09📖️

10.8K 1.5K 470
                                    

වසර විස්සකට පෙර...

"සතී.."

"සතියෝ.."

"සතීෂයෝ.."

"අහන්නකෝ.."

හේෂ් මට කතා කරාත් ඇහුනේ නෑ වගේ මම පාර දිගේ ඉස්සරහට ඇවිදගෙන ගියා..

"කාළි.."

කොච්චර කතා කරාත් නතර නොවුන මං අන්තිමට එයා මට කාළි කියද්දී නතර වුණා වගේම එක උරේකට දාගෙන ඉදපු ස්කූල් බෑග් එක අතින් තද කරලා අල්ලගෙන මම ඔලුව පැත්තට හැරෙව්වෙ එයා දිහා රවලා බලන ගමන්.. 

"මම තමුසෙට කලිනුත් කිව්වා නේද මට ඔය නම කියන්න එපා කියලා.."

එහෙම කියපු මං යන්න යද්දී එයා ආයෙත් ඒ නමම කිව්වේ මම ඉදපු තැනම නතර වෙද්දී..

"කාළි.."

"හේෂ් තමුසෙ..."

"කාළි.."

"කාළි.."

"කාළි.."

"තමුසෙට මම.."

එයා මාව අවුස්සන්න හිතාගෙන හිනා වෙවී එකම නම සද්දෙන් කියද්දී වටපිට බලලා මම බිම තිබුණ කෝටුවක් අතට ගත්තා..

"ගහන්න ඔට්ටු නෑ.. මම ඔයාට වැඩිය වැඩිමල් හරිද.."

"වැඩිමල්..? වැඩිමල් පෙන්නන්නම් මම අද තමුසෙට.."

"හැබැයි මං කෑගහනවා.."

"මම බය වෙයි.."

කෝටුව අරන් මම එයා ළඟට ලං වෙද්දී අඩි දෙක තුනක් පස්සට ගිය එයා එකසැරේටම පාරෙ අනිත් පැත්තට පැනලා මාව පහු කරගෙන ඉස්සරහට දිව්වෙ මට දිව අදින ගමන්..

"අද උඹ ඉවරයි හේෂ්.."

"ඔහොම ඉන්නවා.. හේෂ් නවතිනවා.."

"අද නම් තමුසෙ මගෙන් කන එක කනවා.."

"ඊට කලින් මාව අල්ලගෙන ඉන්න.. මහලොකු ෆුට්බෝල් ටීම් කැප්ටන්.. දුවාගන්නවත් කකුල් දෙක පණ නැද්ද.. හූඌ..."

කාළි [Completed]✅Donde viven las historias. Descúbrelo ahora