කාළි [Completed]✅

84📖️

වසර විසි එකකට පෙර.....

හිතේ සැනසීම හොරු අරන් යන්න යද්දී වලව් වත්තට පය තියපු මගේ ඇස් එලියෙ හදලා තිබුණ බුද්ධ මන්දිරේ ළඟ නතර වුණා..

අක්කා නැත්නම් ලොකුඅම්මා හැමදාම උදේ හවස මල් පහන් පූජා කරලා බුදුන් වැන්දාත් හරිම කලාතුරකින් තමයි මම මෙතනට එන්නෙ.. ඒත් අද මගේ හිතේ තිබුණ නොසන්සුන් ගතිය නිසාම මට හිතුණා බුදු හාමුදුරුවොන්ට මලක් පූජා කරලා මගේ හිත සන්සුන් කරගන්න ඕන කියලා..

එතනම ටිකක් එහාට වෙන්න තිබුණ පිච්ච වැලෙන් මල් කීපයක් කඩාගත්ත මම ඒවා පූජා කරලා අත් දෙක එකතු කරේ හේෂ් ඇවිත් මගේ එහා පැත්තෙන් හිට ගනිද්දී..

මම දන්නවා සියල්ල අත් ඇරපු ඔබවහන්සේගෙන් දේවල් ඉල්ලන්න සුදුසු නෑ කියලා.. ඒත් මට මේ වෙලාවෙ වෙන පිහිටක් ඇත්තෙත් නෑ.. ඒ නිසා මම ඔබවහන්සේගෙන් කිසිම දෙයක් නොඉල්ලා එකම එක ප්‍රාර්ථනාවක් විතරක් කරන්නම්.. මින් ඉස්සරහට මොන දෙයක් සිද්ද උනාත් මගේ හේෂ්ට විඳවන්න සිද්ද වෙන්න එපා.. විඳින හැම දුකක්ම ඇස් වලට උනන හැම කඳුලක්ම මොන තරම් කාලයක් උනාත් මං දරාගන්නම්.. මගෙ අහිංසකයාව ඒ හැම දුකකින්ම නිදහස් කරන්න..

"සතී.."

එයා හෙමීට මගේ නම මිමිනුවේ උරේට අතක් තියන ගමන් වෙද්දී මම හැරිලා එයා දිහා බැලුවා..

"ඔයා ප්‍රශ්නෙකද ඉන්නෙ.."

හැමදාම වගේ එයා අදත් මගෙ හුස්මක වෙනසත් අඳුරගත්තා..

"මම හොඳින්.."

"බුදු හාමුදුරුවෝ ඉස්සරහා ඉඳන් ඇයි බොරු කියන්නෙ.."

"මම හොඳින් ළමයො.. පිනිබාන්න එළියෙ ඉන්නෙ නැතුව යන්න ඇතුළට.."