කාළි [Completed]✅

15📖️

වසර විස්සකට පෙර...

"හේෂ්...."

හේෂ්ගෙ නම කියලා කෑගහන ගමන් කාමරේ ඇතුළට දුවපු මම එයාගෙ අත තද කරලා අල්ලගත්තා..

"ඕක මෙහාට දීපන්.."

"මට බෑ.."

"හේෂ් තමුසෙ මගෙන් ගුටි කන්න හදන්නෙ.."

"මට ඉන්න දීලා ඔයා මෙතනින් යන්න.."

මම හේෂ්ගෙ අතේ තිබුණ බ්ලේඩ් එක ගන්න හදද්දී එයා මගෙන් බේරෙන්න දැඟලුවා..

"ඇයි මං ගියාට පස්සෙ තොට අත කපාගෙන මැරිලා යන්නද.. උඹ තාම මගේ හැටි දන්නෙ නෑ හේෂ්.. හොඳින් කියද්දී ඕක මෙහාට දීපන්.."

"මම මැරෙන්න හැදුවේ නෑ යකෝ.. මට ඕන උනේ මටම රිද්දගන්න විතරයි.."

"කවුද උඹට අවසර දුන්නෙ උඹට රිද්දගන්න ආ.. කතා කරපන් හේෂ්.. කවුද  උඹට අවසර දුන්නෙ.. උඹ මගෙන් ඇහුවාද.."

"සතීෂ.."

"උඹව අයිති මට හේෂ්.. උඹව අයිති මේ සතීෂට.. මේ හැමදෙයක්ම මගේ.. මගේ විතරයි.. උඹව දැන් උඹටවත් අයිති නැති කොට මගෙන් අවසරයක් නැතුව උඹට තුවාල කරගන්න තියා හුස්ම ගන්නවත් තහනම් කියන එක අද ඉඳන් හොඳට මතක තියාගනින්.. එහෙම නැති උනොත් උඹට හුඟාක් රිදෙයි තේරුණා ද.."

එක අතකින් බ්ලේඩ් එක තිබුණ හේෂ්ගෙ අත අල්ලගෙන අනිත් අතෙන් හේෂ්ගෙ කට මිරිකගත්ත මම කේන්තියෙන් කෑගහද්දී හේෂ්ගෙ ඇස් වලට උනපු කඳුලු කම්මුල් දිගේ පල්ලම් බැස්සා වගේම එයා බ්ලේඩ් එක බිමට අතෑරියා..

"තමුසෙ මීට කලිනුත් අතපය මෙහෙම කපාගෙන තියෙද.."

එහෙම අහපු මම හිතට දැනුන සැකේ නිසාම එයාගෙ ටී ෂර්ට් අත උස්සන්න හදද්දී එයා මගේ අත් දෙක තද කරලා අල්ලගත්තා..