කාළි [Completed]✅

103📖️

උඹ හරි ලස්සන පිරිමි ළමයෙක්..

ආදරය කියන අකුරු හතරෙ තේරුමවත් හරි හැටි නොදන්න කාලෙක මගේ ජීවිතේට ආපු..

ජානුගෙයි මගෙයි වෙඩින් ෆොටෝ එකට එහා පැත්තෙන් හේෂ්ගෙ පොටෝ එකකුත් එල්ලලා කලිසම් සාක්කු වලට අත් දාගත්ත මං ඒ දිහා බලන් ඉඳියා..

වෙනදා නම් හේෂ්ගෙ පොටෝ එකක් දැකපු තැන මගේ පපුවට වේදනාවක් දැනුණාත් අද මං එයා දිහා බලලා හිනා වුණා..

මට දුකක් දැනුනේ නෑ..

අවුරුදු විසි එකකට පස්සෙ මට ආපහු මං ජීවත් වෙනවා කියලා දැනුනා..

දීපු පොරොන්දු රකින්න මට කවදාවත් බැරි උනාත් උඹේ අන්තිම හුස්මෙදිත් දීපු පොරොන්දුව උඹ රැක්කා මගෙ රත්තරන්.. පොරොන්දු උනා වගේම උඹ ආයෙත් මගේ ළඟට ආවා..

මිනිස්සු මැරුනාත් මතක ජීවත් වෙනවා කියන්නේ බොරුවට නෙමෙයිනෙ.. ඉතිං එදා වගේම අදත් හෙටත් හේෂ් හැමදාම මගේ හදවතෙ මට ළගින් ජීවත් වෙයි..

තවත් විනාඩි කීපයක් එතනට වෙලා ඉදපු මං මගෙ අලුත බැඳපු මනමාලයාව හොයාගෙන ගියා..

ෂුවර් එකට අදත් ඕකා අර යකඩ ගොඩවල් එක්ක ඔට්ටු වෙනවා ඇති..

අනේ මන්දා එයාට කොහෙන් ජිම් උණක් ගැහුවාද කියලාද.. අන්තිමට ගෙදරත් රූම් එකක් පිරෙන්න යකඩ ගොඩවල් ගෙනත් දාගෙන මෙයා නතර උනේ.. දැන් බැලුවොත් ඇත්නම් ඕක අස්සෙ රිංගගෙන..

අත් දෙක පුම්බගත්තා කියලා මොකෝ මූ රෙස්ට්ලිං ගහන්න යන්නද..

ඕකෙන් මට වැඩකට ඇති දෙයක් කියලා උනේ තිබ්බාට වැඩිය මුගෙ පස්ස තව ටිකක් බෝල උන එක විතරයි..

"ජානුල්.."

"ම්.."

ඇතුළට යන ගමන් මං එයාට කතා කරද්දී එයා බෙල්ල වටේ තිබුණ ටවල් එකෙන් දාඩිය පිහදාන අතරෙ මගෙ දිහා බැලුවා..

"තව පැය කීයක් මේකෙ ඇතුළේ ඉන්නද කල්පනාව.. මට බඩගිනියි බං.."

"ඔයා තාම බ්‍රෙක්ෆස්ට් ගත්තෙ නැද්ද.."

"නැති නිසානෙ ඔයාට කතා කරන්න ආවේ.."

"පාරෝ එක්ක ටේබල් එකට යන්න සතී.. මම වොෂ් එකක් දාගෙන එන්න.."