් වෙන්න පුලුවන්.."

"එයාට එහෙම කාත් එක්කවත් සම්බන්ධයක් තිබුණේ නැහැ.."

"ඔයා කොහොමද හරියටම කියන්නේ නෑ කියලා.."